„Mały Książę” Antoine’a de Sain-Exupery’ego to piękna baśń o dojrzewaniu, poznawaniu świata i tego, co w życiu najważniejsze – miłości i przyjaźni. Główny bohater utworu to chłopiec, który decyduje się opuścić swoją maleńką planetę i wyruszyć na poszukiwanie przygód. Nieoczekiwanie jednak międzygwiezdna wędrówka przekształca się w drogę w głąb własnego wnętrza, a najistotniejsze prawdy, jakich uczy się Książę, dotyczą jego samego.
Zanim bohater książki przybywa na Ziemię, odwiedza wiele innych planet. Są to ciała niebieskie zamieszkiwane przez pojedynczych ludzi: Króla, Próżnego, Bankiera, Latarnika i Geografa. Poznanie tych postaci okazuje się dla Małego Księcia nader pouczające. Chłopiec dowiaduje się bowiem, do czego prowadzi nadmierne skupienie na sobie i swoich własnych zachciankach. Wszystkie wspomniane postaci są niezwykle samotne i odizolowane od świata, żyją niejako w rzeczywistości własnych wyobrażeń. Ich działanie jest bezużyteczne, ponieważ nie czynią niczego dla innych, nie potrafią nawiązać normalnej więzi z drugim człowiekiem. Stosunek tych bohaterów do świata jest oparty jedynie na żądzy władzy, posiadania i próżnego poklasku.
Najbardziej pouczającym punktem wędrówki dla Małego Księcia jest jednak wizyta na Ziemi. Tutaj bohater poznaje Lisa, który z czasem staje się jego przyjacielem. Uczy on chłopca, że stworzenie więzi wymaga czasu i wysiłku, dlatego przyjaźń i miłość stanowią tak ważne wartości. Co więcej, dzięki Lisowi Książę uświadamia sobie, że niesłusznie postąpił wobec swojej ukochanej Róży, pozostawiając ją samą. Miłość wiąże się bowiem z odpowiedzialnością za los drugiej istoty.
Mały Książę pojmuje także, iż ukochanej nie można zastąpić żadną inną. Początkowo jest oszołomiony widokiem tysiąca pięknych róż, ale potem zdaje sobie sprawę, że o żadną z nich nie dbał, nie pielęgnował i nie podlewał tak, jak swojego kwiatu. Zrozumiał, że jego Róża jest jedyna na świecie i musi do niej wrócić, nawet za cenę śmierci.
Podróż, jaką odbywa Mały Książę, jest zatem wędrówką w głąb samego siebie. Dzięki niej bohater odkrywa bowiem najistotniejsze wartości w swoim życiu.
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią małopolską na co wskazują cechy narracji stylu a także kompozycji i konstrukcji świata przedstawionego. Narracja...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Definicja Stoicyzm to obok epikureizmu jedna z najważniejszych szkół filozoficznych powstała w starożytności. Za jego twórcę uważa się Zenona z Kition....
Danusia Gawlikówna i Elza (Elżbieta) Jezierska to dwie główne bohaterki powieści Jadwigi Korczakowskiej pt. „Spotkanie nad morzem”. Obie mają po...
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej nie jest typową powieścią tendencyjną jak np. inna książka pisarki pt. „Marta”. Można jednak wskazać w tym dziele...
