Spośród wszystkich pór roku najbardziej lubię jesień. Może się to wydawać dziwne, ponieważ większość moich rówieśników preferuje lato. Nie należy się im dziwić, bo lato to wakacje, piękna pogoda i możliwości uprawiania najróżniejszych sportów.
Z jesienią sprawa jest nieco inna. Wakacje się kończą i trzeba iść do szkoły. Oczywiście na początku roku szkolnego także ja żałuję wakacji – długiego spania, wycieczek i tego, że nie trzeba odrabiać prac domowych. Ale żal przechodzi mi szybko i zamiast tego cieszę się z towarzystwa kolegów i koleżanek, których brakowało mi w ciągu minionych dwóch miesięcy.
Lato również nadaje się lepiej dla uprawiania sportu. Wysoka temperatura i lekki wietrzyk aż proszą, by zacząć biegać lub jeździć na rowerze. Kiedy nadejdzie jesień, zaczynają się zimne i uporczywe deszcze – nie zachęca to do opuszczania domu. Ale kiedy nie pada, to nadal można jeździć na rowerze. Co więcej, krajobraz jest wtedy dużo ciekawszy, niż w lecie! Zresztą nawet w przypadku fatalnych warunków atmosferycznych można wybrać się na krytą pływalnię!
Zresztą siedzenie w domu i patrzenie na deszcz także daje radość. Kiedy mamy w ręku kubek gorącej i słodkiej herbaty, jesteśmy w idealnym stanie, by snuć marzenia i w wyobraźni zmieniać rozmazujące się na szybie krople deszczu w fantastyczne stworzenia i krainy.
Wydaje mi się jednak, że największy atut jesieni to wspomniany krajobraz. W czasie żadnej z pozostałych pór roku spacery nie są takie fascynujące! Kiedy nadchodzi wrzesień, drzewa zmieniają swoje barwy na żółte i czerwone, aż przykuwając wzrok. Wśród tych pięknych kolorów ukryte są „dary jesieni” – jarzębina, kasztany, żołędzie. Młodsi mogą robić z nich zabawne zwierzątka i ludzki, natomiast starsi – ikebany i inne dekoracje. Wydaje mi się dziwne, że tak mało osób należy do klubu żarliwych miłośników jesieni.
Rozwój nowożytnych miast wiązał się z napływem nowych mieszkańców. Przestrzenie te z racji dostępności pracy mieszkań i innych udogodnień stały się...
Wiek XIX przyniósł ludzkości niesamowity rozwój cywilizacyjny (w porównaniu z poprzednimi epokami). Ludziom wydawało się że przed nimi już tylko dalszy...
Stare przysłowie mówi że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się...
Stabilne i spokojne życie jakie państwo Barykowie wiedli w Baku zostało zakłócone przez wybuch I wojny światowej. Wcielenie pana Seweryna do armii było szczególnie...
Bohater powieści Miguela de Cervantesa jest kastylijskim szlachcicem rozmiłowanym w eposach rycerskich. Lektura kolejnych ksiąg wpędza go jednak w obłęd i zatraca on poczucie...
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza ukazuje nie tylko piękno litewskiego krajobrazu ale także rozbudowaną zróżnicowaną panoramę ówczesnej szlachty....
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
Po zniszczeniu Troi pragnąłem wrócić do kraju ojczystego Itaki oraz do swych bliskich – żony Penelopy i syna Telemacha. Niestety gniew Posejdona powodował że...
Tolerancja to jedna z cech które są powszechnie cenionymi. Oznacza ona otwartość i zrozumienie innych poglądów. Dopuszczenie ich do głosu jednak nie jest to...
