Biografia
Anna Onimichowska to polska poetka i dramatopisarka, autorka wierszy i książek dla dzieci i młodzieży. Urodziła się 28 stycznia 1952 r. w Warszawie. Jest młodszą siostrą Grzegorza, a także córką dziennikarza i lekarki.
W 1977 r. ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Jej praca magisterska „Świat dzieci a świat dorosłych w powieściach Janusza Korczaka” została nagrodzona w konkursie na III Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu w 1977 r.
Po ukończeniu studiów Onimichowska znalazła pracę w Redakcji Literatury dla Dzieci w Krajowej Agencji Wydawniczej (wydała wtedy kilka pozycji książkowych). W 1983 r. zaś rozpoczęła współpracę z wydawnictwem – Młodzieżowa Agencja Wydawnicza. Do dnia dzisiejszego trudzi się pisaniem i pracuje jako redaktorka. Spod jej pióra wyszły też scenariusze radiowe, telewizyjne i filmowe, a ponadto jest też autorką licznych słuchowisk radiowych.
W 1990 r. autorka zakończyła współpracę z MAW, które przestało istnieć. Wtedy wraz z grupą przyjaciół założyła Fundację „Świat Dziecka”, która angażowała się zwłaszcza społecznie (jedną z form pomocy dzieciom było np. wymyślenie konkursu „Dziecięcy Bestseller Roku”, w którym rywalizowały ze sobą dwa zespoły: dziecięce i dorosłe).
Działalność społeczna Onimichowskiej nie ograniczała się tylko do Fundacji. Autorka jest przewodniczącą polskiej sekcji IBBY (Stowarzyszenie Przyjaciół Książki dla Młodych), w której działa już od 1995 r.
Jej największym hobby jest czytanie książek oraz wędrówki i podróżowanie. Od zawsze lubiła też brać udział w konkursach literackich. Prywatnie była żoną Tomasza Żmijewskiego, z którym się rozwiodła (nie mieli dzieci).
Charakterystyka twórczości
Anna Onimichowska dała się poznać zwłaszcza jako autorka wierszy dla dzieci i dorosłych. I to właśnie nimi debiutowała w prasie w 1976 r. (wówczas jej wiersze ukazały się na łamach „Sztandaru Młodych” i „Kultury”). Zbiorem wierszy jest też jej debiutancka książka „Gdybym miał konia” (1980 r.) - pięknie zilustrowana przez Janusza Stannego. Bardzo często książki Onimichowskiej są bogato ozdabiane ilustracjami wybitnych grafików (takich jak chociażby Bohdan Butenko czy Maria Ekier).
Bogaty dorobek literacki Onimichowskiej liczy ponad trzydzieści książek dla dzieci i młodzieży, a także wiele sztuk teatralnych, telewizyjnych i radiowych. Jej utwory doprawione są szczyptą humoru i delikatnego moralizatorstwa. Znajdują uznanie w oczach krytyki i wymagających czytelników. Książki, opowiadania i dramaty autorki zostały przetłumaczone na wiele języków i cieszą się powodzeniem czytelników również i tych z innych krajów. Onimichowska jest też autorką licznych słuchowisk dla Teatru Polskiego Radia.
Pisanie wierszy wciąż stanowi jej największą pasję i nadal się tym zajmuje. Wspólnie z przyjacielem Tomem Paxalem wydali dwie książki dla dzieci, a także napisali kilka scenariuszy filmowych i telewizyjnych.
Pisarka za swą twórczość otrzymała wiele nagród literackich w Polsce i za granicą. Jej książka „Najwyższa góra świata” wpisana została na honorową listę IBBY. Wśród licznych nagród literackich warto wymienić chociażby: Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego za książkę „Dobry potwór nie jest zły” oraz I nagrodę w konkursie teatralnym organizowanym przez Ośrodek Sztuki dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu.
Onimichowska została też wpisana na międzynarodową listę BARFIE a także Listę Honorową IBBY.
Najważniejsze publikacje:
• „Aleksander”
• „Będę dzielna”
• „Daleki rejs”
• „Daleko czy blisko”
• „Dobry potwór nie jest zły”
• „Duch starej kamienicy”
• „Dzieci zorzy polarnej”
• „Gdybym miał konia”
• „Gdzie jesteś tatusiu”
• „Hera, moja miłość'”
• „Lot Komety”
• „Maciek i łowcy duchów”
• „Najwyższa góra świata”
• „O jeżu, który znalazł przyjaciela”
• „Samotne wyspy i storczyk”
• „Tajemnice początku. Mity o stworzeniu świata”
• „Trudne powroty”
• „Trzecie oko”
• „Wieczorynki z kotem Miśkiem”
• „Zasypianki na każdy dzień miesiąca”.