„Kartoteka” Tadeusza Różewicza często określana jest jako antydramat, ponieważ została skonstruowana na zasadach łamiących tradycyjną konwencję gatunku. Po pierwsze, świat przedstawiony jest tu bliżej nieokreślony, ani miejsce ani czas akcji nie zostają skonkretyzowane. Co więcej, przestrzeń sceniczna nie tworzy iluzji rzeczywistości – pokój Bohatera zamienia się bowiem to w ulicę, to w kawiarnię, a innym razem w salę maturalną.
Po drugie, bohater, w przeciwieństwie do postaci tradycyjnego dramatu, nie nosi żadnych konkretnych rysów. Ma wiele imion, nieustannie zmienia się również jego wiek: raz jest małym chłopcem, a za chwilę dojrzałym mężczyzną. Bohater jest zatem everymanem, nie konkretną postacią, ale typem, reprezentantem pokolenia. Pozostali bohaterowie są zaś charakteryzowani jedynie przez profesję lub rolę społeczną, np. dziennikarz, wujek, rodzice.
Motywacja bohaterów jest niezrozumiała. Co więcej, nie mamy tu do czynienia z działaniem, ale z pozornym „dzianiem się”. Tradycyjną akcję zastępują luźne rozmowy, nie ma punktu kulminacyjnego ani związków przyczynowo-skutkowych.
Następnie, Różewicz zupełnie zmienia rolę chóru. Nie pełni on bowiem roli komentatora akcji, ale chce się w nią włączyć, a wypowiedzi chóru przypominają bełkot. W końcu zaś Bohater zabija starców z chóru.
Odejście od konwencji tradycyjnego dramatu w wypadku „Kartoteki” zaznacza się także na poziomie kompozycji – utwór nie jest podzielony na akty i sceny. Ponadto zaś Różewicz zmienia znaczenie języka postaci. Nie służy on bowiem wzajemnej komunikacji, jest pełen wulgaryzmów, kolokwializmów, a ponadto przypomina bezładny bełkot.
Zawód lekarza to jedna z najbardziej interesujących profesji. Nieustannie styka się on ze śmiercią ratuje ludzi przed chorobami i przynosi im ulgę w cierpieniu –...
Nigdy nie sądziłam że niezapomniana przygoda przytrafi mi się podczas drogi do szkoły. Od zawsze przecież chodziłam tą samą ścieżką przez las. Jednak do ostatniej...
Arkady Fiedler w swojej książce „Dywizjon 303” nazywa polskich pilotów biorących udział w bitwie o Anglię współczesnymi rycerzami. Porównanie...
Odpowiedź na pytanie czy kultura polska jest kulturą o cechach mieszczańskich nie jest odpowiedzią łatwą. Można bowiem w polskiej kulturze dostrzec elementy twórczości...
Zazwyczaj gdy mowa o Biblii mamy na myśli jedną książkę. Gdy chodzi o formę fizyczną będziemy mieli rację – Pismo Święte to najczęściej jeden obszerny tom....
Tytuł „Jądro ciemności” ma znaczenie symboliczne. Po pierwsze odnosi się do Afryki jako kontynentu czarnych ludzi – w sensie dosłownym – ale również...
„Lalka” Bolesława Prusa jest dziełem w którym ukazana została szczegółowa panorama polskiego społeczeństwa. Co charakterystyczne dla powieści...
Słowo „vanitas” to po łacinie „marność”. Przez wieki najpopularniejszym językiem w jakim czytano Pismo Święte była bowiem łacina – i właśnie...
„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....