Opis postaci i życiorys Abrahama
Abraham jest synem Teracha i mężem Sary. Pochodził z Ur, skąd wędrował do Charanu. Po śmierci ojca udał się do Egiptu. Abraham zawarł przymierze, którego uwieńczeniem było obrzezanie i zmiana imienia z Abram na Abraham. Taka przemiana sytuuje go w roli „ojca wszystkich narodów”. Bierze on bowiem na siebie wstawiennictwo za miastami skazanymi na zagładę.
Abraham jest przykładem, jak Bóg realizuje swoje plany oraz tego, jakie są tendencje owych planów. Jest on człowiekiem, który został powołany przez Boga oraz doświadczony, dzięki czemu stał się uprzywilejowany.
Streszczenie
Bóg wybiera Abrahama, przez co wychodzi on z Ur i poprowadzony zostaje do nieznanej krainy. Bóg obiecuje mu, że obdarzy go bogactwem, ziemią i potomstwem. Wydaje się to jednak niemożliwe, gdyż Sara, żona Abrahama, jest już w podeszłym wieku. Zatem jego przyszłość zależy wyłącznie od decyzji Boskich. Jest on wierny i poddaje się woli Boga.
Cierpliwość i wiara Abrahama zostały nagrodzone, gdyż w końcu Sara poczęła mu syna, Izaaka. Gdy chłopiec miał osiem dni, został obrzezany, gdyż taka była wola Boga. Ich radość z narodzin syna była ogromna, ponieważ Abraham miał już sto lat, a Sara też była w podeszłym wieku.
Bóg wtedy wystawia Abrahama na próbę i nakazuje mu, by zabrał swego jedynego syna i złożył w ofierze w kraju Moria.
Nazajutrz Abraham zabrał dwoje ludzi i swego syna, po czym ruszyli w drogę. Gdy zbliżyli się do miasta, Abraham poprosił swych ludzi, by poczekali, a on wraz z synem pójdzie złożyć pokłon Bogu.
Na pytanie Izaaka, gdzie jest jagnię, Abraham odpowiada: „Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój”. Gdy dotarli, Abraham zbudował ołtarz, związał swego syna i sięgnął po nóż.
Wtedy jednak zjawia się Anioł Pański i prosi, by nie robił krzywdy synowi. W jego miejsce położył baranka.
W zamian za swój czyn, Abraham miał otrzymać potomstwo liczne.
Interpretacja
Wiara Abrahama jest nierozłączna z cierpieniem. Obietnica Boża względem Abrahama tkwi właśnie w ofierze z Izaaka. Jednakże Bóg ocala chłopca.
Bojaźń Boża Abrahama była silniejsza niż radość z syna, który był darem Boskim. Ponadto Bóg, przez uratowanie Izaaka udowodnił, że miał na celu nie śmierć, lecz życie.
Abraham nie wahał się, czy poświęcić swego syna pierworodnego. Za jego poświęcenie, został nagrodzony. Była to próba wierności sługi Bożego. Mimo cierpienia i bólu Abraham podejmuje próbę Bożą.
Streszczenie Główną bohaterką osiemnastego – ostatniego tomu „Jeżycjady” pt. „Sprężyna” jest Łucja Pałys – córka Idy...
„Kazania Sejmowe” Piotrka Skargi przez lata uznawano za dzieło o proroczym wręcz charakterze. Ich autor przewidzieć miał upadek i rozbiory Rzeczypospolitej a...
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Hymn to uroczysta pieśń która chwali w niniejszym utworze Boga. Charakteryzuje się wzniosłym nastrojem a podmiot liryczny wypowiada się by zaprezentować jakieś...
Piotr Skarga był kaznodzieją króla Zygmunta III Wazy jezuitą jedną z najważniejszych postaci polskiej reformacji. Jego najważniejsze dzieła to bardzo popularne...
Geneza „Wieża” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego po raz pierwszy opublikowana została w lipcu 1958 r. w paryskiej „Kulturze”. Opowiadanie to powstało...
„But w butonierce” to bodaj najbardziej znany wiersz jaki spisał poeta-futurysta Bruno Jasieński. Już po tytule widać sposób w jaki autor zamierza obchodzić...
Opublikowane w 1597 roku „Kazania sejmowe” Piotra Skargi należą do arcydzieł literatury staropolskiej. Wśród kazań szczególne znaczenie ma kazanie...
Streszczenie Ballada „To lubię” rozpoczyna się zwrotem do Maryli. Jest ona zachęcana do spojrzenia na piękny krajobraz. Na skraju lasu znajduje się cerkiew w...
