Jakie postawy wobec tradycji narodowej reprezentują bohaterowie „Nad Niemnem”?

„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej to powieść gloryfikująca narodową tradycję. Kult przeszłości, zarówno tej bardzo odległej, niemal mitycznej, jak i bliższej, współtworzy klimat całej książki i stanowi istotną płaszczyznę znaczeniową dzieła. Jakie postawy wobec narodowej tradycji reprezentują bohaterowie powieści?

Zasadniczo można podzielić je na dwie grupy, są to mianowicie pragmatyzm i romantyzm – dwa światopoglądy obecne w polskiej historii od końca XVIII wieku, a więc od czasu utraty przez Polskę niepodległości. Postawa pragmatyczna zakłada, że tradycja narodowa, a zwłaszcza suwerenność kraju nie należą do najważniejszych wartości. Nie należy podejmować walki, jeśli nie sprzyjają ku temu okoliczności, a w podejściu do sprawy narodowej najistotniejszy jest realizm. Pragmatyści uważają, że Polak powinien nauczyć się funkcjonować w warunkach niewoli i dbać jedynie o pomnożenie własnego majątku oraz osobisty rozwój.

Przykładem takiej postawy jest zachowanie hrabiego Darzeckiego czy Zygmunta Korczyńskiego. Zygmunt jest człowiekiem światowym, wykształconym za granicą i przyzwyczajonym do życia w luksusie. Czuje się on przede wszystkim obywatelem Europy, a nie Polakiem. Zupełnie nie rozumie przywiązania własnej matki do rodzinnej ziemi i poświęcenia ojca, który zginął w powstaniu styczniowym. Dla Zygmunta Litwa jest krainą zacofaną i obcą; marzy natomiast o wyjeździe do Florencji lub Paryża. Młody arystokrata postrzega narodową tradycję wręcz jako obciążenie, przez zaangażowanie ojca w powstanie jego majątek został bowiem uszczuplony, co uniemożliwia mu korzystanie ze wszystkich dostępnych przyjemności. Bardziej niż dziedzictwo narodowe interesują go aktualne trendy mody, puste romanse i kiepska sztuka.

Odmienna od pragmatyzmu postawa romantyczna z kolei zakłada wielki szacunek dla narodowej tradycji i dowartościowuje walkę o wolność. W okresie powstania styczniowego romantyczne podejście prezentują wszyscy Korczyńscy i Bohatyrowicze. Podczas powstańczych walk ginie Andrzej Korczyński, a Dominik dostaje się do niewoli. W mogile spoczywa również ojciec Janka Bohatyrowicza, Jerzy.

Szacunek dla narodowej tradycji uwidacznia się między innymi w kulcie zbiorowego grobu poległych. Wielką czcią otacza go pani Andrzejowa, Anzelm Bohatyrowicz, a także Benedykt. Mogiła jest wymownym symbolem wiary i nadziei Polaków na odzyskanie wolności. Z tego powodu Korczyński pomimo trudnej sytuacji finansowej odrzuca możliwość sprzedaży lasu, gdzie znajduje się grób powstańców. Gest ten stanowi wymowną oznakę zwycięstwa romantyzmu nad pragmatyzmem.

Tradycja narodowa trwa przekazywana z pokolenia na pokolenie w postaci pamięci o przeszłości. Najważniejszą rolę w jej kultywowaniu odgrywa rodzina. Tradycja narodowa jest silnie sprzężona z tradycją rodową, czego symbolem są w powieści dwie mogiły: Jana i Cecylii (protoplastów Bohatyrowiczów) oraz mogiła powstańców.

Warto również podkreślić, że częścią narodowej tradycji jest w „Nad Niemnem” również bogactwo obyczajów ludowych. Barwność zaścianka Bohatyrowiczów, jego nobilitacja przez autorkę wyraźnie wskazują na konieczność kultywowania rodzimych zwyczajów i obrzędów. Przechowują one bowiem prawdę o przeszłości i są kluczem do polskiej kultury.