Tadeusz Borowski w „Opowiadaniach” nie tylko przedstawia drobiazgowy obraz funkcjonowania obozów koncentracyjnych, ale także dokonuje głębokiej refleksji nad kulturą europejską, która wydała tak zatrute owoce. Rozważania narratora Tadka niejednokrotnie mają charakter filozoficzny. Bohater przebywając w obozie jako więzień doświadcza skrajnie ciężkich warunków, jednocześnie jednak jest wnikliwym obserwatorem zachowań innych ludzi, zarówno katów, jak i ofiar. Jego wizja człowieczeństwa i cywilizacji poraża gorzkim pesymizmem.
W opowiadaniu „U nas w Auschwitzu” Tadek oglądając upiorne sceny masowego ludobójstwa, zaczyna dostrzegać analogię pomiędzy rzeczywistością obozu i wydarzeniami, które legły u podstaw europejskiej cywilizacji. Uświadamia on sobie, że od zarania dziejów wielkie imperia wznoszono na krwi i wyzysku jednych narodów przez inne. Eksterminacja i reifikacja człowieka jest niejako wpisana w kulturę. Egipcjanie zbudowali bowiem wspaniałe piramidy, wykorzystując niewolniczą pracę podbitych ludów. Rzymianie zaś dokonali zagłady Etrusków. Współcześnie nikt nie pamięta o ofiarach, natomiast wszyscy podziwiają geniusz i wspaniałość starożytnych dzieł.
Z perspektywy obozowej pryczy bohaterowi wydaje się, że to samo czeka hitlerowskie Niemcy. Wielkie niemieckie koncerny wykorzystują niewolniczą pracę więźniów, a w przyszłości wszyscy zapomną o ich strasznych zbrodniach, będą zaś jedynie skupiać się na wyprodukowanym przez nich bogactwie. Co więcej, Borowski dostrzega, że granice między katem i ofiarą bywają płynne. Więźniowie obozów, by przeżyć, czasami muszą dopuszczać się strasznych czynów: matki zostawiają swoje dzieci, przyjaciele donoszą na siebie i okradają się, wszyscy stają się narzędziami zagłady. Kultura jest zatem przestrzenią zakłamania, w której pod pozorem ogłady i dobrych manier kryją się zbrodnicze ludzkie instynkty. Pisarz np. w opowiadaniu „Bitwa pod Grunwaldem” pokazuje, że obozowe prawa obowiązują również na wolności, są jedynie bardziej zakamuflowane.
Powieść realistyczna wykształcona została w XIX stuleciu. Ten nowy gatunek zgodnie z założeniami realizmu jako nurtu w literaturze dążył do jak najściślejszego i najbardziej...
„Mistrz i Małgorzata” to powieść paraboliczna w której ponad poziomem znaczeń dosłownych wynikających z sensu współczesnej fabuły nadbudowany...
Pieniądze są czymś o czym nie wypada mówić. Tak przynajmniej utrzymuje znane powiedzenie. A czy wypada o pieniądzach pisać? Już szybkie zerknięcie do klasyki literatury...
„Wieża” Gustawa Herlinga Grudzińskiego jest opowiadaniem skłaniającym do trudnej refleksji na temat cierpienia samotności bólu poszukiwania swego miejsca...
Edukacja szkolna stanowi istotny etap w rozwoju intelektualnym i światopoglądowym każdego dziecka. Niewątpliwie jest to ważny czas kiedy pogłębiamy swoją wiedzę nabywamy...
Lekcje w środę kończę w południe i udaję się do domu. Potem odrabiam lekcje jem obiad gram w piłkę z kolegami – przyznacie sami że dość zwyczajny plan dnia....
Wiejska społeczność przedstawiona w „Chłopach” Władysława Reymonta jest zbiorowością wyraźnie zhierarchizowaną. Pisarzowi udało się pokazać że chłopi...
Nieczęsto się zdarza by dzieło literackie zostawiło tak wyraźny ślad w języku powszechnym jak stało się w przypadku dramatu Gabrieli Zapolskiej „Moralność pani...
Walka ze złem jest chyba najczęstszym motywem popularnych filmów. Zazwyczaj zło przybiera postać odrażających orków i trolli pragnących pożreć szlachetnych...
