Tytułowy bohater tragedii Williama Szekspira przejął władzę, bezlitośnie mordując prawowitego króla. Zasiadłszy na tronie, szybko stał się człowiekiem znienawidzonym przez lud i opuszczonym przez dawnych przyjaciół. Nie tylko był on godnym pogardy uzurpatorem, ale także żądnym krwi tyranem.
Makbet, zanim dokonał mrożącej krew w żyłach zbrodni, należał do grona najlepszych i najbardziej mężnych rycerzy i dowódców Dunkana. Jednak powodowany żądzą władzy postanowił sięgnąć po koronę. Już wtedy jasnym okazało się, że tytułowy bohater nie uczynił tego, mając na uwadze sprawy państwa, a jedynie dążąc do umocnienia swojej pozycji. Na kartach dzieła nie pojawia się wiele informacji na temat sposobu sprawowania rządów przez Makbeta. Można jednak przypuszczać, że pogrążający się w szaleństwie mężczyzna zupełnie zaniedbał sprawy kraju, o czym świadczy niechęć poddanych.
Samozwańczy władca Szkocji dał się poznać także jako okrutny tyran. Żyjąc w nieustannym strachu i pragnąc za wszelką cenę chronić zbrodniczo zdobytą koronę, bezwzględnie eliminował potencjalnych rywali. Z zimną krwią postanowił opracować plan wyeliminowania Banka i jego syna, nie zawahał się także przed bezlitosnym morderstwem bliskich wrogiego mu Makdufa (nakazał to najętym zabójcom).
Makbet nie cieszył się popularnością wśród poddanych. Tanowie i rycerze często nazywali go tyranem, wspominając o tym, iż wielu lojalnych towarzyszy opuściło uzurpatora, a ci, którzy zostali przy nim, robią to z przymusu i ze strachu. W dodatku coraz więcej osób miało świadomość, że to właśnie Makbet zabił Dunkana – prawowitego i szanowanego władcę – by zagarnąć jego koronę.
Zebrane powyżej argumenty ukazują tytułowego bohatera tragedii Williama Szekspira jako okrutnego tyrana i władcę, dla którego los ojczyzny nie miał większego znaczenia. Jego zawziętość doprowadziła nie tylko do śmierci wielu szlachetnych osób, ale także sprowadziła na tereny Szkocji angielską armię mającą za zadanie pomóc w obaleniu uzurpatora. Warto także podkreślić, iż Makbet, popełniwszy krwawą zbrodnię, zupełnie zaprzeczył wyznawanym wcześniej wartościom.
W swojej twórczości Konstanty Ildefons Gałczyński chętnie sięgał po wątki kultury ludowej miast i miasteczek przetwarzając je jednak po swojemu. Jak pisał Czesław...
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Utwór Ignacego Krasickiego „Wstęp do bajek” otwiera wydany w 1779 roku tom „Bajki i przypowieści”. Wiersz ma formę wyliczenia – wymienione...
Antoni Słonimski napisał wiersz „Alarm” w 1940 roku. Tematem utworu jest atak hitlerowskich Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i naloty bombowe na Warszawę....
Według przyjętych zasad gatunku utwory żałobne poświęcano osobom znaczącym mężom stanu wodzom wybitnym duchownym. Jan Kochanowski odszedł od tej reguły. „Treny”...
Przyjaźń to jedno z najwspanialszych darów jakie człowiek może otrzymać od losu! Zgadzają się z tym najwięksi filozofowie i poeci. Ja również posiadam...
Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...
Tytułowy bohater „Makbeta” Williama Szekspira z pewnością jest jedną z najbardziej wyrazistych i najlepiej nakreślonych postaci w historii literatury. W czasie...
„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...