„Ostatnia wieczerza” Leonadra da Vinci powstała w latach 1495 – 1498. Jest to malowidło ścienne o rozmiarach 460x880cm, które znajduje się w refektarzu klasztoru Santa Marie delle Grazie w Mediolanie. Jego wykonanie zamówił Ludovico Sforza – książę Mediolanu.
Opis
Dzieło przedstawia poprzedzającą mękę Chrystusa scenę z Nowego Testamentu. W przestrzennej sali znajduje się wielki stół, za którym zasiada trzynaście postaci zwróconych twarzami w stronę odbiorcy. W centrum znajduje się Jezus – odziany w czerwoną i błękitną szatę. Nad głową Syna Bożego znajduje się tajemnicza poświata, jaka przypomina aureolę. Na stole spoczywają srebrne naczynia i bochenki chleba. Zbawiciel rozkłada ręce, jakby w geście błogosławieństwa, a apostołowie – ukazani w czterech grupach liczących po 3 osoby – żywo reagują na to, co właśnie słyszą.
Sytuacja zobrazowana na fresku to najprawdopodobniej moment, w którym Chrystus mówi, że jedna z obecnych tu postaci okaże się zdrajcą. Od lewej strony dzieła dostrzec można świętego Bartłomieja, Jakuba (syna Alfeusza) i Andrzeja. Judasz – bo o nim mowa – siedzi obok świętego Piotra i świętego Jana (po prawej stronie Jezusa), ściska niewielką torebkę, jakiej zawartością jest najprawdopodobniej zapłata. Z kolei święty Piotr reaguje gwałtownie, trzyma w ręce nóż, zdaje się być gotowym do obrony swego Nauczyciela. Z prawej strony dzieła (z lewej Jezusa) znajdują się Tomasz, Jakub (syn Zebedeusza) oraz Filip. Wszyscy trzej kierują wzrok na Zbawiciela, a na ich twarzach malują się zdziwienie i lęk. Ostatnią trójką są Mateusz, Juda Tadeusz i Szymon, którzy rozmawiają w swoim gronie, żywo gestykulując.
Tonacja kolorystyczna dzieła jest niewyraźna, a to za sprawą postępujących zniszczeń dzieła (technika Leonarda da Vinci okazała się nietrwała). Wnętrze jest ciemne, źródło światła stanowią trzy oddalone okna. Za nimi z kolei rozpościera się wyżynny krajobraz.
Interpretacja
Dzieło włoskiego mistrza uznane zostało za niezwykle innowacyjne, przełamujące dotychczasową konwencję. Ostatnia wieczerza ukazana została tutaj w sposób realistyczny, postaci przejawiają autentyczne emocje, ich dynamiczne sylwetki oddają stany psychiczne. Dominuje tutaj zdziwienie, brak zgody na to, co zapowiada Jezus. Tylko dwie osoby sprawiają inne wrażenie – sam Zbawiciel oraz znający tok najbliższych wydarzeń Judasz.
„Ostatnia wieczerza” Leonarda da Vinci jest więc malunkiem wyjątkowym – wprowadzającym w świat biblijnych wydarzeń emocje, ludzkie słabości i podkreślającym człowieczeństwo uczniów Jezusa, ich słabości, targające nimi złości, towarzyszące im refleksje.
Jeden z bohaterów „Akademii Pana Kleksa” – szpak Mateusz był przed laty najprawdziwszym księciem zamienionym później w ptaka. Mateusz był...
Zabicie drugiego człowieka we wszystkich kulturach uchodzi za doświadczenie ekstremalne. Nawet w okresach brutalnych i okrutnych odebranie życia uznawano za najgorszą zbrodnię...
„Madonnę wśród skał” namalował Leonardo da Vinci w okresie 1483 – 1490 czyniąc to na zamówienie Bractwa Niepokalanego Poczęcia Najświętszej...
Tak jak w przypadku „Krzyku” Edvard Munch namalował kilka wersji „Madonny”. Obrazy powstały w latach 1892-1895 a modelką była Dagna Przybyszewska...
Stanisław Wokulski rozczarowany obojętnością Izabeli Łęckiej opuszcza doskonale znaną mu Warszawę i udaje się do Paryża by wspólnie z Suzinem prowadzić tam...
Powieść realistyczna wykształcona została w XIX stuleciu. Ten nowy gatunek zgodnie z założeniami realizmu jako nurtu w literaturze dążył do jak najściślejszego i najbardziej...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
Ignacy Rzecki jest jednym z pierwszoplanowych bohaterów „Lalki” Bolesława Prusa. Podobnie jak protagonista dzieła - Stanisław Wokulski - postać ta odznacza...
Motyw prometejski jest jednym z tych motywów które pojawiają się w literaturze bardzo często i chętnie są przywoływane. Jest to związane z samą historią...
