Alicja w Krainie Czarów – streszczenie, plan wydarzeń

Streszczenie

Pewnego letniego dnia Alicja odpoczywała, siedząc na brzegu rzeki. Razem z siostrą przeglądały książeczkę, ale Alicji wydała się nudna, ponieważ nie było w niej ilustracji. W pewnym momencie dziewczynka zauważyła Białego Królika w białej kamizelce, który właśnie do niej zmierzał. Nagle wyciągnął zegarek kieszonkowy i stwierdziwszy, że jest już późno, czmychnął szybko do swej nory. Alicja ruszyła z nim, ale znalazła się w wielkim korytarzu z wieloma drzwiami. Dotarła w końcu do małych drzwiczek, które otworzyła kluczem leżącym na stole.

Zaraz za drzwiczkami ujrzała cudny, bajeczny ogród. Nie mogła się jednak do niego przedostać, ponieważ wejście było dla niej zbyt małe. Zaczęła więc straszliwie płakać. Wtem jej wzrok przykuła jednak mała butelka z napisem „WYPIJ MNIE”. Alicja szybko ją opróżniła. Dzięki temu skurczyła się do odpowiedniego rozmiaru, aby teraz móc przejść przez drzwiczki. Niestety nie mogła tego zrobić, ponieważ klucz od drzwiczek pozostał na stole, który teraz urósł dla Alicji do niebotycznych rozmiarów. Zrozpaczona nie wiedziała co począć, aż ujrzała małe ciastko z napisem „ZJEDZ MNIE”. Znów postanowiła wykonać polecenie i tym razem urosła do nadnaturalnych rozmiarów. Niestety również i teraz nie mogła wejść do ogrodu. Z jej łez powstała olbrzymia kałuża. Alicja znów zaczęła się zmniejszać, ale wpadła do kałuży swych łez, która wydawała się dla niej morzem. Podczas przeprawy przez nie dziewczynka spotkała Mysz.

Wspólnie z nią Alicja dotarła do brzegu, gdzie jej oczom ukazała się masa różnych zwierząt. One również były przemoczone. Gołąb ogłasza ptasie zawody, które byłyby najlepszą metodą na wysuszenie. W zawodach tych biorą także udział Kaczka, Orzełek i Papużka. Mysz zaczyna rozprawiać o swym losie, a tymczasem Alicja straszy zwierzęta opowieściami o swoim kocie Jacku. Zwierzęta ją opuszczają i znów zostaje sama. Wtem znów spotyka Białego Królika, który omyłkowo uznaje ją za swą służącą i wysyła do domu po swe rzeczy. Będąc w domu Królika, Alicja pije z nieoznakowanej butelki i znów urasta do rozmiarów pokoju.

Biały Królik jest na nią wściekły, gdyż urosła teraz do gigantycznych rozmiarów. Zwierzęta próbują ją przegonić i rzucają w nią kamieniami, które nieoczekiwanie zamieniają się w ciastka. Po zjedzeniu jednego z nich Alicja znów się kurczy.

Dziewczynka udaje się do lasu, gdzie jej oczom ukazuje się siedzący na kapeluszu grzyb i paląca fajkę gąsienica. Alicja wdaje się z nią w kłótnię. Na odchodnym zwierzę mówi jej, że przy pomocy grzyba może zwiększać się lub zmniejszać do dowolnych rozmiarów. Dziewczynka zjada fragment grzyba i znów się zwiększa. Gdy tylko spostrzega ją Gołąb, uznaje ją za węża usiłującego dostać się do jaj – dlatego ją atakuje. Alicja zjada wówczas inną część grzyba i znów wraca do normalnych rozmiarów.

Błąka się dalej po lesie aż w końcu zjawia się w domu Księżnej. Księżna opiekuje się piszczącym dzieckiem. Alicja poznaje też Kota – Dziwaka z Cheshire oraz Kucharkę, która stosowała ogromną ilość pieprzu do sporządzania zup (stąd wszyscy kichali). Księżna jest niegościnna wobec Alicji. Ponieważ wybiera się na grę w krykieta z Królową, pozostawia dziewczynce pod opieką swe dziecko, które okazuje się świnką. Alicja puszcza świnkę wolno i ponownie wchodzi do lasu. Tu znów spotyka Kota Cheshire. Ten odkrywa przed nią tajemnicę, że wszyscy, którzy przebywają w Krainie Czarów są źli (w tym również Alicja). Radzi jej, by udała się do domu Szaraka Bez Piątej Klepki.

Alicja postanawia posłuchać rady Kota i udaje się do domu Szaraka, by wraz z nim oraz Zwariowanym kapelusznikiem i Susłem wypić herbatkę. Ma jednak wrażenie, że nikt jej tu nie chce. Czuje się nieproszonym gościem i wszyscy ją źle traktują. Okazuje się, że goście zaproszeni na herbatkę skrzywdzili kiedyś czas i od tej pory zostali uwięzieni na herbacianym przyjęciu. Po doznanych nieprzyjemnościach Alicja wyrusza w dalszą podróż przez las. W końcu natrafia na drzewo z drzwiami i po ich przekroczeniu ponownie znajduje się w wielkim korytarzu. Zgodnie z rytuałem podnosi więc klucz, je grzyba i po pomniejszeniu przechodzi przez drzwiczki, za którymi przenosi się do cudownego ogrodu.

Okazuje się, że panuje tu okrutna Królowa, której wszyscy straszliwie się bali. Królowa Kier za okazywane jej nieposłuszeństwo karała najokrutniej – każdy kto jej się sprzeciwił, zostawał skazany na ścięcie głowy. Alicja przyłącza się jednak do wspólnej gry w krykieta (za młotki i piłki służą żywe flamingi i jeże). Oszalała z nienawiści Królowa nakazuje egzekucję innych graczy. Alicja znów spotyka Kota Cheshire, z którym ucina sobie krótką pogawędkę. Przerywa ją Król Kier, który próbuje zastraszyć Kota za jego nadmierną poufałość. Król ogłasza nawet jego egzekucję, ale zwierzę ma tylko głowę, a Kat oświadcza, że samej głowy nie może ścinać. Wkrótce jednak znika i sama głowa.

Dziewczynka wchodzi do domu Księżnej i choć ta stara się z nią zaprzyjaźnić, to jednak w jej obecności Alicja czuje się nieswojo. W końcu Królowa Kier odgania Księżną i prosi Alicję, by poszła do Niby – Żółwia, który opowie jej ciekawą historię. Dziewczynkę prowadzi tam Smok. Alicja dzieli się z nim oraz z Żółwiem swoimi doświadczeniami i przeżyciami – Żółw opowiada jej o szkole, a także zapowiada Alicji, że weźmie udział w prezentacji tańca – rakowego kadryla. Wszyscy z ciekawością wysłuchują jej opowieści i okazują wobec niej sympatię i współczucie. Po zakończeniu piosenki Niby Żółwia stworzonka słyszą zapowiedź, że właśnie rozpoczyna się proces i Smok wraz z Alicją ponownie wracają na pole krykieta.

W procesie oskarżony jest Walet Kier, któremu zarzuca się kradzież kilku ciastek. Postępowanie prowadzi Król Kier, który zbiera zeznania świadków. Tylko Kucharka nie chce zeznawać. W końcu na świadka zostaje wezwana sama Alicja. Śledztwo wydaje się być farsą i do niczego nie prowadzi. Biały Królik, pełniący funkcje herolda jako dowód wskazuje list Waleta, który Król interpretuje jako jednoznaczne przyznanie się do winy. Alicja uznaje to za absurd i protestuje przeciwko całemu temu nonsensownemu oskarżeniu. Rozjusza tym jeszcze bardziej temperamentną Królową, która w akcie wściekłości nakazuje ścięcie dziewczynki. Ta jednak w porę rośnie do normalnych rozmiarów i unika kary śmierci.

W okamgnieniu Alicja znów przenosi się do swego świata i spostrzega, że zasnęła nad brzegiem rzeki z głową położoną na kolanach siostry. Opowiada jej swój piękny sen o przebywaniu w cudownej Krainie Czarów, czym skłania siostrę do refleksji na temat dzieciństwa i ich przyszłości.

Plan wydarzeń

1. Drzemka Alicji nad brzegiem rzeki.
2. Spotkanie Białego Królika z kieszonkowym zegarkiem.
3. Trafienie do króliczej nory.
4. Dotarcie do wielkiego korytarza z wieloma drzwiami.
5. Ujrzenie pięknego ogrodu.
6. Skurczenie się za sprawą napoju.
7. Przybranie gigantycznych rozmiarów po zjedzeniu ciastek. Płacz Alicji.
8. Przemierzanie „morza łez”.
9. Spotkanie z Myszą – ptasie zawody.
10. Wystraszenie zwierząt opowieścią o kocie Jacku.
11. Pomyłkowe uznanie Alicji za służącą przez Białego Królika.
12. Alicja w domu Białego Królika.
13. Zwiększenie rozmiarów Alicji i utknięcie w domu Królika.
14. Próby przegonienie Alicji przez inne zwierzęta.
15. Powrót Alicji do normalnych rozmiarów za sprawą „kamiennych” ciasteczek.
16. Spotkanie pana Gąsienicy na wielkim grzybie.
17. Eksperymenty z grzybem.
18. Błędne uznanie Alicji za Żmiję przez Gołębicę.
19. Dziewczynka znów wraca do normalnej postaci.
20. Wizyta w domu Księżnej.
21. Wściekłość Kucharki.
22. Opieka Alicji na dzieckiem – prosięciem.
23. Rozmowa z Kotem Dziwakiem o niezwykłej Krainie Czarów.
24. Wizyta w domu Szaraka Bez Piątej Klepki.
25. Niegościnne przyjęcie Alicji przez gospodarza, Zwariowanego kapelusznika i Susła.
26. Alicja wraca do cudownego ogrodu.
27. Ocalenie ogrodników.
28. Gra w krykieta.
29. Ponowna rozmowa z Kotem Dziwakiem.
30. Wizyta Alicji u Niby – Żółwia.
31. Prezentacja rakowego kadryla.
32. Proces sądowy waleta Kier.
33. Błędna interpretacja listu Waleta.
34. Protest Alicji i wstawienie się za Waletem.
35. Powrót Alicji do normalnych rozmiarów.
36. Przebudzenie się i powrót do rzeczywistości.
37. Rozmyślania siostry Alicji o przyszłości.