Streszczenie
Pewnego dnia w miasteczku nie wiadomo skąd zjawił się wielkolud, który zajął całe boisko przeznaczone do zabaw. Dzieci nie miały się gdzie bawić, dlatego poprosiły mamę czarodziejkę, by jakoś temu zaradziła. Mama skrzyczała wielkoluda, by umożliwił dzieciom zabawę w parku, ale jednocześnie zauważyła, że potwór ma obdarte ubranie, które postanowiła od razu zeszyć. Podczas szycia niechcący ukłuła jednak olbrzyma i w ten sposób sprawiła, że zaczęło z niego uchodzić powietrze. Dzięki temu mama uwolniła małego chłopca, który za swoje egoistyczne postępowanie musiał przyjąć postać nadętego wielkoluda. Ten podziękował mamie za to, że przywróciła mu jego dawną postać.
Którejś nocy mamę czarodziejkę obudziło światło księżyca. Gdy wyjrzała przez okno, zobaczyła, że księżyc płacze. Okazało się, że chcąc świecić nad całym miastem, nadłamał sobie rożek i nim zniszczył jedną z wież. Mama postanowiła mu pomóc – odłamany kawałek zalepiła za pomocą jaj, śmietany i mąki. Poleciła też księżycowi, by na drugi raz bardziej uważał.
Następnego dnia cała rodzina wybrała się na wycieczkę statkiem, lecz nagle na niebie pojawiły się ciemne chmury zwiastujące nadciągającą burzę. Dzieci uprosiły jednak swą mamę czarodziejkę, by zapobiegła burzy. Rybacy powiedzieli, że gdyby na niebie pojawiła się biała chmurka, to ona wcale nie byłaby groźna. Na polecenie mamy rybacy złowili ciemne chmury w sieci po czym mama je wypłukała w morzu tak, że na niebie znów pojawiły się bielutkie obłoki.
W miejscowości Makowice (tutaj mieszkała mama czarodziejka z rodziną) któregoś dnia zjawił się wielki, dziwny stwór. Dzieci chciały rzucać w dinozaura kamieniami, ale mama postanowiła się nim zaopiekować i gościła go u siebie przez trzy dni (dzieci go dokarmiały, a mama nazwała go Kubusiem). W końcu zajęli się nim jednak biolodzy, którzy zabrali go do warszawskiego zoo.
Podczas wakacji dzieci odpoczywały w cieniu sosny. Niestety ta któregoś dnia ze smutkiem oznajmiła im, że jej cień skradziono. Dzieci wypytały więc sosnę kto w ostatnim czasie pod nią przebywał. Okazało się, że tą osobą była m. in. pani Grzelakowa. Mama czarodziejka obejrzała jej koszyk na ser i stwierdziła, że był bardzo popękany. Zaniosła go pod sosnę i wówczas wyszło na jaw, że cień po prostu zaplątał się w uszkodzony koszyk. Sosna podziękowała mamie za odzyskany cień.
Dzieci chciały przejechać się prawdziwym samochodem. Mama je upomniała, że mają ciężarówkę na podwórku i że kiedyś się nią bawiły. Dzieci to sobie przypomniały, ale nadal marzyły o prawdziwym, dużym aucie. Mama czarodziejka również i temu zaradziła – wzięła popielniczkę taty, przez którą wszystko wyglądało na większe i patrząc przez nią dzieci rzeczywiście ujrzały wielki, prawdziwy samochód, którym postanowili jeździć.
W mieście była stara, zniszczona dzwonnica, której groziło zawalenie. W czasie wichury odpadały z niej kolejne dachówki. Mama poleciła jednak synowi, aby wypuścił latawiec i przyczepił go do dachu dzwonnicy, a sama z nitki i drutu zrobiła kapturek, którym okryła zniszczoną dzwonnicę. W ten sposób udało się ją uratować.
W dniu imienin Marysi (tak miała na imię mama czarodziejka) dzieci chciały wykonać za nią wszystkie prace domowe. W tym dniu miał również przyjechać tata. Najstarszych syn wyczytał gdzieś o podniebnych lotach poduszek. Dzieci poprosiły mamę, by sprawiła żeby i ich poduszki z tapczanu latały, dzięki czemu mogłyby na nich wylecieć przez okno i pozwiedzać miasto. Na lot nad miastem dał się przekonać również i tato, który nie miał już żadnych wątpliwości, że ma wspaniałą żonę i, że w domu dzieją się prawdziwe czary.
Plan wydarzeń
1. Zjawienie się w mieście wielkoluda i jego odczarowanie.
2. Mama dolepia rożek do księżyca.
3. Mama zapobiega burzy – wypłukuje w morzu czarną chmurkę.
4. Mama czarodziejka opiekuje się dinozaurem.
5. Sosna odzyskuje swój „skradziony” cień.
6. Mama przemienia małą ciężarówkę w prawdziwy samochód.
7. Uratowanie zniszczonej dzwonnicy, której grozi upadek.
8. Podniebny lot nad miastem.
9. Tata przekonuje się do czarów, jakie dzieją się w jego domu.