Obraz olejny Marcela Duchampa „Akt schodzący po schodach nr 2” (Nu descendant un escalier n° 2) wzbudził po swojej premierze spore kontrowersje, a także stał się obiektem kpin. Prezydent USA, Theodore Roosevelt, po obejrzeniu dzieła stwierdził, że dywanik w jego łazience ma większe walory artystyczne i dekoracyjne niż dzieło Duchampa. Artysta nie mógł też pocieszyć się pozytywną opinią kolegów po fachu – zarówno znajomi futuryści, jak i kubiści odrzucili obraz, jako bezwartościowy, odmawiając mu miejsca na wystawie Salon Niezależnych (1912 rok).
Duchamp stworzył „Akt schodzący…” na początku 1912 roku. Inspiracją stały się dla niego osiągnięcia kubizmu, a także eksperymenty fotograficzne, mające na celu utrwalenie ruchu. Artysta połączył refleksje nad tymi dwoma zagadnieniami i spróbował w kubistycznej estetyce oddać dynamikę poruszającego się człowieka – konkretnie nagiej kobiety schodzącej po schodach (oczywiście niepoinformowany widz raczej nie rozpozna na obrazie ani kobiety, ani schodów).
Dominująca kolorystyka to brąz, ochra i czerń. Po czarnych schodach, ukazanych oczywiście jako proste bryły, schodzi rozmyty kształt. Dopatrzeć się można jego kilku kończyn – służy to ukazaniu poruszania się postaci. Również i ona została stworzona przez kilkadziesiąt nakładających się na siebie brył.
Warto odnotować numerację zawartą w tytule – obraz jest bowiem częścią cyklu, składającego się z trzech innych dzieł.
Dzieło Duchampa wywołuje początkowo nierozumienie i zdziwienie. Jednak pilniejsza analiza „Aktu…” pozwala docenić perfekcję artysty, który w oryginalny sposób pokazał, jak wielka energia i żywotność zawarta jest w tak prostym, wydawałoby się, działaniu, jak zejście po schodach. Warto także odnotować rolę autora w procesie dekonstrukcji tradycyjnie pojmowanego aktu (por. np. „Panny z Awinionu” Picassa).
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Józio - główny bohater i narrator „Ferdydurke” - obudził się o dziwnej porze. Początkowo miał wrażenie że musi pędzić na dworzec. Dopiero po...
Ekspresjonizm należał do popularnych kierunków w literaturze i sztuce na przełomie XIX i XX wieku. Przykładał on dużą wagę do wyrażania uczuć „mocnego”...
W naszych wyobrażeniach rycerze często funkcjonują jako wielcy niezwykle silni mężczyźni którzy w lśniących zbrojach mkną na cudnych rumakach. Zazwyczaj pojawiają...
W „Księdze rodzaju” Bóg zalecił ludziom by czynili sobie ziemią poddaną. Dzisiaj możemy się zastanowić czy człowiek podołał odpowiednio temu zadaniu....
DefinicjaEpitet to środek stylistyczny którego głównym zadaniem jest określanie opisywanie słowa z którym w parze występuje. Może ono być zarówno...
Definicja i wyznaczniki Powieść epistolarna to odmiana powieści która jest niezwykła przede wszystkim przez swoją budowę. Jak sama nazwa wskazuje jest to powieść...
Pytanie czy kara zawsze musi być następstwem winy to pytanie które można rozważać na kilku płaszczyznach. Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na fakt różnego...
Kwestia zbrodni i kary należy do najważniejszych i najczęstszych tematów literatury światowej. Dylematy i problemy z nią związane opisywał między innymi Fiodor...