Safona często w swoich utworach wyrażała żal i tęsknotę za uczennicami ze szkoły, którą dla nich założyła na wyspie Lesbos. Wiersz pt. „Zazdrość” jest przykładem jednego z nich.
Podmiot liryczny to kobieta, która wyraża swój żal, gdy patrzy na inną kobietę, rozmawiającą z mężczyzną. Budzi się w niej wtedy tytułowa zazdrość.
Zazdrość spotęgowana jest tym, że mężczyzna wydaje się być idealny. W celu zobrazowania jego piękna, zostaje zastosowane porównanie go do boga:
Podobny do boga wydaje mi się
Ten mężczyzna, który siadł naprzeciwko
Poprzez tego typu porównanie, podmiot liryczny dokonuje sakralizacji mężczyzny, tym samym uświadamiając sobie, że jest na przegranej pozycji, jako postać zbyt ludzka. Kobieta, na którą patrzy zaczyna stawać się dla niej nieosiągalna.
Podmiot liryczny, obserwujący całe zdarzenie, mówi wprost o swych emocjach. Oprócz zazdrości czuje niepokój, lęk, niemoc. Uczucia wyrażane są za pomocą metafor, które obrazują stan, w jakim znalazła się kobieta mówiąca w wierszu:
A gdy na ciebie patrzę, głosu z krtani
Dobyć nie mogę
Plącze mi się język, zamiera słowo,
Powolny płomień przenika me ciało,
Oczy tracą blask, to znów słyszę w uszach
Przejmujący szum.
Zazdrość, która towarzyszy kobiecie jest tak mocna, że prowadzi ją do jeszcze silniejszych uczuć: wrażenia omdlenia i utraty życia. Ma jednak świadomość, że musi się pogodzić z tym, że kobieta odjedzie do mężczyzny.
Do opisu uczuć zastosowany zostaje pleonazm w postaci porównania: „bardziej zielona od zielonej trawy”.
Wiersz można zatem potraktować jako wyraz miłości i pożądania jednej kobiety do drugiej, która zaczyna stawać się nieosiągalna, ze względu na to, że odchodzi do mężczyzny. Kobieta, będąca podmiotem lirycznym, obserwuje całe to zdarzenie i nie może poradzić sobie z emocjami i psychofizycznymi odczuciami, jakie jej w tej chwili towarzyszą.
Utwór składa się z 4 zwrotek, które pisane są tzw., strofą saficką. Składa się ona z czterech wersów, z których trzy pierwsze pisane są jedenastozgłoskowcem, a ostatnia jest pięciozgłoskowa i stanowi rodzaj puenty.
„Hymn do Nirwany” Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyraża młodopolski dekadentyzm zwątpienie w sens istnienia oraz fascynację ezoteryką i innymi niż chrześcijański...
Streszczenie W Tebach pojawia się seria klęsk: panuje zaraza dzieci rodzą się martwe a plony nie przynoszą urodzaju. Dzieje się tak od czasu gdy władcą został Edyp który...
Czas i miejsce akcji „Katarynka” to nowela której akcja koncentruje się na ulicy Miodowej która mieści się w Warszawie. Większość wydarzeń dotyczy...
Powieść Miguela de Cervantesa to jedna z najważniejszych książek w dziejach hiszpańskiej literatury. Według historyka Stanleya G. Payne’a „Don Kichot”...
Streszczenie Akt pierwszy Scena pierwsza Pokój w zamku Cześnika; mężczyzna rozmawia z Dyndalskim - swoim sługą. Roztacza wizję szczęśliwego małżeństwa z Podstoliną...
Geneza „Balladyna” została napisana przez Juliusza Słowackiego w czasie jego pobytu w Szwajcarii w roku 1834. Tragedię opublikowano w Paryżu pięć lat później...
Geneza czas i miejsce akcji motywy Utwór został opublikowany w 1890 roku na łamach prasy. Miejscem akcji jest dom Mostowiaków który znajduje się w Warszawie....
Nowela Stefana Żeromskiego „Rozdzióbią nas kruki wrony” rozgrywa się pod koniec powstania styczniowego. Wszystko przełajdaczone … przegrane nie...
Streszczenie Główny bohater utworu – młodzieniec o imieniu Awaru jest zwiadowcą który postanawia przedostać się na pewną tajemniczą wyspę gdzie wysłała...
