Spośród postaci, jakie zapełniają karty dzieł polskich romantyków, niewątpliwie do najciekawszych należą Kordian i Mąż. Pierwszy jest tytułowym bohaterem dramatu Juliusza Słowackiego, drugi z kolei stanowi centralną figurę „Nie-boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego. Są oni fascynujący, bowiem niejednoznaczni. To bohaterowie rozdarci wewnętrznie, zagubieni, a jednocześnie zdolni do wielkich czynów. Warto postawić ich obok siebie i przyjrzeć się ich charakterystykom, porównać ich poglądy i czyny.
Tym, co niewątpliwie łączy te dwie postacie, jest ambicja. Zarówno Kordian, jak i Mąż marzą o wielkich czynach, o wyjściu ponad przeciętność. Kordiana poznajemy jako młodzieńca, który śni o sukcesach w miłości i w walce narodowowyzwoleńczej. Ma jednak poczucie mierności otaczającej go rzeczywistości. Z tego powodu podupada na zdrowiu psychicznym i próbuje popełnić samobójstwo. Widzimy więc, że niespełnione marzenia wiodą go do destrukcji. Z Mężem jest podobnie – to obiecujący młody poeta, arystokrata. Jednak okazuje się niegodny własnej twórczości – zdradza żonę (co doprowadza ją do choroby psychicznej) i okazuje się niczym więcej, jak miernym bawidamkiem.
Jednak zarówno Kordian, jak i Mąż otrzymują od życia drugą szansę na wielkość. Kordian bierze udział w spisku koronacyjnym i może doprowadzić do wskrzeszenia Polski. Buńczucznie deklaruje poświęcenia wszelkich zasad dla dobra ojczyzny. W chwili próby Kordiana waha się jednak przed rozlaniem niewinnej krwi – car i jego rodzina uchodzą z życiem.
Mąż z kolei staje na czele Okopów Trójcy Świętej – ostatniej ostoi ładu i porządku w świecie rozszalałej rewolucji. Tym razem wywiązuje się on ze swoich zobowiązań i do samego końca (popełnia samobójstwo, by nie wpaść w ręce rewolucjonistów) broni starego porządku.
Kordian i Mąż to postacie skomplikowane, łączące wyjątkowość i mierność. W młodości Mąż swoją niewiernością doprowadza do tragedii, ale jako człowiek dojrzały potrafi wypełnić zadanie, jakie złożono na jego barki. W ten sposób niejako odkupuje swe dawne przewiny. Kordian w tym kontekście wygląda pozornie żałośnie. Domaga się okazji do wielkich czynów, ale kiedy taka nadchodzi, wzbrania się przed doprowadzeniem sprawy do końca. Czy jednak w jego człowieczeństwie nie kryje się jakąś wielkość? Ma on szansę zostać bohaterem narodowym i spełnić marzenia – jednak z powodów moralnych nie decyduje się na to. Być może Kordian w ten właśnie sposób osiągnął wielkość.
Mąż i Kordian to fascynujące postacie właśnie dlatego, że interpretacja ich czynów zachęca do rozmyślań i dyskusji.
Wiersz zatytułowany „Testament mój” napisał Juliusz Słowacki na przełomie lat 1839 - 1840 będąc w tym czasie w Paryżu. Dzieło odbija nastrój...
„Pocałunek” Gustava Klimat uważany jest za najważniejsze osiągnięcie „złotego” okresu twórczości artysty. Wykonany został w latach 1907-1908...
„Trans-Atlantyk” Witolda Gombrowicza to powieść która powstała na kanwie doświadczeń samego autora (zresztą główny bohater i narrator to własnie...
Powieść Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni” uchodzi za jedno z najbardziej przejmujących dzieł literackich z przełomu XIX i XX wieku. Sam tytuł sugeruje...
Miłość stanowi jedno z najsilniejszych uczuć jakich doświadczyć może człowiek. Skłania do poświęcenia zdrowia a nawet życia dla dobra ukochanej osoby. Inspiruje do...
W mitologii greckiej ważną postacią jest tytan Prometeusz. Dzięki jego życzliwości ludzie mieli otrzymać ogień pozwalający na ochronę przed ciemnością i zimnem. Bez...
Rodzina jest istotną wartością dla polskiego społeczeństwa. W ciągu zaborów i okupacji jakich nie brakowało w czasie naszej najnowszej historii to właśnie grono...
Patrokles serdeczny przyjaciel Achillesa udał się z pomocą Achajom w walce z Trojanami. Przybrany był w zbroję greckiego herosa. Został on jednak pokonany przez Hektora...
Pozytywiści chcąc poprawić sytuację społeczną i wzmocnić więzi łączące naród stanęli wobec wielu trudności będących dziedzictwem poprzednich epok. Spośród...