Unikalne i sprawdzone teksty

Narrator i narracja w „Opowiadaniach” Borowskiego | wypracowanie

„Opowiadania” Tadeusza Borowskiego to utwór, w którym autor zastosował interesującą metodę narracji i konstrukcję narratora. W cyklu przeważa opowiadanie w I osobie liczbie pojedynczej. Narratorem jest Tadek, osoba o cechach przypominających samego pisarza. Świadczy o tym imię, ale również funkcja obozowa (Fleger – sanitariusz), zajmowanie się literaturą czy związek z Marią, także przebywającą w obozie koncentracyjnym. Tadek nie jest jednak tożsamy z autorem, pisarz obdarzył go natomiast osobowością człowieka zlagrowanego. W ten sposób z jednej strony nadał on swoim opowiadaniom wymiar prozy dokumentalnej, z drugiej zaś przedstawił mechanizm głębokich zmian zachodzących w psychice więźnia obozu.

Warto jednak zaznaczyć, że pierwszoosobowa narracja nie jest jedyną strategią opowiadania w utworach Borowskiego. Pisarz stosuje bowiem również formy: „my” (mowa w imieniu całej zbiorowości więźniów”) oraz „oni” (narracja trzecioosobowa). Narrator wchodzi w rozmaite role: jest świadkiem, ale też uczestnikiem wydarzeń i współwięźniem. Daje to możliwość pokazania obozu z różnych perspektyw. Borowski opisuje bowiem obóz niejako z zewnątrz – analizuje jego mechanizmy działania, ale też z perspektywy przebywających w nim ludzi. Pokazuje rozmaite wymiary i poziomy tego zjawiska: socjologiczny, psychologiczny i etyczny.

Styl narracji jest suchy, pozbawiony emocji, współczucia dla ofiar i zbliżony do techniki behawioralnej. Narratora nie interesują przeżycia wewnętrzne bohaterów, a jedynie ich konkretne zachowania. Sam również prezentuje dziwną, niemal cyniczną postawę osoby, która niczemu się nie dziwi, jest oswojona ze śmiercią i przemocą. Tadek to bowiem wcielenie człowieka zlagrowanego, jednostki, która zinterioryzowała zasady obozu i robi wszystko, żeby przetrwać.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Lekarz – zawód czy posłannictwo?...

Zawód lekarza to jedna z najbardziej interesujących profesji. Nieustannie styka się on ze śmiercią ratuje ludzi przed chorobami i przynosi im ulgę w cierpieniu –...

Niezapomniana przygoda - opowiadanie...

Nigdy nie sądziłam że niezapomniana przygoda przytrafi mi się podczas drogi do szkoły. Od zawsze przecież chodziłam tą samą ścieżką przez las. Jednak do ostatniej...

Czy bohaterów „Dywizjonu 303”...

Arkady Fiedler w swojej książce „Dywizjon 303” nazywa polskich pilotów biorących udział w bitwie o Anglię współczesnymi rycerzami. Porównanie...

Czy kultura polska jest kulturą...

Odpowiedź na pytanie czy kultura polska jest kulturą o cechach mieszczańskich nie jest odpowiedzią łatwą. Można bowiem w polskiej kulturze dostrzec elementy twórczości...

Sens przypowieści biblijnych

Zazwyczaj gdy mowa o Biblii mamy na myśli jedną książkę. Gdy chodzi o formę fizyczną będziemy mieli rację – Pismo Święte to najczęściej jeden obszerny tom....

„Jądro ciemności” - znaczenie...

Tytuł „Jądro ciemności” ma znaczenie symboliczne. Po pierwsze odnosi się do Afryki jako kontynentu czarnych ludzi – w sensie dosłownym – ale również...

Biedota w „Lalce” – opracowanie...

„Lalka” Bolesława Prusa jest dziełem w którym ukazana została szczegółowa panorama polskiego społeczeństwa. Co charakterystyczne dla powieści...

Motyw vanitas w literaturze i sztuce...

Słowo „vanitas” to po łacinie „marność”. Przez wieki najpopularniejszym językiem w jakim czytano Pismo Święte była bowiem łacina – i właśnie...

O czym mówią moje książki nocą...

„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....