Unikalne i sprawdzone teksty

Czy można zaakceptować cierpienie – rozprawka | wypracowanie

Problem cierpienia towarzyszy ludzkości od wieków. Kolejne pokolenia myślicieli, filozofów, artystów, przyrodników i lekarzy zastanawiają się nad istotami jego różnych wymiarów – psychicznego i fizycznego – wielokrotnie podkreślając zachodzące między nimi relacje. Niezależnie jednak od rodzaju, doświadczający go człowiek często toczy nierówną walkę z przeciwnościami. Czy cierpienie można zaakceptować?

Poszukując odpowiedzi na postawione wyżej pytanie, pragnę odnieść się do przykładów zaczerpniętych z kultury. Jedną z ksiąg Starego Testamentu jest Księga Hioba. Tytułowa postać – zamożny mieszkaniec ziemi Us – w bardzo krótkim czasie traci wszystko, co posiadał, oraz swych bliskich. Przytłoczony tak niewymownym cierpieniem nie poddał się mu, wierząc w opiekę Boga i będąc przekonanym o słuszności swego postępowania. Gdy Stwórca przemówił do Hioba, ten zachował pokorę i wyznał swoją maleńkość w obliczu Ojca. Bóg, widząc, cierpliwość i mądrość tego człowieka, hojnie wynagrodził mu straty. Hiob nie tylko odzyskał bliskich, ale wszedł także w posiadanie znacznie większego majątku.

Drugi przykład, który także pochodzi z literatury, to doskonale znany utwór Erica-Emmanuela Schmitta pt. „Oskar i pani Róża”. Para tytułowych bohaterów to umierający z powodu choroby chłopiec oraz wolontariuszka, która odwiedza go w szpitalu, spędzając z nim czas. Oskar wie o swoim losie, cierpi więc zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Cierpi także pani Róża – świadek tej niesprawiedliwej i nierównej walki. Jednak przyjaźń, jaka rodzi się między pacjentem i starszą kobietą, staje się czymś szczególnym. Postawa chłopca, który w ciągu 12 dni przeżywa 120 lat, to nie tylko przykład akceptacji cierpienia, ale także heroicznej walki o każdą chwilę, każde doświadczenie. Wszak każdy kiedyś umrze, a w obliczu śmierci i Boga to nie liczba przeżytych lat, lecz czyny i doświadczenia będą się liczyć.

Trzeci przykład, jaki chcę przywołać, to rozdział 25 „Kwiatków świętego Franciszka”, czyli historia o tym, jak tytułowy bohater uzdrowił trędowatego. Cierpiący z powodu bezlitosnej choroby mężczyzna krzyczał i bluźnił w taki sposób, że postrzegano go jako opętanego. Jednak nie zniechęciło to świętego Franciszka, który zdecydował się porozmawiać z trędowatym, a następnie obmyć go. Gdy tylko przystąpił do tego aktu, ciało mężczyzny zaczęło się goić, a wraz z nim goiła się dusza. Gdy już ozdrowiał, padł na kolana i rozpoczął pokutę, zrozumiawszy swe błędy.

Cierpienie jest tematem niezwykle trudnym i bardzo indywidualnym. Wymienione powyżej przykłady zaczerpnięte z literatury pokazują postaci, które zaakceptowały cierpienie własne (Hiob, Oskar) oraz cudze (święty Franciszek, pani Róża). Postawa bohaterów stanowi dowód, że cierpienie można zaakceptować – zarówno w formie dotykającego nas bólu, jak i jego istnienie na świecie, fakt, że może przyjść zupełnie niespodziewanie. Warto bowiem pamiętać, iż nigdy nie jest ono bezcelowe – może posłużyć innym ludziom (niesienie pomocy - jak wolontariat pani Róży lub postawa św. Franciszka), samym cierpiącym (trędowaty i zrozumienie błędów, postawa przemiany) oraz Bogu (nagroda otrzymana przez Hioba).

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Liberalizm – geneza definicja...

Liberalizm to nurt polityczny (ideologia) kładący szczególny nacisk na wolność polityczną i gospodarczą. Historycy idei doszukują się korzeni liberalizmu już...

„Mistrz i Małgorzata” jako...

„Mistrz i Małgorzata” to powieść paraboliczna w której ponad poziomem znaczeń dosłownych wynikających z sensu współczesnej fabuły nadbudowany...

Motyw artysty w literaturze i sztuce...

Motywy autotematyczne są powszechne w sztuce i literaturze. Skąd to wynika? Sądzę że artyści jak wszyscy potrzebują udowodnienia samym sobie iż to czym się zajmują...

Omów różne wizje powstania świata...

Powstanie świata to wydarzenie które w literaturze jest opisywane przede wszystkim w Biblii oraz Mitologi. Można powiedzieć że znakomita większość późniejszych...

Opis burzy piaskowej w „W Pustyni...

Staś i Nel znajdowali się razem z Arabami na pustyni. Dzień był niezwykle ciepły a w powietrzu wyczuwalny był dziwny zapach. Beduini dostrzegli oznaki działalności złych...

„Hamlet” jako tragedia szekspirowska...

W swojej twórczości William Szekspir często odwoływał się do dorobku kultury klasycznej. Będąc jeszcze uczniem szkoły w Stratford przyszły dramaturg miał sposobność...

Inwokacja – analiza i interpretacja...

Inwokacja rozpoczynająca „Pana Tadeusza” jest być może najbardziej rozpoznawalnym fragmentem polskiego dzieła literackiego. Ta rozbudowana apostrofa stanowi nawiązanie...

Odyseusz opowiada Telemachowi o...

Telemachu synu mój najdroższy niezwykle jestem szczęśliwy że los zezwolił mi na powrót do ziemi ojczystej. Rad jestem z tego tym bardziej gdyż niejednokrotnie...

Obraz szlachty w wierszu „Zbytki...

Poeci od wieków wypominali swoim rodakom wady i przywary. Satyra była środkiem który miał na celu poprawę obyczajów i sytuacji politycznej zmotywowanie...