Drogi Marku,
piszę do Ciebie, by przekonać cię do czytania książek pochodzących z dawnych epok. Wiem, że uwielbiasz czytać, ale zdaję sobie też sprawę, że jesteś wielkim miłośnikiem literatury współczesnej. Nieraz mówiłeś mi, że najbardziej lubisz science-fiction i powieści sensacyjne. Faktycznie, trudno ukryć, że im nowsza powieść fantastyczna, tym ciekawsze technologie opisuje. W końcu nauka idzie ciągle naprzód, a pisarze science-fiction opierają się na jej osiągnieciach. Dzieła sprzed kilkudziesięciu lat wydawać się mogą przestarzałe. A ja chcę Cię jednak zachęcić do ich lektury. Ba! Pragnę Ci również zaproponować sięgnięcie po książki sprzed tysięcy lat! Ale po kolei.
Jako miłośnik science-fiction powinieneś obowiązkowo sięgnąć po powieści Juliusza Verne’a i H. G. Wellsa. Wizje przyszłości, opisywane przez autorów żyjących przed ponad stu laty, są bardzo interesujące właśnie dlatego, że są inna niż to, co znamy z życia. Czy to nie pasjonujące, przeczytać, jak dawny pisarz wyobrażał sobie rok 2015, a później wyjrzeć za okno i podumać, na ile jego wizja odpowiada rzeczywistości, jaką znamy, a na ile się różni? Czytając stare powieści fantastyczne możemy się zastanawiać, czy za sto lat ludzie również będą uważać nasze przewidywania za dziwne albo nawet śmieszne? Takie coś uczy pokory, a ona jest bardzo ważna u osób zafascynowanych możliwościami współczesnej nauki!
Ale jeszcze ciekawsze niż to, co nas różni od ludzi z poprzednich epok jest to, co nas z nimi łączy. To doprawdy niezwykłe przeżycie – sięgnąć po książkę napisaną wieki temu i zorientować się, że jej autor czuł tak samo jak my, tak samo kochał, tak samo się bał. Jakież to niezwykłe uczucie, przekonać się, iż ktoś, kto chodził po ziemi dwa tysiące lat temu, miał takie same pragnienia, jak my.
Czytanie dawnych książek sprawia, że potrafimy z większym dystansem spojrzeć na nas samych. Dzięki nim zaczynamy rozumieć, iż nie jesteśmy tak wyjątkowi i potężni, jak nam się wydaje. Jednocześnie stajemy się bardziej empatyczni, kiedy pojmiemy, jak wiele łączy nas z innymi ludźmi – nawet tymi, których od dawna nie ma na świecie.
Marku, literatura dawnych epok to wspaniała skarbnica. Warto do niej sięgnąć i wzbogacić swoją duszę i intelekt! Polecam ci serdecznie stare, zakurzone tomy! Mogą one odrzucać swoim wyglądem, ale gdy tylko je otworzysz, zrozumiesz, jakie bogactwo skrywają.
Krzysiek