Spośród wszystkich pór roku najbardziej lubię jesień. Może się to wydawać dziwne, ponieważ większość moich rówieśników preferuje lato. Nie należy się im dziwić, bo lato to wakacje, piękna pogoda i możliwości uprawiania najróżniejszych sportów.
Z jesienią sprawa jest nieco inna. Wakacje się kończą i trzeba iść do szkoły. Oczywiście na początku roku szkolnego także ja żałuję wakacji – długiego spania, wycieczek i tego, że nie trzeba odrabiać prac domowych. Ale żal przechodzi mi szybko i zamiast tego cieszę się z towarzystwa kolegów i koleżanek, których brakowało mi w ciągu minionych dwóch miesięcy.
Lato również nadaje się lepiej dla uprawiania sportu. Wysoka temperatura i lekki wietrzyk aż proszą, by zacząć biegać lub jeździć na rowerze. Kiedy nadejdzie jesień, zaczynają się zimne i uporczywe deszcze – nie zachęca to do opuszczania domu. Ale kiedy nie pada, to nadal można jeździć na rowerze. Co więcej, krajobraz jest wtedy dużo ciekawszy, niż w lecie! Zresztą nawet w przypadku fatalnych warunków atmosferycznych można wybrać się na krytą pływalnię!
Zresztą siedzenie w domu i patrzenie na deszcz także daje radość. Kiedy mamy w ręku kubek gorącej i słodkiej herbaty, jesteśmy w idealnym stanie, by snuć marzenia i w wyobraźni zmieniać rozmazujące się na szybie krople deszczu w fantastyczne stworzenia i krainy.
Wydaje mi się jednak, że największy atut jesieni to wspomniany krajobraz. W czasie żadnej z pozostałych pór roku spacery nie są takie fascynujące! Kiedy nadchodzi wrzesień, drzewa zmieniają swoje barwy na żółte i czerwone, aż przykuwając wzrok. Wśród tych pięknych kolorów ukryte są „dary jesieni” – jarzębina, kasztany, żołędzie. Młodsi mogą robić z nich zabawne zwierzątka i ludzki, natomiast starsi – ikebany i inne dekoracje. Wydaje mi się dziwne, że tak mało osób należy do klubu żarliwych miłośników jesieni.
W swojej twórczości William Szekspir często odwoływał się do dorobku kultury klasycznej. Będąc jeszcze uczniem szkoły w Stratford przyszły dramaturg miał sposobność...
Obraz „Martwa natura z jabłkami i pomarańczami” jest jedną z wielu martwych natur które wyszły spod pędzla Paula Cézanne'a i jak wszystkie one...
„Medaliony” Zofii Nałkowskiej to zbiór krótkich reportaży które powstawały podczas pracy pisarki w Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w...
Kiedy Ewa po śmierci Stolnika Horeszki zmarła zesłana na Sybir opiekę nad jej córką - Zosią - przejęła na prośbę Jacka Soplicy Telimena. Postaci te są dwiema...
Polonez – reprezentacyjny taniec dworski wywodzący się z kultury ludowej – stanowi swoiste zwieńczenie „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Taniec ten...
Epopeja oznacza rozbudowany utwór poetycki o charakterze epickim który ukazuje ważne doniosłe z punktu widzenia danej zbiorowości wydarzenia historyczne kreując...
Obecne w najstarszej części „Bogurodzicy” archaizmy są niespotykane w innych polskich tekstach wieków średnich. Świadczy to o bardzo wczesnym powstaniu...
W studium „Problemy poetyki Dostojewskiego Michaił Bachtin określił „Zbrodnię i karę” oraz inne powieści tego autora mianem powieści polifonicznych....
Olejny obraz Maxa Ernsta „Dzień i noc” pochodzi z 1941 roku. Namalowany został w Stanach Zjednoczonych gdzie artysta udał się uciekając przez trwającą w Europie...