Unikalne i sprawdzone teksty

Rozmowa Andrzejowej Korczyńskiej z synem – interpretacja | wypracowanie

Pani Andrzejowa Korczyńska, wdowa po powstańcu styczniowym, decyduje się poważnie porozmawiać z synem Zygmuntem na prośbę swojej synowej, która zauważa zbytnie zainteresowanie męża jego dawną miłością, Justyną Orzelską. Nieoczekiwanie jednak rozmowa ta przeradza się w dyskusję na temat kwestii narodowej, tradycji, rodzinnych więzów i podstawowych wartości. Okazuje się, że pani Andrzejowa i jej syn nie tylko reprezentują dwa różne pokolenia, ale także dwie zupełnie odmienne postawy wobec życia i polskości.

Inicjatywę w rozmowie przejmuje Zygmunt, który już na wstępie prosi matkę, by ta sprzedała rodzinny majątek Osowce i wspólnie z nim i jego żoną wyjechała za granicę. Młody malarz pragnie prowadzić beztroskie i dostatnie życie z dala od przytłaczającej go prowincji. Jego marzeniem jest Florencja lub Paryż, gdzie będzie mógł szukać nowych wrażeń i natchnień do swojej twórczości. Osowce stanowią dla Zygmunta synonim zacofania i przyziemności. Stwierdza on, że jego artystyczna dusza została stworzona do wyższych celów niż wysłuchiwanie nudnych codziennych sprawozdań zarządcy na temat funkcjonowania majątku.

Zygmunt nie znosi tutejszej atmosfery. Prosty lud nazywa bydłem, z którym nie warto nawet rozmawiać. Czuje wstręt do kultu mogił i wiecznej żałoby. Nie docenia ofiary ojca, który zginął w powstaniu styczniowym. Co więcej, nazywa go „szkodliwym szaleńcem” i obwinia o to, że z powodu jego ideałów majątek został poważnie uszczuplony i on sam nie może równać się pozycją z zamożną europejską arystokracją.

Zygmunt jest kosmopolitą, nie czuje przywiązania do ojczystej ziemi. Nazywa siebie obywatelem Europy i nie ma zamiaru zajmować się przegranymi sprawami narodowymi. Mówi:

Kiedy bank został do szczętu rozbity, idzie się grać przy innym stole. Tym innym stołem jest dla nas cywilizacja powszechna, europejska cywilizacja… Ja przynajmniej uważam się za syna cywilizacji, jej sokami wykarmiony zostałem, z nią przez tyle lat pobytu mego za granicą zżyłem się, nic więc dziwnego, że bez niej już żyć nie mogę.

Zygmunt czuje się również nieszczęśliwy i usidlony przez czułości niekochanej żony. Uważa ją za głupiutkie dziecko, które nie dorównuje mu inteligencją i talentem. Co więcej, gardzi również Justyną, przez którą został odrzucony. Nazywa ją prostą, hożą dziewką o zgrubiałych dłoniach, która nie może się równać z delikatnymi arystokratkami. Twierdzi, że jest z natury niestały w uczuciach i każdy związek po jakimś czasie go zwyczajnie nudzi.

Pani Andrzejowa jest przerażona postawą syna. Uważa, że szarga on pamięć ojca i nie jest godzien nawet jej miłości. Każde słowo Zygmunta sprawia jej ogromny ból. W końcu wyrzuca go z pokoju, by w samotności przeboleć swoją matczyną klęskę. Arystokratka, nie bez powodu, obwinia się o złe wychowanie syna, którego sama odizolowała od zwykłego świata i wysłała za granicę.

Stał się on kosmopolitą pozbawionym więzi z własnym krajem, ludem i jego tradycją. Co więcej, okazuje się, że Zygmunt to zwykły salonowy bawidamek, który dba jedynie o chwilowe przyjemności i przelotne miłostki. Reprezentuje on zatem postawę pragmatyczną, polegającą na odrzuceniu narodowych powinności i dbaniu jedynie o własny interes.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Napisz list do kolegi zachęcający...

Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...

Kim chciałbym zostać w przyszłości?...

Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....

Piekło Dantego – opis

Obraz Piekła w „Boskiej Komedii” Dantego jest bardzo wymowny i silnie alegoryczny. W toku narracji dowiadujemy się że Piekło powstało w momencie strącenia Lucyfera...

Impresjonizm w „Chłopach”

„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa powstały w drugiej połowie XIX wieku....

Uczę się życia czytając –...

Ludzie mawiają często że trzeba wielu lat by nauczyć się czym jest życie. Starsi ludzie wspominają że prawdę o świecie poznali podczas wojny zaś wiele osób...

Teatr absurdu – cechy założenia...

Sformułowanie „teatr absurdu” zawdzięczamy angielskiemu badaczowi Martinowi Esslinowi. W eseju o takim tytule opublikowanym w 1960 roku wskazał wyróżniki...

Jaki powinien być idealny nauczyciel?...

Większość uczniów marzy o długich i słonecznych dniach wolnych od szkoły oraz… o idealnym nauczycielu. Jaki powinien on być czym powinien się odznaczać...

„Granica” jako powieść psychologiczna...

„Granica” Zofii Nałkowskiej jest powieścią o kompozycji retrospektywnej. Tragiczny koniec kariery obiecującego Zenona Ziembiewicza staje się w dziele punktem...

Czy istnieje recepta na szczęście?...

Poszukiwanie szczęścia to jedno z najważniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Chyba każdy chciałbym prowadzić dobre i miłe życie – nie ma się więc co...