Motyw deesis kojarzony jest przede wszystkim z średniowieczną ikonografią Kościoła bizantyjskiego i rzymskiego, gdzie przyjmuje formę zbiorowego przedstawienia z figurą Jezusa Pantokratora w centrum oraz towarzyszącymi Mu Maryją i Janem Chrzcicielem, którzy pełnią rolę pośredników pomiędzy sprawami Ziemi i Nieba. W dwóch pierwszych strofach „Bogurodzicy” obecność tych trzech postaci jest szczególnie zaakcentowana. W pierwszej zwrotce podmiot zbiorowy pieśni zwraca się do Maryi, matki Jezusa, z prośbą o wstawiennictwo u Jej Syna, czy właściwie o zesłanie Go ludziom jako jedynej nadziei na zbawienie. Druga zwrotka, o charakterze błagalnym, bezpośrednio kierowana jest do Jezusa, lecz z powołaniem się na osobę Jana Chrzciciela, traktowanego jako orędownik spraw ziemskich, który z pewnością stanie po stronie grzesznych ludzi, prosząc o ich zbawienie.
Nieprzypadkowo to Maryja i Jan Chrzciciel zostali wybrani przedstawicielami ludzi przed boskim majestatem. Symbolizują oni dwojaką naturę Jezusa jako człowieka-Boga. To właśnie dzięki Maryi Chrystus mógł objawić swoją ludzką naturę, przychodząc na świat jako zwykły człowiek. Jan Chrzciciel natomiast był pierwszym, który poprzez chrzest Jezusa w Jordanie, zwrócił uwagę na jego boskość. Boska moc i ludzkie doświadczenia Jezusa stanowią gwarant wyjednania dla wiernych potrzebnych łask.
Wyobrażenie Jezusa zawarte w polskiej pieśni pokrywa się z ikonograficznym wizerunkiem Pantokratora, bowiem nazywany jest Jezus w „Bogurodzicy” „Gospodzinem”, czyli „Panem”, który króluje w Niebie. Sformułowanie „deesis” oznacza w języku greckim „błaganie”, nie brakuje w „Bogurodzicy” także tego. Bez wątpienia jest to pieśń błagalna, która stawia sobie za cel wyjednanie u Boga w osobie Syna łask pobożnego życia i szczęścia wiecznego po śmierci, zawierające się w prośbie: „Słysz modlitwę, jąż nosimy, / A dać raczy, jegoż prosimy, / A na świecie zbożny pobyt, / Po żywocie rajski przebyt. Kiryjelejzon”. Bez wątpienia jest więc „Bogurodzica” poetycką realizacją motywu deesis.
Maciej Boryna z powieści „Chłopi” Władysława Reymonta niewątpliwie może być traktowany jako symbol polskiego chłopa. Jest to mężczyzna posiadający charakterystyczne...
Moje wymarzone miasto jest bardzo nowoczesne. Wszystkie wieżowce zrobione są ze szkła a w mieście wiele jest dróg i mostów które ułatwiają komunikację....
Słowo „vanitas” to po łacinie „marność”. Przez wieki najpopularniejszym językiem w jakim czytano Pismo Święte była bowiem łacina – i właśnie...
Stanisław Wyspiański jako malarz lubował się przede wszystkim w oddawaniu sytuacji naturalnych nieupozowanych. Jego dzieła które powstały głównie przy użyciu...
Wizja świata ukazana w „Szewcach” Stanisława Ignacego Witkiewicza budzi u czytelnika ciekawość i niepokój. Ten drugi stan nasila się wraz z postępem...
Obozy koncentracyjne stały się symbolem zła XX wieku. Wiek XIX przyniósł olbrzymi rozwój cywilizacyjny zwłaszcza Europie i Ameryce. Powszechnie uznawano iż...
Motyw Stabat Mater Dolorosa to jeden z motywów które często występują zarówno w literaturze jak i w sztuce. Niezwykły związek matki z dzieckiem oraz...
Juliusz Verne to według mnie jeden z najciekawszych pisarzy jacy żyli w XIX wieku! Była to epoka obfitująca w wielkich literatów – wtedy tworzyli Henryk Sienkiewicz...
Scena w której Wokulski dostrzega pannę Łęcką siedzącą w teatralnej loży ma symboliczne znaczenie. Od tego momentu zamożny kupiec będzie starał się wspiąć...