Vincent van Gogh należał do najważniejszych malarzy XIX stulecia. W ciągu życia zmagał się z kłopotami finansowymi i nie cieszył się popularnością. Uznanie przyszło już po jego samobójczej śmierci – dzisiaj chyba każdy słyszał o jego twórczości, zaliczanej do nurtu znanego jako postimpresjonizm.
Szczególne miejsce w twórczości van Gogha zajmuje cykl „Słoneczniki”. Większość z jedenastu prac wykonana została, by udekorować pracownię, jaką dzielił z innym znanym twórcą z owej epoki, Paulem Gauguinem. Zastanowić może, skąd decyzja o uwiecznieniu tej właśnie rośliny, dzisiaj uważanej za pospolitą i cenioną raczej ze względu na jej walory spożywcze, niż na piękno jej kwiatów. Otóż w Holandii czasów van Gogha uważano inaczej – chwalono walory estetyczne słoneczników, ich ciepłe barwy, podobieństwo do małego słońca. Cechy te artysta w genialny sposób oddał na płótnach.
Spośród cyklu, obecnie wystawianego w Monachium, najbardziej znany jest dzieło zatytułowane „Martwa natura: obraz z piętnastoma słonecznikami”. Namalowany został w 1888 roku, dwa lata przed śmiercią artysty.
Obraz przedstawia żółty wazon, w który włożono piętnaście słoneczników. Na wazonie znajduje się błękitny podpis („Vincent”). Poszczególne rośliny różnią się między sobą – niektóre są zerwane stosunkowo niedawno, świeże, posiadają liście. Inne zaczynają usychać i kurczyć się. Perfekcja techniczna artysty sprawiła, że udało mu się przedstawić na olejnym obrazie fakturę kwiatów.
Z obrazu bije ciepło – kolorystyka wzbudza pozytywne skojarzenia ze słońcem i światłem. Ustawienie słoneczników nadaje kompozycji dynamizm, sprawia, że rośliny wydają się nadal żyć. Również tło namalowane zostało ciepłymi kolorami. Zarówno płaszczyzna na której stoi wazon, jak i widoczna dalej ściana są w odcieniach żółci.
Tak ten obraz, jak i cały cykl stanowią pewien paradoks. Otóż malarz, uważany za melancholika i człowieka nieszczęśliwego, stworzył jedno z najbardziej optymistycznych dzieł nie tylko w XIX wieku, ale i w całej historii europejskiego malarstwa.
Widmo – objawia się Marysi. Jest to zmarły narzeczony dziewczyny malarz Ludwik de Laveaux. Mężczyzna zmarł w Paryżu gdzie wyjechał studiować. Zaręczył się z...
„Kompozycja VII” Wassila Kandinsky’ego wydawać się może dziełem pełnym chaosu i nieuporządkowania. Widz który nie zna korzeni dzieła wyrobić...
Róża ma niezwykły kolor i piękny zapach. Jej płatki są barwy czerwonej. Nieco ciemniejsze im bliżej środka kwiatu jaśniejsze na końcach płatków prezentują...
Homo viator to topos którego nazwa zaciągnięta jest z języka łacińskiego i oznacza podróżnego pielgrzyma. Zatem odnosi się do człowieka wędrującego doświadczającego...
Edyp wychował się w Koryncie na dworze Polybosa i Merope. Wydawać by się mogło że wiódł tam szczęśliwe spokojne życie. Niestety nazywano go podrzutkiem co sprawiało...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Mesjanizm był jednym z najbardziej wyrazistych prądów ideowych w dziejach polskiej myśli. Polacy szukali nadziei na odrodzenie podzielonego przez zaborców państwa...
W wielu filmach i powieściach pojawia się krajobraz wojenny. Właściwie każdy z nas zetknął się z tego typu kinem a także widział fotografie wykonane przez słynnych...
Definicja i wyznaczniki gatunku Elegia to utwór który podobnie jak tren posiada charakter żałobny choć nie zawsze zakres tematyczny elegii tożsamy jest z tematami...
