„Nie-boska komedia” Zygmunta Krasińskiego to dzieło poruszające rozległą tematykę. Obok problemów rewolucji i rodziny bardzo wyraźnie zaznacza swoją obecność poezja – siła, która zdaje się mieć decydujący wpływ na los hrabiego Henryka.
Już pierwsze fragmenty stanowią prezentację idei poezji. Jest to moc, która czyni twórcę wyjątkowym, lecz z drugiej strony rodzi u niego rozdarcie – między zwykłym życiem a światem pragnień i ideałów. Równocześnie poeta narażony jest na oddziaływanie różnych inspiracji. Dlatego spoczywa na nim wielka odpowiedzialność związana z koniecznością dokonywania wyborów. Mąż rujnuje swe życie rodzinne, podążając za ideałami młodości, nie przykładając wagi do codzienności, wręcz bojąc się jej. Ma przecież świadomość, iż stabilizacja niekorzystnie wpływa na jego wrażliwość.
W ukształtowanej przez poezję osobowości hrabiego Henryka bardzo widoczny jest także brak zdolności racjonalnej oceny faktów i zdarzeń. Na większość zjawisk patrzy on egoistycznie, marzy o wykorzystaniu ich jako tworzywa swej sztuki. Dziewica, z którą opuszcza rodzinę, jest tak naprawdę przerażającą zjawą (o czym mówi Maria), piękne scenerie przemierzane u jej boku stają się piekielną otchłanią. Ratunkiem dla bohatera jest Anioł Stróż, czyli postać związana z jedyną stabilną wartością – religią.
Poezja stanowiła prawdziwą obsesję Henryka, stając się nią też dla Marii. Kobieta chciała uczynić wszystko, by ich syn – Jerzy – nie został kiedyś odrzucony przez ojca. Dlatego pragnęła, by został poetą. Sama nie uniosła ciężaru tej wielkiej siły, lecz spoczęła ona na barkach chłopca. Orcio jest dzieckiem szczególnie wrażliwym, odróżniającym się od swoich rówieśników. Poezja zamyka jego oczy, przenosi jego zmysły w inne wymiary. Młodzieniec słyszy tajemnicze głosy, widzi przerażające sylwetki, rozmawia także z matką. Staje się on ucieleśnieniem marzeń ojca, lecz, paradoksalnie, przeraża mężczyznę, który nie potrafi sprawować nad nim opieki, nie jest w stanie przeniknąć tajemnicy narastającej wokół syna.
Kim w dramacie Krasińskiego jest poeta? Jest postacią dwuznaczną, istniejącą na pograniczu dwóch rzeczywistości. Żadna nie jest tak naprawdę jego domem, żadna nie może zagwarantować mu spełnienia. W ten sposób odnosi się autor do romantycznej wizji twórcy – geniusza, eksponując mało eksplorowaną część jego życia, czyli codzienność. Jednak poezja wpisana jest w obraz świata, wciąż zaznacza swoją w nim obecność. Podążanie jej śladem wymaga wielkiej odpowiedzialności i szczególnego talentu. To bowiem siła, która oddziałuje z niewyobrażalną mocą, dlatego należy odpowiednio ją kierunkować i nadawać jej właściwą treść.
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią małopolską na co wskazują cechy narracji stylu a także kompozycji i konstrukcji świata przedstawionego. Narracja...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Definicja Stoicyzm to obok epikureizmu jedna z najważniejszych szkół filozoficznych powstała w starożytności. Za jego twórcę uważa się Zenona z Kition....
Danusia Gawlikówna i Elza (Elżbieta) Jezierska to dwie główne bohaterki powieści Jadwigi Korczakowskiej pt. „Spotkanie nad morzem”. Obie mają po...
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej nie jest typową powieścią tendencyjną jak np. inna książka pisarki pt. „Marta”. Można jednak wskazać w tym dziele...
