whey steroid
Unikalne i sprawdzone teksty

Czy Stanisława Bozowska zasługuje na miano siłaczki? | wypracowanie

Stanisława Bozowska to zapewne jedna z najciekawszych postaci wykreowanych przez Stefana Żeromskiego. Jest ona bohaterką noweli „Siłaczka” i to do niej odnosi się jej tytuł. Czy aby na pewno? Czy rzeczywiście Stanisława Bozowska była „siłaczką”?

Żeby ocenić tę postać, trzeba zwrócić uwagę na jej młode lata. Już jako nastoletnia dziewczyna była ona bardzo utalentowana i wszyscy wróżyli jej wspaniałą przyszłość. Planowała zresztą studia zagraniczne, a w owych czasach należało to do niezwykłej rzadkości, zwłaszcza w przypadku kobiet. Stanisława należała do kółka młodych idealistów, rozprawiających o podnoszeniu cywilizacyjnego poziomu polskiego chłopstwa. Byli oni zafascynowani koncepcjami pracy u podstaw i filozofią pozytywizmu.

Stanisława nie zrobiła kariery na zagranicznych uniwersytetach. Zamiast tego trafiła na prowincję, gdzie zamierzała edukować prostych chłopów. Nie oglądała się na nędzę, która stała się również jej udziałem. Nie szczędziła swoich sił, ani zdrowia. W dodatku nie ograniczała się do obowiązków nauczycielki – oprócz nich podjęła się też napisania podręcznika „Fizyka dla ludu”. Książka owa, uważała Stanisława, pomogłaby warstwom niższym pojąc najnowsze osiągniecia nauki i dzięki temu wstąpić w szeregi ludzi kulturalnych. Ostatecznie swoje starania młoda nauczycielka przypłaciła chorobą i śmiercią.

By bardziej docenić jej starania, można przywołać jej kolegę z młodości, doktora Pawła Obareckiego. Również on zafascynowany był pomysłami pracy u podstaw i „niesieniem kaganka oświaty” (jak to ujął poeta Adam Asnyk). I on trafił na prowincję, gdzie podjął próbę wcielenia w życie tych ideałów. Jednak doktor Paweł szybko się zniechęcił i zaczął przedkładać wygodę nad to, co kiedyś uważał za swoją misję.

Czy w tym kontekście można wątpić, że Stanisława była prawdziwą „siłaczką”? Ta drobna, zdolna dziewczyna poświęciła się całkowicie dla idei. Równie zdolny i inteligentny, ale pozbawiony hartu ducha Paweł Obarecki, nie potrafił tego dokonać.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Sarmatyzm i szlachta w „Potopie”...

„Potop” roztacza przed czytelnikiem bogaty krajobraz Rzeczpospolitej z lat 1655 - 1660. Był to okres bujnego rozkwitu baroku epoki kojarzonej w historii polskiej...

Obraz utraconej ojczyzny w Epilogu...

Epilog „Pana Tadeusza” po raz pierwszy dołączono do dzieła w 1860 r. czyli 5 lat po śmierci autora. Najprawdopodobniej powstał on tuż po ukończeniu poematu...

Wybrane pary małżeńskie w literaturze....

Pisarze i poeci od tysiącleci sławią miłość – miłość nieszczęśliwą tragiczną lub też miłość spełnioną. Opis tej ostatniej zazwyczaj kończy się w chwili...

Wolność wiodąca lud na barykady...

„Wolność wiodąca lud na barykady” to dzieło które stworzył Eugene Delacroix a jego inspiracją była rewolucja lipcowa. Opis Powstanie przeciwko Karolowi...

Czym są dla mnie symbole narodowe?...

Symbole narodowe to takie rzeczy które dla każdego przedstawiciela danego narodu mają szczególną wartość.Dla mnie polskie symbole narodowe też ją posiadają....

Czym jest dla mnie szczęście?

Czym jest dla mnie szczęście? Na to pytanie musi odpowiedzieć sobie każdy z nas. Być może jest to najważniejsze pytanie z jakim się spotkamy w życiu. Przecież nikt...

Cezary Baryka jako bohater romantyczny?...

Cezaremu Baryce - głównemu bohaterowi „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego - czytelnik towarzyszy przez całą młodość. Najpierw obserwuje psotnego młodzieńca...

„Przedwiośnie” jako powieść...

„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego wydane zostało w 1924 r. a więc sześć lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Powieść przedstawiająca losy Cezarego...

Powołując się na wybrane fraszki...

Fraszka to krótki utwór pisany wierszem który tradycyjnie podejmował tematykę błahą. Poznane przeze mnie fraszki Jana Kochanowskiego spełniały normę...