Czy bohaterów „Dywizjonu 303” można nazwać współczesnymi rycerzami?

Arkady Fiedler w swojej książce „Dywizjon 303” nazywa polskich pilotów biorących udział w bitwie o Anglię współczesnymi rycerzami. Porównanie pisarza można uznać za w pełni uzasadnione. Polscy żołnierze podczas agresywnych nalotów hitlerowskich Niemiec na Wielką Brytanię wykazali się bowiem niezwykłym męstwem i odwagą. Mimo że walczyli na obcym froncie, nie wahali się poświęcić swojego zdrowia, a czasem i życia, aby ocalić Anglię przed inwazją Hitlera.

Wszyscy polscy lotnicy, których przedstawia Arkady Fiedler, to mężczyźni o nieprzeciętnych zdolnościach bojowych. Niczym mityczni herosi potrafią oni wyjść cało niemal z każdej opresji. Asem wśród żołnierzy jest kapitan Witold Urbanowicz, dowódca Dywizjonu 303. To człowiek, który nigdy nie odpoczywa, ale walczy do utraty tchu. Podczas gdy jego brytyjscy koledzy piją spokojnie herbatę w Londynie, on wymienia jedynie zapasy paliwa i amunicji po to, żeby już za chwilę wzbić się w powietrze i stawić czoła wrogowi.

Również inni piloci wykazują się niezwykłym talentem i determinacją. Szczególnie zadziwia historia sierżanta Stefana Karubina, który nawet bez amunicji potrafi rzucić się na wroga i doprowadzić go do zguby. Odwaga Polaków przejawia się jednak nie tylko w niesłychanej brawurze, ale także w umiejętności zachowania zimnej krwi w najtrudniejszych sytuacjach. Przykładem niezwykłego opanowania jest podporucznik Kazimierz Daszewski, którego samolot ulega zniszczeniu, a on podczas ewakuacji nie otwiera od razu spadochronu, żeby nie zostać zauważonym przez wroga. Pilot odnosi ciężkie rany, ale po pobycie w szpitalu bez wahania powraca do latania.

Bohaterów „Dywizjonu 303” z pewnością można zatem nazwać współczesnymi rycerzami. Uosabiają oni bowiem rycerski kodeks wartości: honor, odwagę i męstwo. Polscy lotnicy swoją postawą przynieśli chlubę swojej ojczyźnie, a walcząc na obcym froncie nie szczędzili sił, ponieważ mieli nadzieję, że ich poświęcenie w przyszłości przyniesie wolność również Polsce.