X i XI wiek to okres kształtowania się Polski jako państwa. W 966 roku Mieszko I przyjął chrzest, włączając swój kraj w chrześcijańską Europę. Jednak wiara w Chrystusa była u nas czymś nowym i zdawano sobie sprawę, że daleko nam do innych państw, które mają kilkusetletnią tradycję wyznawania chrześcijaństwa. W owym czasie zaś była to oznaka ucywilizowania – poganami, nieznającymi nauki Kościoła, pogardzano. Z dzisiejszej perspektywy nie musi to wyglądać przyjemnie. Obecnie staramy się szanować wszystkie wierzenia i religie, ale w X wieku sprawy wyglądały inaczej.
Polsce potrzebny był ktoś, kto mógłby zostać jej patronem, jakiś znany święty. Dzięki komuś takiemu uzyskalibyśmy szacunek na innych dworach Europy, a także ówcześni poddani Mieszka (a później Bolesława Chrobrego) mieliby poczucie, że ktoś nad nimi czuwa. Dla ówczesnych ludzi było to bardzo istotne – Bóg Ojciec i Jezus wydawali się im odlegli. Niedawno nawróceni poganie zaś byli przyzwyczajeni, że w każdej osadzie znajduje się jakieś lokalne bóstwo, które nad nimi czuwa. Podobną rolę w chrześcijaństwie zaczęli spełniać święci – wydawali się oni bliżsi niż potężny Bóg, mniej się trzeba było wstydzić, by ich o coś prosić.
Kiedy więc w 997 roku biskup Wojciech został zamordowany w czasie prób nawracania Prusów, Bolesław Chrobry wykupił jego ciało. Legenda mówi, że zapłacił za nie tyle złota, ile Wojciech ważył. Już dwa lata później został on kanonizowany, a w roku 1000 do jego grobu przybył sam cesarz Otton III, najpotężniejszy władca ówczesnej Europy. W czasie tak zwanego Zjazdu Gnieźnieńskiego Polska otrzymała swoje arcybiskupstwo (arcybiskupstwo gnieźnieńskie), którego patronem stał się święty Wojciech.
Przez Polaków święty Wojciech zaczął być uważany za swojego świętego, chociaż pochodził on z Czech. Symbolizował nową religię (chrześcijaństwo) i jej związek z państwem Piastów. Stąd władcy dokładali starań, by kult Wojciecha rozpowszechnił się w kraju. A ludzie, którzy potrzebowali „swojego świętego” z chęcią przyjęli męczennika.
Część pierwsza: Momo i jej przyjaciele W niewielkim miasteczku znajdowała się ruina starego amfiteatru. Nie była to jedna z tych najwspanialszych budowli lecz niewielka...
Pełen tytuł omawianej książki Stanisława Staszica to „Przestrogi dla Polski z teraźniejszych politycznych Europy związków i z praw natury wypadające przez...
Streszczenie Rodowód W rozdziale tym narrator przedstawia rodowód głównego bohatera powieści - Cezarego Baryki. Pisze o nim jako o człowieku nowoczesnym...
Utwór Kazimierza Wierzyńskiego „Jestem jak szampan” pochodzi z roku 1919. Autor (będący ewidentnie podmiotem lirycznym) porównuje się w wierszu...
Streszczenie Są lata 70 – te XX w. Do Zachodniego Berlina przeprowadza się właśnie młoda Niemka – piętnastoletnia Christiane F. która zamieszkuje wraz...
Streszczenie Dawno temu był sobie pewien Mazur – bitny wojak który w niejednej potyczce walczył z wrogiem o Polskę. Stawał do boju z pogańskimi ludami. Z każdej...
Geneza „Faust” często określany mianem poematu dramatycznego jest uważany za dzieło życia Johanna Wolfganga von Goethego. Wybitny twórca pracował nad...
Geneza „Powrót Posła" został napisany w trakcie trwania Sejmu Wielkiego (1788-1792) konkretnie w 1790 roku. Wystawiony rok później spotkał się z dużym...
Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...