Dom to nie tylko ściany. Pojęcie to można rozumieć także w sposób szerszy, przenośny. Oznacza wtedy ono przestrzeń, w której żyjemy – jej cechy, postaci domowników i wartości przejawiające się w niej. Dom wykracza więc poza swe materialne ograniczenia, co postaram się udowodnić poniżej.
Nawet najpiękniejsza konstrukcja, wzniesiona z najtrwalszych materiałów i ozdobiona najbardziej efektownymi dekoracjami stanowi jedynie surowy wytwór rąk ludzkich. Zimne ściany nabierają indywidualnych cech wraz z obecnością człowieka, który kształtuje miejsce swojego życia, nadaje mu niepowtarzalny, wyjątkowy charakter. Dom (w sensie miejsca zamieszkania) staje się wtedy sceną codziennych rytuałów, przestrzenią wypełnioną wartościami obecnymi w życiu jego mieszkańców.
Kiedy ktoś z utęsknieniem wyraża się o swoim domu, można być niemal zupełnie pewnym, że myśli o najbliższych i miejscu ukształtowanym w taki sposób, by odpowiadać jego potrzebom i pragnieniem. Ludzie z łatwością dostosują się do nowych warunków mieszkaniowych (np. w czasie wyjazdów, podróży itp.), lecz wciąż tęsknią za swoim domem – nawet wówczas, gdy nie jest tak piękny, jak miejsce, w którym obecnie przebywają.
Jednym z najbardziej wyrazistych przykładów tego, w jaki sposób dom odzwierciedla cechy właściciela jest dom Muminków. To miejsce przyjazne, gościnne, w którym każdy może znaleźć schronienie i pomoc. Ciepło bohaterów serii książek Tove Jansson znajduje odbicie w przestrzeni ograniczanej przez ściany budynku. Jednak to nie wszystko – miejsce ich zamieszkania pełne jest także tajemnic i zastanawiających zakamarków, jakie nierzadko umożliwiają przeżywanie wspaniałych przygód. Chociaż Muminki odbywały wiele podróży, zawsze z radością powracały do domu – miejsca bezpiecznego i wypełnionego miłością.
Myślę, że w naszym życiu sytuacja wygląda podobnie. Nawet najpiękniejsze i robiące olbrzymie wrażenie miejsca nigdy nie zastąpią przestrzeni, z którą jesteśmy związani emocjonalnie, czyli domu z tworzącymi go domownikami i wartościami.
Konflikt pokoleń jest czymś co w mniej lub bardziej wyraźnej formie ma miejsce od stuleci. Stary król powoli szykuje się na śmierć a dworacy skupiają się wokół...
Renesans uchodzi za epokę w której ponownie odkryto pewne uroki życia „zapomniane” w średniowieczu. Wrócono do realistycznego przedstawiania ludzkiego...
W wierszu zatytułowanym „Krótkość żywota” Daniel Naborowski przedstawił dojmującą wizję ludzkiego życia ukazując je jako toczące się w cieniu nieubłaganie...
„Quo vadis” Henryka Sienkiewicza przenosi czytelnika do Starożytnego Rzymu. Powieść ukazuje przełomowy dla historii moment narodzin i umacniania się chrześcijaństwa...
Polska literatura przedstawiła wiele obrazów cierpienia i rozpaczy. Nie ma się czemu zdziwić zważywszy że ostatnie trzy stulecia naszej narodowej historii nie należały...
Średniowieczny utwór zatytułowany „Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią” ukazuje obraz śmierci w sposób dwojaki. Z jednej strony mamy do czynienia...
W szkole mam mnóstwo przyjaciół ale chyba najchętniej spędzam czas z Markiem. Znajomi żartują że jesteśmy jak bracia – rozumiemy się bez słów...
Epikur należał do najciekawszych postaci historii i kultury starożytnej. Stworzył własny system filozoficzny zachęcający do odnajdywania w życiu szczęścia. Wzbudzał...
W noweli „Siłaczka” (1895) Stefan Żeromski odmalował dylematy i postawy polskiej inteligencji pod koniec XIX wieku. Polska znajdowała się wówczas pod...