Tadeusz Borowski w „Opowiadaniach” nie tylko przedstawia drobiazgowy obraz funkcjonowania obozów koncentracyjnych, ale także dokonuje głębokiej refleksji nad kulturą europejską, która wydała tak zatrute owoce. Rozważania narratora Tadka niejednokrotnie mają charakter filozoficzny. Bohater przebywając w obozie jako więzień doświadcza skrajnie ciężkich warunków, jednocześnie jednak jest wnikliwym obserwatorem zachowań innych ludzi, zarówno katów, jak i ofiar. Jego wizja człowieczeństwa i cywilizacji poraża gorzkim pesymizmem.
W opowiadaniu „U nas w Auschwitzu” Tadek oglądając upiorne sceny masowego ludobójstwa, zaczyna dostrzegać analogię pomiędzy rzeczywistością obozu i wydarzeniami, które legły u podstaw europejskiej cywilizacji. Uświadamia on sobie, że od zarania dziejów wielkie imperia wznoszono na krwi i wyzysku jednych narodów przez inne. Eksterminacja i reifikacja człowieka jest niejako wpisana w kulturę. Egipcjanie zbudowali bowiem wspaniałe piramidy, wykorzystując niewolniczą pracę podbitych ludów. Rzymianie zaś dokonali zagłady Etrusków. Współcześnie nikt nie pamięta o ofiarach, natomiast wszyscy podziwiają geniusz i wspaniałość starożytnych dzieł.
Z perspektywy obozowej pryczy bohaterowi wydaje się, że to samo czeka hitlerowskie Niemcy. Wielkie niemieckie koncerny wykorzystują niewolniczą pracę więźniów, a w przyszłości wszyscy zapomną o ich strasznych zbrodniach, będą zaś jedynie skupiać się na wyprodukowanym przez nich bogactwie. Co więcej, Borowski dostrzega, że granice między katem i ofiarą bywają płynne. Więźniowie obozów, by przeżyć, czasami muszą dopuszczać się strasznych czynów: matki zostawiają swoje dzieci, przyjaciele donoszą na siebie i okradają się, wszyscy stają się narzędziami zagłady. Kultura jest zatem przestrzenią zakłamania, w której pod pozorem ogłady i dobrych manier kryją się zbrodnicze ludzkie instynkty. Pisarz np. w opowiadaniu „Bitwa pod Grunwaldem” pokazuje, że obozowe prawa obowiązują również na wolności, są jedynie bardziej zakamuflowane.
Wizje apokalipsy końca świata towarzyszyły ludziom od zarania dziejów. Przyjmowały różną formę zarówno religijną jak i świecką. Oczywiście najbardziej...
Kiedy upadło powstanie styczniowe wszystkie marzenia o wolności i niezależności prysnęły. Osłabiony klęską militarną naród znalazł się w bardzo trudnym położeniu...
Olejne przedstawienie Józefa Piłsudskiego autorstwa Wojciecah Kossaka to obraz którego celem było wierne odzwierciedlenie ważnej historycznie postaci. Opis „Józef...
Przedstawiający sąd ostateczny tryptyk Hansa Memlinga powstał najprawdopodobniej w okresie między 1467 a 1471 r. Pierwotnie dzieło przeznaczone było dla jednego z florenckich...
Wiek XIX przyniósł ludzkości olbrzymi rozwój technologiczny – spowodowało to niemal powszechny optymizm. Uznawano iż ludzkość czeka niemal nieograniczony...
Jacek Soplica to bohater wyrazisty i niejednoznaczny – z pewnością jedna z najciekawszych postaci wykreowanych w rodzimej literaturze. Wina która naznaczyła jego...
Czwarta część „Dziadów” Adama Mickiewicza powstawała w latach 1820 – 1821 a więc w okresie początku nowego nurtu ideowego – romantyzmu. Podobnie...
Wasilij Wierieszczagin był wybitnym rosyjskim malarzem reprezentantem naturalizmu w sztukach plastycznych. Kojarzony jest on głównie ze scenami batalistycznymi oraz...
„Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego należą do najbardziej przejmujących powieści opisujących bolączki polskiego społeczeństwa. Napisana przed ponad stu...