Najdroższa Różo,
Piszę do Ciebie z planety Ziemia, na którą dotarłem po długiej i wyczerpującej podróży. W czasie mojej wędrówki wiele się dowiedziałem o świecie, ale przede wszystkim o sobie. Poznałem tu wspaniałego przyjaciela Lisa, który nauczył mnie, czym jest przyjaźń. Zaprzyjaźniłem się również z sympatycznym pilotem. Jego samolot rozbił się na wielkiej pustyni i razem poszukiwaliśmy wody, dzięki której udało nam się przeżyć.
Muszę Ci wyznać, że zrozumiałem, jak wielki błąd popełniłem, opuszczając Cię. Byłem zmęczony Twoimi dąsami, nie rozumiałem Cię i nie potrafiłem być za Ciebie odpowiedzialny. Powinienem był zostać z Tobą, a tymczasem wyruszyłem w kierunku gwiazd i teraz dzieli nas miliony lat świetlnych.
W drodze na Ziemię odwiedziłem wiele planet, a na każdej z nich mieszkali smutni i samotni ludzie, zamknięci w świecie swoich wyobrażeń i niezdolni do nawiązania relacji z innymi. Zrozumiałem wówczas, że jedynym, co nadaje sens naszemu życiu jest druga osoba, dla której można podejmować codzienny wysiłek. Bez miłości egzystencja jest pusta i bezwartościowa.
Nie wiedziałem jeszcze wówczas, że to Ty jesteś sensem mojego życia. Kiedy na Ziemi poznałem tysiące innych róż, poczułem się oszukany przez Ciebie. Mówiłaś przecież, że jesteś jedyna, a tymczasem znalazłem ogród pełen kwiatów równie pięknych jak Ty. Dzięki przyjacielowi uświadomiłem sobie jednak, iż „dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. To przecież o Ciebie codziennie dbałem, Tobie poświęciłem czas, wysiłek i marzenia. Tylko Ciebie kocham naprawdę i muszę być za Ciebie odpowiedzialny.
Droga Różo, pragnę Cię przeprosić za swoje zachowanie. Byłem głupi i niedojrzały, nie dostrzegałem, że to, co najważniejsze, mam tuż obok. Tęsknię za Tobą i codziennie patrzę w niebo, mając nadzieję, że nadal na mnie czekasz. Obiecuję, że już wkrótce wrócę i już nigdy Cię nie opuszczę. W podróż tę nie będę mógł zabrać swojego ciała, jest zbyt ciężkie. Jednak dzięki temu już nic nas nie rozdzieli i będziemy ze sobą na zawsze.
Twój Mały Książę
Góry od wieków fascynują ludzi. Pytani dlaczego zdobywają kolejne szczyty alpiniści odpowiadają – ponieważ istnieją. Ta paradoksalna odpowiedź doskonale...
Wartości w życiu człowieka można definiować jako coś co jest dla niego ważne coś co go obchodzi i decyduje o jego działaniach. Wartości mają zatem wymiar egzystencjalny...
Dekadentyzm to prąd w sztuce charakterystyczny dla przełomu XIX i XX wieku. Słowo „dekadentyzm” wywodzi się oczywiście od „dekadencji” oznaczającej...
Pewnego ranka obudziłem się z dziwnym uczuciem. Wydawało mi się że jestem jakiś zesztywniały – jakbym był zrobiony z drewna. „Zdarza się” – pomyślałem...
Gdy przyjrzymy się dziejom sztuki wyróżnić możemy dwie postawy artystów i odbiorców wobec twórczości. Oczywiście jest to pewne uproszenie ale...
„Jazz” Tadeusza Makowskiego został namalowany w 1929 r. Dzieło jak wskazuje sam tytuł inspirowane było rozwojem nowych nurtów artystycznych w muzyce stanowi...
Zenon Ziembiewicz wywodził się ze zubożałej rodziny szlacheckiej która po utracie własnego majątku (kilka lat przed wojną) osiadła w Boleborzy - majątku należącym...
Cechy opis założenia Konstruktywizm to jeden z kierunków w sztuce który przeciwstawiał się tradycyjnym przedstawieniom i tworzył zupełnie nową jakość oraz...
„Trans-Atlantyk” Witolda Gombrowicza to powieść która powstała na kanwie doświadczeń samego autora (zresztą główny bohater i narrator to własnie...
