Terminem „nowa fala” określa się wiele wydarzeń ze świata światowej kultury, jakie miały miejsce w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. W ten sposób mówi się na przykład o twórcach kina francuskiego, próbujących innego podejścia do sztuki filmowej. Również literatura science-fiction ma swoją „nową falę” – mowa o twórcach fantastyki, którzy w latach sześćdziesiątych zaczęli skupiać uwagę na człowieku, nie zaś na nowoczesnej technologii. W Polsce mówi się o „nowej fali” przede wszystkim w odniesieniu do grupy poetyckiej, skupionej wokół twórców takich, jak Adam Zagajewski, czy Stanisław Barańczak.
Co łączy te wszystkie ruchy, to mocne ich osadzenie w epoce. Na twórców zachodnich oddziaływała wojna w Wietnamie, rewolucja seksualna, czy też rozruchy studenckie z roku 1968. Polscy autorzy mieli nieco inne doświadczenia, aczkolwiek również oni przeżyli w tym czasie wiele. Byli przecież świadkami protestów z marca 1968 roku i krwawych wydarzeń grudniowych z 1970. Zmagać się też musieli z językiem propagandy komunistycznej, atakującym ich z mediów – gazet, radia i telewizji.
Twórcy „nowej fali” postanowili pokonać wroga niejako jego własną bronią. Zaczęli skupiać swoją uwagę na języku, tak zdeprawowanym przez komunistyczne władze. W wierszach ich twórców odnaleźć można odniesienia do mowy codziennej, publicystyki gazetowej, czy oficjalnych przemówień. Wykorzystywali oni te elementy, by realistycznie opisać otaczającą ich rzeczywistość. Ich poprzednicy rozprawiali o rzeczach wzniosłych, ważnych ideach – poeci „nowej fali” podjęli próbę zwrócenia uwagi na zwykłe życie.
Nie oznacza to oczywiście, że tworzyli dzieła naiwne – wręcz przeciwnie. Odnosili się do eksperymentów literackich tak zwanej poezji lingwistycznej, pisali teksty teoretyczne – a wielu autorów „nowej fali” zrobiło także kariery jako literaturoznawcy. Była to więc twórczość bardzo samoświadoma.
Uznaje się powszechnie, że „nowa fala” funkcjonowała w latach 1968-1976. W latach 1971-1973 grupa organizowała spotkania w Cieszynie. „Nową falę” kojarzy się głównie z twórczością poetycką, a także tekstami teoretycznymi (np. „Świat nie przedstawiony” Juliana Kornhausera i Adama Zagajewskiego). Krytycy podkreślają natomiast, że z ruchem tym nie można wiązać żadnej wybitnej powieści.
Do twórców „nowej fali”, oprócz wymienionych nazwisk (Kornhauser, Zagajewski, Barańczak), zalicza się także Jerzego Kronholda, Leszka Szarugę, Jacka Bierezina i Ryszarda Krynickiego. Poeci owi publikowali w znacznej liczbie czasopism, jednak szczególnie istotnym dla nich tytułem był krakowski „Student” (cały nurt miał zresztą początek w powstałej w tym mieście grupie „Teraz”).
Autorzy „nowej fali” zaczęli się wiązać z powstającą po 1976 roku opozycją antykomunistyczną i nielegalnymi wówczas wydawnictwami. Stąd rok ten uznaje się za datę zamykającą działalność grupy.
Słynna „Pieta watykańska” którą Michał Anioł wykonał na zamówienie kardynała Jeana Bilhèresa de Lagraulasa stanowi jedno z najważniejszych...
„Dama z łasiczką” („Dama z gronostajem”) została namalowana przez Leonarda da Vinci techniką olejną z użyciem tempery na desce orzechowej o rozmiarach...
Leżałem na szpitalnym łóżku i wpatrywałem się w biały sufit i wiszące na nim lampy. Wokół mnie było sporo zamieszania lekarze i pielęgniarki biegali...
Związki literatury i polityki były wyjątkowo mocne w XIX-wiecznej Polsce. Państwo polskie przestało istnieć po rozbiorach jakie miały miejsce w poprzednim stuleciu. Nadzieje...
W „Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego pobrzmiewają różne koncepcje filozoficzne zarówno epoki pozytywizmu jak i całego dziedzictwa europejskiej...
Barok należało do epok które szczególną wagę przywiązują do wątku śmierci i przemijania. Oczywiście problemy związane ze świadomością własnego końca...
Louis Vauxcelles francuski krytyk sztuki w czasie podziwiania wystawy obrazów miał krzyknąć iż widzi Donatella wśród bestii (Donatello był renesansowym rzeźbiarzem)....
Nazwa renesans pochodzi od francuskiego słowa „renaissance” znaczącego odrodzenie. Doskonale odzwierciedla ono charakter tej epoki która narodziła się...
Starsi ludzie często powtarzają że dzisiejsza młodzież ma „wszystko”. „Za naszych czasów nie było takich możliwości” – powtarzają....