Geneza
„Dzika kaczka” Henryka Ibsena została wydana w 1884 roku. Tytuł utworu i pomysł na jego tematykę prawdopodobnie zapożyczył autor od norweskiego poety Welhalvena, z utworu pt. „Morski ptak”. Na dzieło Ibsena miała również wpływ teoria Karola Darwina o dziwnym zachowaniu dzikich kaczek w warunkach niewoli.
Czas i miejsce akcji
Akcja dramatu rozgrywa się w XIX wieku w Norwegii. Czas wydarzeń obejmuje trzy dni pobytu Grzegorza w rodzinnej miejscowości.
Interpretacja
„Dzika kaczka” to dramat niezwykle wieloznaczny, który trudno zamknąć w jednej wyjaśniającej formule. Na pewno ważne miejsce zajmuje w nim naturalistyczne postrzeganie świata, naznaczające losy bohaterów. Ibsen zdaje się pokazywać, że człowiek zawsze podlega prawom biologii, a jego charakter i osobiste dzieje w duże mierze obciążone są warunkami dziedzicznymi. Podkreślają to takie elementy utworu, jak ślepota – choroba starego Werle i jego nieślubnej córki Jadwini czy niezrównoważenie psychiczne Grzegorza odziedziczone po matce.
„Dzika kaczka” to również utwór o znaczeniu prawdy w ludzkim życiu. Prawda, która wydaje się wartością uniwersalną, w dramacie Ibsena staje się zjawiskiem ambiwalentnym. Wbrew pozorom jej wyjawienie przez Grzegorza nie prowadzi bowiem do wyzwolenia bohaterów z osobistych dramatów, ale staje się przyczyną rodzinnej katastrofy i śmierci Jadwini. Tym samym Ibsen zdaje się krytykować skrajny idealizm, reprezentowany przez Grzegorza, widząc w nim poważne niebezpieczeństwo.
Z kolei realistyczne podejście do świata często prowadzi do moralnych nadużyć i wykorzystywania innych, jak to jest w wypadku starego Werle, który bezwzględnie niszczy dawnego przyjaciela Ekdala, zdradza żonę i zawodzi własne dzieci. Najbardziej wyważone, choć nie wolne od pesymizmu podejście, zdaje się prezentować doktor Relling, który twierdzi, że ludzie potrzebują złudzeń, aby żyć i nie należy ich odzierać z iluzji.
Bohaterowie
Hagen Werle – zamożny kupiec i właściciel kilku fabryk; starzec cierpiący na postępującą utratę wzroku. Zdradza swoją żonę z Giną, a następnie wydaje ją za mąż za syna przyjaciela Ekdala. Prawdopodobnie bohater przyczynia się również do skazania własnego wspólnika Ekdala za nielegalny handel drewnem. W podeszłym wieku ma zamiar ożenić się ze swoją gospodynią, panią Sörby.
Grzegorz Werle – syn Hagena, od siedemnastu lat zajmuje się zarządzaniem fabryką ojca w górach; po powrocie do domu odkrywa dramat Ekdalów i chce im pomóc, wyjawiając prawdę o romansie Giny z Werlem. Swoim zachowaniem doprowadza do tragedii w domu Ekdalów i samobójstwa Jadwini.
Hjalmar Edkal – syn starego Ekdala, mąż Giny i ojciec Jadwini. Dzięki pomocy Hagena Werlego otwiera zakład fotograficzny i żeni się z Giną. Kiedy Grzegorz wyjawia mu prawdę o przeszłości żony, odsuwa się od rodziny. Podejrzewa, że Jadwinia nie jest jego córką, dlatego ma zamiar odejść z domu. Gniew zaślepia go tak bardzo, że nie dostrzega cierpienia dziewczynki. Jest wstrząśnięty jej samobójstwem.
Gina Ekdal – żona Hjalmara, była gospodyni w domu Hagena Werlego, matka Jadwini. W przeszłości miała romans ze swoim pracodawcą, a potem wyszła za Hjalmara. Twierdzi, że nie wie, kto jest ojcem Jadwini. Gina to kobieta pracowita i kochająca swoją rodzinę.
Jadwinia – córka Ekdalów, czternastoletnia dziewczynka, marzycielka. Choruje na postępującą utratę wzroku. Jest niezwykle pracowita, pomaga ojcu w zakładzie fotograficznym mimo problemów zdrowotnych, opiekuje się również zranioną dziką kaczką. Kiedy dowiaduje się, że ojciec chce odejść, popełnia samobójstwo.
Stary Ekdal – dawny wspólnik i przyjaciel Hagena Werlego; były porucznik, za nielegalny handel drewnem został skazany i okrył rodzinę hańbą. Pracuje u Werlego jako kancelista, marzy o odzyskaniu swojego honoru.
Relling – lekarz, dawny znajomy Grzegorza Werlego. Przestrzega młodego Werlego przed konsekwencjami jego postępowania. W przeszłości miał romans z panią Sörby. Uważa, że każdy potrzebuje własnej iluzji, by żyć.
„Dusiołek” należy do najbardziej znanych wierszy Bolesława Leśmian. Polski poeta wskrzesza w nim świat ludowych legend i podań. Czytelnik zostaje już na początku...
„Dżuma” to najsłynniejsza powieść Alberta Camusa. Jej głównym bohatera a także narratorem (co okazuje się pod koniec dzieła) jest lekarz Bernard Rieux....
Streszczenie Dziwny dom Na ulicy Wierzbowej 13 stał blok który miał 13 pięter. Raz przyszedł do niego listonosz który miał listy polecone dla mieszkańców...
Wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Nike” pochodzi z 1926 roku. Był to okres fascynacji autorki japońską poezją haiku – i właśnie takim polskim...
„Biblia królowej Zofii” zwana inaczej „Biblią Szaroszpatacką” to jeden z ważniejszych zabytków istotny nie tylko z powodów religijnych...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Streszczenie Hej wysoko ci u nas technika stanęła wysoko... Pan młody posiadał leżące pod lasem laboratorium dwa reaktory oraz zakład chemicznej syntezy. Z kolei majątek...
Streszczenie „Balladyna” Słowackiego poprzedzona została listem dedykacyjnym który autor zaadresował do Zygmunta Krasińskiego. Nadawca przytacza zasłyszaną...
Geneza czas i miejsce akcji Opowieść o losach sierotki oraz krasnoludków rozgrywa się w kilku miejscach. Pierwszym z nich jest zamek krasnali który zamieszkują...