Unikalne i sprawdzone teksty

Santiago zwycięzca czy przegrany? Rozprawka | wypracowanie

Santiago to główny bohater powieści Ernesta Hemingwaya „Stary człowiek i morze”. W czasie lektury każdy czytelnik musi zmierzyć się z pytaniem, czy jest on człowiekiem przegranym, czy zwycięzcą. Nie jest to bowiem oczywiste, a argumenty można podać i za jednym i za drugim stanowiskiem.

Rozważmy pierwszą opcję. Santiago nie pasuje do wizerunku człowieka sukcesu. W końcu mamy do czynienia z osobą wiekową, ubogą i osamotnioną. Jedyne, co Santiago naprawdę dobre wychodzi, to wspominanie dawnych podróży. Czy jednak snucie gawęd o lwach, które widział w Afryce, to rzeczywiście najlepsze, co człowiek może osiągnąć? Wiemy, że kiedyś Santiago miał żonę i zapewne bardzo ją kochał. Ale po owdowieniu popadł on w osamotnienie i gdyby nie przyjaźń dawnego pomocnika, Manolina, nie miały nawet co jeść. Manolin mówi Santiago, że ten jest najlepszym rybakiem na świecie. Żaden z nich w to nie wierzy. Czy to nie żenujące? Bez wsparcia dziecka starzec nie potrafi odnaleźć się w świecie i w dodatku pozwala sobie na życie w świecie ułudy – tak to może wyglądać.

Czy więc Santiago to człowiek przegrany? Gdyby opowieść ograniczała się do podanych wyżej faktów, zapewne byśmy tak powiedzieli. Jednak tym, co budzi szacunek, jest hart ducha rybaka. Wbrew pozorom, zdaje on sobie sprawę z własnych niedostatków. Pozwala Manolinowi prawić sobie komplementy, bowiem nie chce robić chłopcu przykrości. Santiago wie, że najlepsze lata ma już za sobą, ale nie decyduje się na lenistwo pod opieką Manolina – chociaż taka opcja stoi przed nim otworem. Zamiast tego każdego ranka wyrusza w morze. W tej stałości jest wielkość Santiago. Starzec, niewzruszony niczym skała, codziennie wypełnia swoje obowiązki.

Udaje mu się wreszcie złowić potężnego marlina, ale rekiny pożerają jego zdobycz. Rybak wraca do portu po kilku dniach starcia z żywiołami natury. Powinien być załamany, ale wiemy dobrze, że po krótkim odpoczynku ponownie ruszy na połów. Santiago zdaje sobie sprawę, że taki jest los człowieka i z godnością znosi niedostatki. Ktoś taki nigdy nie jest przegrany – choćby cierpiał najgorszą biedę.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Motyw odwagi w literaturze i sztuce...

Odwaga to jedna z najbardziej docenianych cnót. Nikt nie pragnie uchodzić za tchórza natomiast każdy z przyjemnością słucha gdy ktoś nazywa go dzielnym. Przed...

"Stajesz się odpowiedzialny na...

„Mały Książę” Antoine’a de Saint-Exupery’ego to piękna alegoryczna opowieść o miłości i przyjaźni. Autor w historii chłopca zamieszkującego...

Rozmowa Andrzejowej Korczyńskiej...

Pani Andrzejowa Korczyńska wdowa po powstańcu styczniowym decyduje się poważnie porozmawiać z synem Zygmuntem na prośbę swojej synowej która zauważa zbytnie zainteresowanie...

List do Jana Kochanowskiego pocieszający...

Mistrzu Janie! Doszły mnie tragiczne wieści o waszej sytuacji. We wszystkich okolicznych dworach szlachta opowiada o Twej rozpaczy z powodu utraty ukochanej córki Urszulki....

„Chłopi” jako epopeja

„Chłopów” Władysława Reymonta można nazwać epopeją wsi ponieważ ukazują drobiazgowy i sugestywny obraz tej warstwy społecznej. Reymont posługując...

Wszyscy jesteśmy pielgrzymami –...

Wielki polski poeta Cyprian Kamil Norwid napisał wspaniały wiersz pod tytułem „Pielgrzym”. Opisuje w nim człowieka który uchodzić może za nędzarza....

Romantyczna koncepcja miłości...

W epoce romantyzmu miłość stała się wartością szczególną. Nad fizyczność i uwielbienie cielesnego piękna zaczęto cenić wyjątkową relację dusz przekonanie...

„Ludzie bezdomni” jako powieść...

Powieść Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni” umiejscowić należy między dwiema epokami. Z jednej strony dzieło mocno czerpie z tradycji pozytywistycznej z...

Utopia w oświeceniu – realizacja...

Motyw utopii przewijał się przez literaturę już w starożytności chociaż sama nazwa pochodzi od utwory Tomasza Morusa. Wątek odległej krainy (zazwyczaj wyspy) na którą...