„Ostatnia wieczerza” Leonadra da Vinci powstała w latach 1495 – 1498. Jest to malowidło ścienne o rozmiarach 460x880cm, które znajduje się w refektarzu klasztoru Santa Marie delle Grazie w Mediolanie. Jego wykonanie zamówił Ludovico Sforza – książę Mediolanu.
Opis
Dzieło przedstawia poprzedzającą mękę Chrystusa scenę z Nowego Testamentu. W przestrzennej sali znajduje się wielki stół, za którym zasiada trzynaście postaci zwróconych twarzami w stronę odbiorcy. W centrum znajduje się Jezus – odziany w czerwoną i błękitną szatę. Nad głową Syna Bożego znajduje się tajemnicza poświata, jaka przypomina aureolę. Na stole spoczywają srebrne naczynia i bochenki chleba. Zbawiciel rozkłada ręce, jakby w geście błogosławieństwa, a apostołowie – ukazani w czterech grupach liczących po 3 osoby – żywo reagują na to, co właśnie słyszą.
Sytuacja zobrazowana na fresku to najprawdopodobniej moment, w którym Chrystus mówi, że jedna z obecnych tu postaci okaże się zdrajcą. Od lewej strony dzieła dostrzec można świętego Bartłomieja, Jakuba (syna Alfeusza) i Andrzeja. Judasz – bo o nim mowa – siedzi obok świętego Piotra i świętego Jana (po prawej stronie Jezusa), ściska niewielką torebkę, jakiej zawartością jest najprawdopodobniej zapłata. Z kolei święty Piotr reaguje gwałtownie, trzyma w ręce nóż, zdaje się być gotowym do obrony swego Nauczyciela. Z prawej strony dzieła (z lewej Jezusa) znajdują się Tomasz, Jakub (syn Zebedeusza) oraz Filip. Wszyscy trzej kierują wzrok na Zbawiciela, a na ich twarzach malują się zdziwienie i lęk. Ostatnią trójką są Mateusz, Juda Tadeusz i Szymon, którzy rozmawiają w swoim gronie, żywo gestykulując.
Tonacja kolorystyczna dzieła jest niewyraźna, a to za sprawą postępujących zniszczeń dzieła (technika Leonarda da Vinci okazała się nietrwała). Wnętrze jest ciemne, źródło światła stanowią trzy oddalone okna. Za nimi z kolei rozpościera się wyżynny krajobraz.
Interpretacja
Dzieło włoskiego mistrza uznane zostało za niezwykle innowacyjne, przełamujące dotychczasową konwencję. Ostatnia wieczerza ukazana została tutaj w sposób realistyczny, postaci przejawiają autentyczne emocje, ich dynamiczne sylwetki oddają stany psychiczne. Dominuje tutaj zdziwienie, brak zgody na to, co zapowiada Jezus. Tylko dwie osoby sprawiają inne wrażenie – sam Zbawiciel oraz znający tok najbliższych wydarzeń Judasz.
„Ostatnia wieczerza” Leonarda da Vinci jest więc malunkiem wyjątkowym – wprowadzającym w świat biblijnych wydarzeń emocje, ludzkie słabości i podkreślającym człowieczeństwo uczniów Jezusa, ich słabości, targające nimi złości, towarzyszące im refleksje.
Greccy bogowie z pewnością należeli do postaci z tzw. „charakterem”. Nieobce były im czysto ludzkie namiętności – gniew skłonność do romansów...
Obraz Jana Matejki zatytułowany „Hołd pruski” przedstawia historyczną scenę złożenia lennego hołdu polskiemu królowi Zygmuntowi I Staremu przez Albrechta...
Baśń jest gatunkiem literackim częścią epiki. Często jest mylona zwłaszcza w języku potocznym z bajką. Bajki są jednak wierszowane a to co zazwyczaj mają na myśli...
Artyzm według „Słownika terminów literackich” jest to ogół cech dzieła dający świadectwo biegłości twórcy w danej dyscyplinie sztuki...
Ubrana niczym nastolatka i z pasją oddająca się beztroskiej grze w karty babcia; wuj - przedstawiciel dawnej inteligencji - który stara się maskować grzeczność...
Dramatyczna scena ukazana przez Jana Matejkę na obrazie „Rejtan upadek Polski” rozgrywa się na Zamku Królewskim w Warszawie trzeciego dnia sejmu rozbiorowego...
Obraz Pablo Picassa „Martwa natura z kotem” (określany też niekiedy jako „Martwa natura z kotem i rakiem”) pochodzi z 1962 roku. Martwa natura była...
Drodzy koledzy i koleżanki! Witam w kolejnym numerze naszej szkolnej gazetki! Korzystając z okazji chciałbym dzisiaj zwrócić uwagę na pewną sprawę która...
Szanowni Emigranci! zwracam się do was z bardzo ważną sprawą! Chciałem mianowicie ze wszystkich sił prosić was byście wrócili do Polski! Kraj was potrzebuje my...
