Najdroższa Różo,
Piszę do Ciebie z planety Ziemia, na którą dotarłem po długiej i wyczerpującej podróży. W czasie mojej wędrówki wiele się dowiedziałem o świecie, ale przede wszystkim o sobie. Poznałem tu wspaniałego przyjaciela Lisa, który nauczył mnie, czym jest przyjaźń. Zaprzyjaźniłem się również z sympatycznym pilotem. Jego samolot rozbił się na wielkiej pustyni i razem poszukiwaliśmy wody, dzięki której udało nam się przeżyć.
Muszę Ci wyznać, że zrozumiałem, jak wielki błąd popełniłem, opuszczając Cię. Byłem zmęczony Twoimi dąsami, nie rozumiałem Cię i nie potrafiłem być za Ciebie odpowiedzialny. Powinienem był zostać z Tobą, a tymczasem wyruszyłem w kierunku gwiazd i teraz dzieli nas miliony lat świetlnych.
W drodze na Ziemię odwiedziłem wiele planet, a na każdej z nich mieszkali smutni i samotni ludzie, zamknięci w świecie swoich wyobrażeń i niezdolni do nawiązania relacji z innymi. Zrozumiałem wówczas, że jedynym, co nadaje sens naszemu życiu jest druga osoba, dla której można podejmować codzienny wysiłek. Bez miłości egzystencja jest pusta i bezwartościowa.
Nie wiedziałem jeszcze wówczas, że to Ty jesteś sensem mojego życia. Kiedy na Ziemi poznałem tysiące innych róż, poczułem się oszukany przez Ciebie. Mówiłaś przecież, że jesteś jedyna, a tymczasem znalazłem ogród pełen kwiatów równie pięknych jak Ty. Dzięki przyjacielowi uświadomiłem sobie jednak, iż „dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. To przecież o Ciebie codziennie dbałem, Tobie poświęciłem czas, wysiłek i marzenia. Tylko Ciebie kocham naprawdę i muszę być za Ciebie odpowiedzialny.
Droga Różo, pragnę Cię przeprosić za swoje zachowanie. Byłem głupi i niedojrzały, nie dostrzegałem, że to, co najważniejsze, mam tuż obok. Tęsknię za Tobą i codziennie patrzę w niebo, mając nadzieję, że nadal na mnie czekasz. Obiecuję, że już wkrótce wrócę i już nigdy Cię nie opuszczę. W podróż tę nie będę mógł zabrać swojego ciała, jest zbyt ciężkie. Jednak dzięki temu już nic nas nie rozdzieli i będziemy ze sobą na zawsze.
Twój Mały Książę
Staś i Nel podczas swojej niezwykłej podróży mieli wiele przygód które były niezmiernie ciekawymi i niejednokrotnie zapierającymi dech w piersiach....
Pieniądze są czymś o czym nie wypada mówić. Tak przynajmniej utrzymuje znane powiedzenie. A czy wypada o pieniądzach pisać? Już szybkie zerknięcie do klasyki literatury...
Moja rodzina jest bardzo duża. Mam wiele cioć i wujków oraz kuzynów. Mimo tego że jest nas dużo wszyscy trzymamy się razem i chętnie sobie pomagamy. Staramy...
Od stuleci człowiek zmagał się z problemami metafizycznymi. Kwestia istnienia Boga powinności człowieka wobec Stwórcy oraz teologiczne rozważania zajmowały najtęższe...
Bohater tragedii antycznej jest często postacią tragiczną. Tragizm związany jest z tym że bohater staje przed wyborem jednakże bez względu na to jaką decyzję podejmie...
Tak jak w przypadku „Krzyku” Edvard Munch namalował kilka wersji „Madonny”. Obrazy powstały w latach 1892-1895 a modelką była Dagna Przybyszewska...
„Wieża” Gustawa Herlinga Grudzińskiego jest opowiadaniem skłaniającym do trudnej refleksji na temat cierpienia samotności bólu poszukiwania swego miejsca...
Pewnego letniego popołudnia piesek Lampo wybrał się na samotną przechadzkę po parku. Było tu mnóstwo ludzi a słońce nadal niemiłosiernie paliło. Lampo postanowił...
Przez długie lata pokutowała opinia iż średniowiecze było okresem ciemnoty i zabobonu. Mówiono o nim wręcz jako o „wiekach ciemnych” stanowiących ponury...
