„Mały Książę” Antoine’a de Sain-Exupery’ego to piękna baśń o dojrzewaniu, poznawaniu świata i tego, co w życiu najważniejsze – miłości i przyjaźni. Główny bohater utworu to chłopiec, który decyduje się opuścić swoją maleńką planetę i wyruszyć na poszukiwanie przygód. Nieoczekiwanie jednak międzygwiezdna wędrówka przekształca się w drogę w głąb własnego wnętrza, a najistotniejsze prawdy, jakich uczy się Książę, dotyczą jego samego.
Zanim bohater książki przybywa na Ziemię, odwiedza wiele innych planet. Są to ciała niebieskie zamieszkiwane przez pojedynczych ludzi: Króla, Próżnego, Bankiera, Latarnika i Geografa. Poznanie tych postaci okazuje się dla Małego Księcia nader pouczające. Chłopiec dowiaduje się bowiem, do czego prowadzi nadmierne skupienie na sobie i swoich własnych zachciankach. Wszystkie wspomniane postaci są niezwykle samotne i odizolowane od świata, żyją niejako w rzeczywistości własnych wyobrażeń. Ich działanie jest bezużyteczne, ponieważ nie czynią niczego dla innych, nie potrafią nawiązać normalnej więzi z drugim człowiekiem. Stosunek tych bohaterów do świata jest oparty jedynie na żądzy władzy, posiadania i próżnego poklasku.
Najbardziej pouczającym punktem wędrówki dla Małego Księcia jest jednak wizyta na Ziemi. Tutaj bohater poznaje Lisa, który z czasem staje się jego przyjacielem. Uczy on chłopca, że stworzenie więzi wymaga czasu i wysiłku, dlatego przyjaźń i miłość stanowią tak ważne wartości. Co więcej, dzięki Lisowi Książę uświadamia sobie, że niesłusznie postąpił wobec swojej ukochanej Róży, pozostawiając ją samą. Miłość wiąże się bowiem z odpowiedzialnością za los drugiej istoty.
Mały Książę pojmuje także, iż ukochanej nie można zastąpić żadną inną. Początkowo jest oszołomiony widokiem tysiąca pięknych róż, ale potem zdaje sobie sprawę, że o żadną z nich nie dbał, nie pielęgnował i nie podlewał tak, jak swojego kwiatu. Zrozumiał, że jego Róża jest jedyna na świecie i musi do niej wrócić, nawet za cenę śmierci.
Podróż, jaką odbywa Mały Książę, jest zatem wędrówką w głąb samego siebie. Dzięki niej bohater odkrywa bowiem najistotniejsze wartości w swoim życiu.
W swojej twórczości William Szekspir często odwoływał się do dorobku kultury klasycznej. Będąc jeszcze uczniem szkoły w Stratford przyszły dramaturg miał sposobność...
Obraz „Martwa natura z jabłkami i pomarańczami” jest jedną z wielu martwych natur które wyszły spod pędzla Paula Cézanne'a i jak wszystkie one...
„Medaliony” Zofii Nałkowskiej to zbiór krótkich reportaży które powstawały podczas pracy pisarki w Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w...
Kiedy Ewa po śmierci Stolnika Horeszki zmarła zesłana na Sybir opiekę nad jej córką - Zosią - przejęła na prośbę Jacka Soplicy Telimena. Postaci te są dwiema...
Polonez – reprezentacyjny taniec dworski wywodzący się z kultury ludowej – stanowi swoiste zwieńczenie „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Taniec ten...
Epopeja oznacza rozbudowany utwór poetycki o charakterze epickim który ukazuje ważne doniosłe z punktu widzenia danej zbiorowości wydarzenia historyczne kreując...
Obecne w najstarszej części „Bogurodzicy” archaizmy są niespotykane w innych polskich tekstach wieków średnich. Świadczy to o bardzo wczesnym powstaniu...
W studium „Problemy poetyki Dostojewskiego Michaił Bachtin określił „Zbrodnię i karę” oraz inne powieści tego autora mianem powieści polifonicznych....
Olejny obraz Maxa Ernsta „Dzień i noc” pochodzi z 1941 roku. Namalowany został w Stanach Zjednoczonych gdzie artysta udał się uciekając przez trwającą w Europie...