„Stary człowiek i morze” uchodzi za najwybitniejszą powieść Ernesta Hemingwaya i za najbardziej dojrzały wyraz filozofii pisarza. Bohater książki, rybak Santiago, mówi „Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”. Jak należy to rozumieć? W tym zdaniu streszcza się cała myśl Hemingwaya. Pisarz poucza nas, że człowiek jest stworzony do walki z przeciwnościami i jeśli tylko walkę kontynuuje, to jest w stanie zachować godność.
Najlepszym przykładem pozostaje tutaj tytułowy bohater książki. Santiago to człowiek wiekowy, sterany życiem i samotny. Od osiemdziesięciu czterech dni nie udało mu się złowić ryby i gdyby nie wsparcie ze strony dawnego pomocnika, Manolina, to przymierałby głodem. Na pierwszy rzut oka Santiago jest więc niemal żebrakiem. A jednak nie rezygnuje on z walki. Dla niego walką jest codzienne wyruszanie w morze, mimo pesymistycznych przeczuć, iż kolejny wróci z pustymi rękami. Santiago zdaje sobie sprawę, że mógłby leżeć w domu i czekać na pomoc życzliwych ludzi – ale to pozbawiłoby go ostatniej rzeczy, którą posiada: szacunku do samego siebie. Nasz bohater wydaje się po prostu niezdolny do poddania się. Nawet po tragicznej stracie olbrzymiego marlina nie oddaje się rozpaczy, tylko planuje kolejną wyprawę. Jest to potwierdzenie tezy Hemingwaya – szanujemy Santiago, chociaż to człowiek prosty, nieuczony i biedy. W naszych oczach ten zwykły rybak wydaje się prawdziwym herosem!
Wzorem dla nas może być świat zwierząt. Potężne i piękne stworzenia, takie jak wspomniany marlin, czy nawet padlinożerne rekiny, nie umierają w milczeniu. Do końca walczą o swoje życie. Dla Santiago są one godne naśladowania. Stary rybak zdaje sobie sprawę, że człowiek nie jest ani lepszy ani gorszy od zwierzęcia. Nie oznacza to deprecjonowania ludzi – tylko uświadomienie sobie, iż natura wyznaczyła nam taki, a nie inny los.
„Stary człowiek i morze” mówi nam, że istota życia tkwi w walce. Nie chodzi jednak o napadanie innych i starcia z bronią w ręku. Walką jest każde zmierzenie się z przeciwnościami. Prawdziwy człowiek może zostać zabity, może umrzeć z głodu i zimna – ale do ostatka będzie zmagał się z losem.
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią małopolską na co wskazują cechy narracji stylu a także kompozycji i konstrukcji świata przedstawionego. Narracja...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Definicja Stoicyzm to obok epikureizmu jedna z najważniejszych szkół filozoficznych powstała w starożytności. Za jego twórcę uważa się Zenona z Kition....
Danusia Gawlikówna i Elza (Elżbieta) Jezierska to dwie główne bohaterki powieści Jadwigi Korczakowskiej pt. „Spotkanie nad morzem”. Obie mają po...
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej nie jest typową powieścią tendencyjną jak np. inna książka pisarki pt. „Marta”. Można jednak wskazać w tym dziele...
