Spośród postaci, jakie zapełniają karty dzieł polskich romantyków, niewątpliwie do najciekawszych należą Kordian i Mąż. Pierwszy jest tytułowym bohaterem dramatu Juliusza Słowackiego, drugi z kolei stanowi centralną figurę „Nie-boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego. Są oni fascynujący, bowiem niejednoznaczni. To bohaterowie rozdarci wewnętrznie, zagubieni, a jednocześnie zdolni do wielkich czynów. Warto postawić ich obok siebie i przyjrzeć się ich charakterystykom, porównać ich poglądy i czyny.
Tym, co niewątpliwie łączy te dwie postacie, jest ambicja. Zarówno Kordian, jak i Mąż marzą o wielkich czynach, o wyjściu ponad przeciętność. Kordiana poznajemy jako młodzieńca, który śni o sukcesach w miłości i w walce narodowowyzwoleńczej. Ma jednak poczucie mierności otaczającej go rzeczywistości. Z tego powodu podupada na zdrowiu psychicznym i próbuje popełnić samobójstwo. Widzimy więc, że niespełnione marzenia wiodą go do destrukcji. Z Mężem jest podobnie – to obiecujący młody poeta, arystokrata. Jednak okazuje się niegodny własnej twórczości – zdradza żonę (co doprowadza ją do choroby psychicznej) i okazuje się niczym więcej, jak miernym bawidamkiem.
Jednak zarówno Kordian, jak i Mąż otrzymują od życia drugą szansę na wielkość. Kordian bierze udział w spisku koronacyjnym i może doprowadzić do wskrzeszenia Polski. Buńczucznie deklaruje poświęcenia wszelkich zasad dla dobra ojczyzny. W chwili próby Kordiana waha się jednak przed rozlaniem niewinnej krwi – car i jego rodzina uchodzą z życiem.
Mąż z kolei staje na czele Okopów Trójcy Świętej – ostatniej ostoi ładu i porządku w świecie rozszalałej rewolucji. Tym razem wywiązuje się on ze swoich zobowiązań i do samego końca (popełnia samobójstwo, by nie wpaść w ręce rewolucjonistów) broni starego porządku.
Kordian i Mąż to postacie skomplikowane, łączące wyjątkowość i mierność. W młodości Mąż swoją niewiernością doprowadza do tragedii, ale jako człowiek dojrzały potrafi wypełnić zadanie, jakie złożono na jego barki. W ten sposób niejako odkupuje swe dawne przewiny. Kordian w tym kontekście wygląda pozornie żałośnie. Domaga się okazji do wielkich czynów, ale kiedy taka nadchodzi, wzbrania się przed doprowadzeniem sprawy do końca. Czy jednak w jego człowieczeństwie nie kryje się jakąś wielkość? Ma on szansę zostać bohaterem narodowym i spełnić marzenia – jednak z powodów moralnych nie decyduje się na to. Być może Kordian w ten właśnie sposób osiągnął wielkość.
Mąż i Kordian to fascynujące postacie właśnie dlatego, że interpretacja ich czynów zachęca do rozmyślań i dyskusji.
Niewiele rzeczy kształtuje nas tak mocno jak dom rodzinny. To wśród najbliższych uczymy się co jest dobre a co złe. To ojciec i matka wyjaśniają nam skomplikowany...
Tolerancja to jedna z cech które są powszechnie cenionymi. Oznacza ona otwartość i zrozumienie innych poglądów. Dopuszczenie ich do głosu jednak nie jest to...
„Kompozycja VII” Wassila Kandinsky’ego wydawać się może dziełem pełnym chaosu i nieuporządkowania. Widz który nie zna korzeni dzieła wyrobić...
Tadeusz Borowski w „Opowiadaniach” nie tylko przedstawia drobiazgowy obraz funkcjonowania obozów koncentracyjnych ale także dokonuje głębokiej refleksji...
Definicja Indywidualizm romantyczny to pojęcie ściśle wiążące się z bohaterem twórczości charakterystycznej dla tej epoki. Oznacza ono postać wyjątkową wykraczającą...
Dziennikarze i naukowcy alarmują że sztuka czytania zanika. Coraz mniej osób sięga po słowo drukowane preferując zamiast tego filmy lub gry komputerowe. Książki...
Arnold Winkelried dzisiaj uważany jest za postać legendarną. Jednak jeszcze w XIX wieku jego istnienie traktowano jako absolutnie pewne. Właśnie wtedy będąc w Szwajcarii...
Przygody jakich doświadczyli uczniowie niezwykłej rozbudzającej wyobraźnię Akademii Pana Kleksa dowodzą że nauka w tej dość nietypowej szkole dla każdego z nas mogłaby...
Stabilne i spokojne życie jakie państwo Barykowie wiedli w Baku zostało zakłócone przez wybuch I wojny światowej. Wcielenie pana Seweryna do armii było szczególnie...