Tytułowy bohater tragedii Williama Szekspira przejął władzę, bezlitośnie mordując prawowitego króla. Zasiadłszy na tronie, szybko stał się człowiekiem znienawidzonym przez lud i opuszczonym przez dawnych przyjaciół. Nie tylko był on godnym pogardy uzurpatorem, ale także żądnym krwi tyranem.
Makbet, zanim dokonał mrożącej krew w żyłach zbrodni, należał do grona najlepszych i najbardziej mężnych rycerzy i dowódców Dunkana. Jednak powodowany żądzą władzy postanowił sięgnąć po koronę. Już wtedy jasnym okazało się, że tytułowy bohater nie uczynił tego, mając na uwadze sprawy państwa, a jedynie dążąc do umocnienia swojej pozycji. Na kartach dzieła nie pojawia się wiele informacji na temat sposobu sprawowania rządów przez Makbeta. Można jednak przypuszczać, że pogrążający się w szaleństwie mężczyzna zupełnie zaniedbał sprawy kraju, o czym świadczy niechęć poddanych.
Samozwańczy władca Szkocji dał się poznać także jako okrutny tyran. Żyjąc w nieustannym strachu i pragnąc za wszelką cenę chronić zbrodniczo zdobytą koronę, bezwzględnie eliminował potencjalnych rywali. Z zimną krwią postanowił opracować plan wyeliminowania Banka i jego syna, nie zawahał się także przed bezlitosnym morderstwem bliskich wrogiego mu Makdufa (nakazał to najętym zabójcom).
Makbet nie cieszył się popularnością wśród poddanych. Tanowie i rycerze często nazywali go tyranem, wspominając o tym, iż wielu lojalnych towarzyszy opuściło uzurpatora, a ci, którzy zostali przy nim, robią to z przymusu i ze strachu. W dodatku coraz więcej osób miało świadomość, że to właśnie Makbet zabił Dunkana – prawowitego i szanowanego władcę – by zagarnąć jego koronę.
Zebrane powyżej argumenty ukazują tytułowego bohatera tragedii Williama Szekspira jako okrutnego tyrana i władcę, dla którego los ojczyzny nie miał większego znaczenia. Jego zawziętość doprowadziła nie tylko do śmierci wielu szlachetnych osób, ale także sprowadziła na tereny Szkocji angielską armię mającą za zadanie pomóc w obaleniu uzurpatora. Warto także podkreślić, iż Makbet, popełniwszy krwawą zbrodnię, zupełnie zaprzeczył wyznawanym wcześniej wartościom.
Interpretacja Mit o Dzeusie jest opowieścią o najważniejszym z bogów który władał całym Olimpem. Jest to mit który doskonale oddaje antropomorficzność...
„U wrót doliny” to wiersz Zbigniewa Herberta który dotyka problematyki eschatologicznej. Tekst przedstawia poetycką wizję sądu ostatecznego. Wskazuje...
Streszczenie Osoby: AA XX Akcja utworu rozgrywa się w brudnym pomieszczeniu którego ściany „przyozdobione” są zaciekami. Z sufitu zwisa goła żarówka....
Streszczenie I. „Obcy się zjawia” W pewien pochmurny deszczowy dzień Julek i Marian (dwaj cioteczni bracia) wybierają się do swej koleżanki Pestki. Chcą jej...
Geneza „Ludzie bezdomni” to powieść Stefana Żeromskiego opublikowana po raz pierwszy w roku 1900. Autor zyskał nią wielki szacunek ówczesnego społeczeństwa...
Wiersz „W lesie” Kazimierza Przerwy-Tetmajera należy do liryki opisowej. Przedmiotem tekstu jest poetycki pejzaż natury. Podmiot wiersza to wnikliwy i wrażliwy...
Geneza „Dzieci z Bullerbyn” – to powieść autorstwa szwedzkiej pisarki – Astrid Lindgren. Powstała w 1947 r. i stanowiła pierwszą część opisującą...
Geneza „Germinal” Emila Zoli powstał w 1885 roku. Była to trzynasta część cyklu o rodzie Rougon-Macquartów. Tytuł zaczerpnął pisarz z francuskiego...
„Heban” pozostaje pozycją szczególną w dorobku Ryszarda Kapuścińskiego. W opinii wielu krytyków jest on wręcz najwybitniejszym dziełem polskiego...
