Biografia
Jack London (prawdziwe nazwisko John Griffith Chaney) – amerykański pisarz, urodził się 12 stycznia 1876 r. w San Francisco, natomiast zmarł 22 listopada 1916 r. Był synem Flory Wellman i H. W. Chaneya. Nazwisko odziedziczył po ojczymie – Johnie Londonu.
W wielu opracowaniach i biografiach zwraca się uwagę na niezwykłość życia tego pisarza, który choć zawierał w swych powieściach elementy autobiograficzne, to jednak nie da się ich porównać z niesamowitymi przygodami, jakie spotykały autora w realnym życiu. Jack London miał niezwykle barwne życie, w którym nie brakowało niebezpiecznych przygód. Był niespokojnym duchem i wszędzie go nosiło, co odzwierciedlają też tworzone przez niego, niezwykle oryginalne i pomysłowe fabuły powieściowe. Imał się też różnych zajęć. W ciągu swojego życia był m. in. gazeciarzem, kłusownikiem, reporterem, a nawet poszukiwaczem złota. Ponadto był też marynarzem i korespondentem wojennym. Wszystkie te zajęcia potwierdzają jego niespokojną, żywiołową naturę. Jako reporter wojenny przekazywał relacje z miejsc, gdzie toczył się konflikt rosyjsko – japoński, który miał miejsce w 1905 r. Miał też za zadanie relacjonować przebieg wojny domowej w Meksyku.
W wieku 19 lat London zapisał się na Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley, którego jednak nie ukończył.
Przygody jakich doświadczał, a także konieczność radzenia sobie w pojedynkę ze swymi problemami miały duży wpływ na jego twórczość i tematykę jego powieści. Ich przewodnim motywem staje się najczęściej samotna walka człowieka z przeciwnościami losu, walka o przetrwanie; walka z panującym porządkiem społecznym i odwiecznymi, nieposkromionymi siłami natury. Człowiek walczy więc o swój byt i o przetrwanie w nieprzychylnym środowisku. Znikąd nie przychodzi pomoc – musi radzić sobie sam. Stąd przekonanie Londona o sile i wytrwałości jednostki.
Z jednej strony London pragnął sprawiedliwości i równości, co pokrywało się z założeniami socjalizmu. Z drugiej zdawał sobie sprawę, że w okrutnym świecie prawo do przetrwania mają tylko jednostki najsilniejsze i najlepiej rozwinięte. Takie przekonanie było bliskie koncepcji nadczłowieka i filozofii Nietzschego.
Jack London zmarł przedwcześnie na mocznicę (1916 r.), która była efektem ciężkiej niewydolności nerek. Śmierć ostatecznie zakończyła jego błyskotliwą karierę. Potem przez długi czas chodziły plotki o jego rzekomym samobójstwie przy pomocy morfiny. Wprawdzie na kilka dni przed śmiercią pisarz często uśmierzał nią bardzo silny ból i teoretycznie mógł ją przedawkować, to jednak tak naprawdę teza ta nigdy nie została udowodniona. Na akcie zgonu pisarza jako przyczynę śmierci podano właśnie mocznicę. Powstałe plotki o samobójstwie najprawdopodobniej wynikały z faktu, że w jednej z powieści Londona, bohater w obliczu rychłej śmierci i nie mogąc dłużej znieść straszliwego bólu, przy pomocy lekarza w taki właśnie sposób (przedawkowując morfinę) popełnia samobójstwo.
Charakterystyka twórczości
Pokaźny dorobek literacki Jacka Londona obejmuje kilkanaście powieści, spośród których najsłynniejszą jest z pewnością „Biały Kieł” opisujący losy tytułowego wilka i jego matki.
Powieści Londona zawierają elementy autobiograficzne i są odzwierciedleniem prawdziwych przeżyć i doświadczeń autora. Mają też charakter naturalizmu i przygodowego realizmu. Człowiek uwikłany w niezmienne prawa natury i ład społeczny musi walczyć o swe przetrwanie, zmagając się jednocześnie z przeciwnościami losu i nieprzychylnym mu otoczeniem. Co więcej jest skazany na samotną walkę i może liczyć tylko na własne siły i intelekt.
Inspiracją dla pisarza były idee głoszone przez Marksa, Darwina, Spencera i Nietzschego, dlatego w swym światopoglądzie starał się łączyć idee socjalistyczne z teorią walki o byt i z przekonaniem o tym, że przetrwają tylko jednostki silne, wybitne, odporne na niekorzystne warunki środowiska i potrafiące nad nimi w jakiejś mierze zapanować.
Jego dzieła w porządku chronologicznym:
• Biała Cisza (1899)
• Odyseja Północy, Serce kobiety, Syn wilka (1900)
• Córka śniegów (1902)
• Zew krwi, Mieszkańcy Otchłani (1903)
• Wilk morski (1904)
• Gra (1905)
• Biały Kieł, Przed Adamem (1906)
• Miłość życia, Żelazna Stopa (1907)
• Kaftan bezpieczeństwa. Włóczęga wśród gwiazd (1909)
• Martin Eden (1909)
• Elam Harnish (1910)
• Opowieści z mórz południowych, Siła Silnego (1911)
• Bellew Zawierucha (1912)
• Księżycowa Dolina, John Barleycorn, czyli Wspomnienia alkoholika (1913)
• Bunt na "Elsynorze" (1914)
• Maleńka pani wielkiego domu (1916)
• Syn Słońca.