Obraz pod tytułem „Ofiarowanie Izaaka” jest jednym z przykładów wykorzystania w sztuce motywów i historii biblijnych. Namalowany przez Caravaggia obraz odwołuje się do historii Abrahama. Ten został przez Boga wystawiony na próbę. By dowieść swej wiary miał za zadanie poświęcić syna. Abraham był człowiekiem głębokiej wiary. Słuchając nakazu boskiego udał się na górę, gdzie miał poświęcić Izaaka. Do tego jednak nie doszło. Bóg powstrzymał Abrahama i zapewnił go o nagrodzie za jego wielką wiarę.
Caravaggio na swoim obrazie uwiecznił moment, w którym Abraham sięga do szyi syna, chcąc poświęcić go w ofierze. Izaak jest przerażony, jego usta otwarte są w niemym krzyku. Na twarzy Abrahama widać zastanowienie. Anioł przedstawiony obok mężczyzny wskazuje mu na baranka.
Postaci są niezwykle plastyczne, uwydatnione za pomocą użycia światłocienia. Światło pada przede wszystkim na sylwetki Abrahama oraz anioła. W nieco ciemniejszym punkcie znajduje się głowa krzyczącego z przerażenia Izaaka. Obok jego głowy stoi baranek.
Tło obrazu zdaje się spełniać drugoplanową rolę. Wyraźnie uchwycono odległość miejsca ofiary od miasta. Rozdzierająca scena ukazana została poprzez użycie kolorów takich jak czerwień, brąz i czerń. Malujący się w oddali krajobraz został przedstawiony za pomocą jasnych kolorów.
Obraz przedstawia niezwykle trudną scenę wyboru. Artysta pokazuje ojca, który musi wyzuć się z uczuć do syna i oddać Bogu ofiarę. Jednocześnie pojawia się anioł, który stanowczo powstrzymuje rękę Abrahama. Jest to wyraźne odwołanie biblijne i znak, że Bóg nie chce ofiary z ludzi. Stojący obok baranek może symbolizować największą ofiarę, która zostanie poniesiona za grzeszników. Jest to męczeńska śmierć Jezusa.
Choć związek ojca z synem jest niezwykły, widocznym jest, że mimo wahań, Abraham gotów jest poświęcić swego syna i złożyć go w ofierze bogu. Uchwycona na obrazie scena oddaje jego troskę, ale i głęboką wiarę.
Jedną z najważniejszych płaszczyzn ideowych powieści „Nad Niemnem” jest etos pracy. Praca stanowi tu bowiem wzorzec kulturowy usankcjonowany przez tradycję i...
Tomasz Judym jest bohaterem powieści Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni”. Powieść została opublikowana w roku 1900 w okresie gdy rozkwitały w Polsce ideały...
Stare przysłowie mówi że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się...
Moja droga z domu do szkoły jest długa i wiedzie przez całe miasto. Część z niej muszę przejść pieszo a część pokonuje autobusem. Obok mojego domu skręcam w alejkę....
Słowo „satyra” bardzo często pojawia się w prasie i telewizji. Przywykliśmy do niego tak bardzo że często sami nie zastanawiamy się jakie są cechy satyry...
Wielki włoski intelektualista Umberto Eco stwierdził że kto czyta książki żyje podwójnie. Uważam że ten profesor a przy tym wspaniały pisarz (autor „Imienia...
Juliusz Verne to według mnie jeden z najciekawszych pisarzy jacy żyli w XIX wieku! Była to epoka obfitująca w wielkich literatów – wtedy tworzyli Henryk Sienkiewicz...
W historii polskiej kultury Stanisław Ignacy Witkiewicz zapisał się nie tylko jako wybitny twórca ale także jako autor jednej z najciekawszych i najbardziej nietypowych...
Jeszcze do czasów po II wojnie światowej Polska była krajem rolniczym – większość społeczeństwa pracowała na roli. Temat życia na wsi pojawiał się więc...