Streszczenie
Wokół pewnego mężczyzny zgromadzili się grzesznicy, by słuchać jego słowa. Powiedział im, że ktoś, kto ma 100 owiec i zaginie mu jedna, zostawia 99 i idzie szukać tej jednej, a gdy ją znajdzie bierze na ramiona i zanosi do domu. Mówi wtedy, by wszyscy się z nim cieszyli, bo znalazł owcę, która mu zaginęła.
Tak samo w niebie – większa jest radość z grzesznika, który się nawraca, niż z 99 sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Interpretacja
Przypowieścią nazywa się opowiadanie, w którym Jezus ilustruje własna naukę. Ważna jest przy tym idea porównania, które prezentuje rzeczywistość ziemską, odnoszącą się do rzeczywistości objawianej przez Boga. Celem przypowieści jest zaprezentowanie tych obrazów, dzięki czemu osiąga się prawdę abstrakcyjną.
Przypowieść o zagubionej owcy znajduje się w Ewangelii wg. Św. Łukasza. W przypowieści tej zobrazowane zostało zatroskanie Boga o to, co małe, cierpiące, zagubione i potrzebujące pomocy.
Pasterza można utożsamić z Panem, natomiast zagubione owce z grzesznikami. Tak jak pasterz raduje się, gdy odnajdzie zagubioną owcę, tak samo Pan cieszy się, gdy nawróci się grzesznik.
W przypowieści wyjaśniony jest także jej sens – w niebie większą radość przynosi nawrócenie się jednego grzesznika niż przybycie 99 sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Bóg jest zatem miłosierny dla wszystkich i wszyscy tak samo zasługują na miejsce w niebie, jeśli tylko grzesznicy się nawrócą. Nieważne jest, jakie czyny popełnił człowiek, ważne, że potrafił naprawić swoje błędy.