Znanego przede wszystkim z symbolistycznego „Szału uniesień” Władysława Podkowińskiego nie ominęła fascynacja impresjonizmem, który na przełomie XIX i XX wieku święcił triumfy na salonach. Wyrazem zainteresowań Podkowińskiego impresjonizmem jest obraz „Dzieci w ogrodzie”, który przedstawia scenkę rodzajową z udziałem dwojga dzieci, chłopca i dziewczynki. Chłopak, stojący w samym centrum obrazu, trzyma w ręku konewkę i podlewa kwiaty, podczas gdy dziewczynka stojąca na prawo od niego przygląda się tej czynności z uwagą. Oboje ubrani są w jasne, proste stroje i niemal identyczne kapelusze, chroniące ich przed silnym słońcem. Tuż za sylwetkami dzieci rozciąga się horyzontalnie płot z pomalowaną na biało furtką, w tle zaś widoczny jest fragment łąki, zamkniętej gęstymi zaroślami.
W otwartej kompozycji obrazu dominują piony, widoczne w układzie sztachet w płocie, wyprostowanych dziecięcych sylwetkach oraz rosnącym z prawej strony drzewie. Przeciwstawnie do niech układają się nieliczne poziomy, które jednak nie są w stanie zaburzyć wrażenia statyczności kompozycji. Ciężar elementów wchodzących w skład kompozycji obrazu rozmieszczony jest nierównomiernie, z przewagą po stronie lewej.
Kolorystyka obrazu jest dość stonowana, mimo wrażenia świetlistości, jakie wywołują białe refleksy na ubrankach dzieci oraz ciepły beż, którym artysta namalował udeptaną ziemię z prawej strony, za plecami bohaterów sceny. Gama barwna jest szeroka, obejmuje ciepłe beże, brązy i pomarańcze, a także zielenie, błękity oraz gdzieniegdzie dostrzegalne fiolety i róże. Wyraźną dominantę kolorystyczną stanowią jasne ubranka dzieci oraz furtka przy ogrodzeniu, które na obrazie Podkowińskiego stały się pod wpływem światła jasnoniebieskie.
Artysta, na wzór impresjonistów francuskich, zrezygnował z tradycyjnego modelunku, wykorzystując kolor jako nośnik światła i cienia. Źródłem światła na obrazie jest najpewniej słońce, niewidoczne dla oka widza. Silnie rozświetla ono całą przestrzeń obrazu, padając od góry, nieco z lewej strony, o czym świadczą cienie dzieci w prawym dolnym rogu.
Podkowiński na potrzeby „Dzieci w ogrodzie” oczyścił nieco paletę barwną. Stworzył charakterystyczną dla malarstwa francuskiego z przełomu wieków „impresję”, wykorzystując do tego spontaniczną, codzienną scenę, skąpaną w mocnym świetle promieni słonecznych.
Życie codzienne i kariery zawodowe aktorek tancerek wokalistek kabaretowych oraz cyrkówek nad wyraz interesowały mieszkańców Paryża przełomu wieków...
Powieść Jana Potockiego „Rękopis znaleziony w Saragossie” od dwóch stuleci elektryzuje czytelników. Chociaż za życia autora nie cieszyła się...
W XV wieku odkryto w Rzymie niezwykłą grotę pełną zadziwiających malowideł. Przedstawiały one połączenia ludzi i zwierząt i roślin. Motywy owe zaczęły być kopiowane...
Kraków to jedno z najważniejszych polskich miast. Przez długie wieki był stolicą naszego kraju miejscem zamieszkania króla. To tutaj znajduje się prastary...
Louis Vauxcelles francuski krytyk sztuki w czasie podziwiania wystawy obrazów miał krzyknąć iż widzi Donatella wśród bestii (Donatello był renesansowym rzeźbiarzem)....
Definicja i wyznaczniki gatunku Dramat romantyczny to typ dramatu charakterystyczny dla epoki romantyzmu. Odrzuca on klasyczną koncepcję tej odmiany literackiej wyrastając...
XIX wiek stanowił trudny okres dla Polaków. Kraj znajdował się pod zaborami a próby postań narodowych nie doprowadziły do odzyskania niepodległości. Jednak...
Kiedy Mały Książę opuścił swoją planetę w pierwszej kolejności odwiedził ciała niebieskie zlokalizowane najbliżej jego asteroidy B-612. Były to planety 325 326 327...
Zabicie drugiego człowieka we wszystkich kulturach uchodzi za doświadczenie ekstremalne. Nawet w okresach brutalnych i okrutnych odebranie życia uznawano za najgorszą zbrodnię...