Tytułowy bohater tragedii Williama Szekspira przejął władzę, bezlitośnie mordując prawowitego króla. Zasiadłszy na tronie, szybko stał się człowiekiem znienawidzonym przez lud i opuszczonym przez dawnych przyjaciół. Nie tylko był on godnym pogardy uzurpatorem, ale także żądnym krwi tyranem.
Makbet, zanim dokonał mrożącej krew w żyłach zbrodni, należał do grona najlepszych i najbardziej mężnych rycerzy i dowódców Dunkana. Jednak powodowany żądzą władzy postanowił sięgnąć po koronę. Już wtedy jasnym okazało się, że tytułowy bohater nie uczynił tego, mając na uwadze sprawy państwa, a jedynie dążąc do umocnienia swojej pozycji. Na kartach dzieła nie pojawia się wiele informacji na temat sposobu sprawowania rządów przez Makbeta. Można jednak przypuszczać, że pogrążający się w szaleństwie mężczyzna zupełnie zaniedbał sprawy kraju, o czym świadczy niechęć poddanych.
Samozwańczy władca Szkocji dał się poznać także jako okrutny tyran. Żyjąc w nieustannym strachu i pragnąc za wszelką cenę chronić zbrodniczo zdobytą koronę, bezwzględnie eliminował potencjalnych rywali. Z zimną krwią postanowił opracować plan wyeliminowania Banka i jego syna, nie zawahał się także przed bezlitosnym morderstwem bliskich wrogiego mu Makdufa (nakazał to najętym zabójcom).
Makbet nie cieszył się popularnością wśród poddanych. Tanowie i rycerze często nazywali go tyranem, wspominając o tym, iż wielu lojalnych towarzyszy opuściło uzurpatora, a ci, którzy zostali przy nim, robią to z przymusu i ze strachu. W dodatku coraz więcej osób miało świadomość, że to właśnie Makbet zabił Dunkana – prawowitego i szanowanego władcę – by zagarnąć jego koronę.
Zebrane powyżej argumenty ukazują tytułowego bohatera tragedii Williama Szekspira jako okrutnego tyrana i władcę, dla którego los ojczyzny nie miał większego znaczenia. Jego zawziętość doprowadziła nie tylko do śmierci wielu szlachetnych osób, ale także sprowadziła na tereny Szkocji angielską armię mającą za zadanie pomóc w obaleniu uzurpatora. Warto także podkreślić, iż Makbet, popełniwszy krwawą zbrodnię, zupełnie zaprzeczył wyznawanym wcześniej wartościom.
Interpretacja Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim...
„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych...
Geneza „Ten obcy” to psychologiczna powieść dla młodzieży autorstwa Ireny Jurgielewiczowej. Została wydana w 1961 r. Zaś w 1975 r. powstała jej kontynuacja...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Geneza „Lalka” czyli jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Bolesława Prusa była publikowana w „Kurierze Codziennym” w latach 1887 - 1889. Pierwsze...
„Anioł Pański” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to nastrojowy liryk o budowie melicznej. Konstrukcja utworu przypomina pieśń – wskazuje na to powtarzający...
Streszczenie Podczas przedstawienia Iwan Dmitriewicz Czerwiakow poczuł się nieco gorzej. Kichnąwszy zauważył że ubrudził on przy tym obecnego na przedstawieniu Bryzżałowa....
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Geneza czas i miejsce akcji Akcja noweli dzieje się na wsi w miejscu które zamieszkiwane jest przez Michasia oraz osobę go nauczającą. Można wywnioskować że przysparzająca...
