Ogólna charakterystyka
Ewangelia według św. Marka znajduje się w „Nowym Testamencie” i jest drugą z czterech Ewangelii. W przeciwieństwie do Ewangelii według św. Mateusza, w tej księdze znajdują się wyjaśnienia zwyczajów żydowskich, więc można przypuszczać, że była ona skierowana do szerszego grona odbiorców.
Tematem przewodnim Ewangelii według św. Marka jest opis cudów oraz działań Chrystusa. Pojawia się w niej także niewielki ilość przemówień Jezusa.
Za autora tej Ewangelii uznaje się Jana Marka, choć niektórzy badacze twierdzą, że jedynie ją przełożył.
Spisana została prawdopodobnie około 60 – 70 r.
Druga nowotestamentowa Ewangelia powstała w języku greckim, który jest czytelny i prosty. W księdze pojawiają się także pojedyncze zwroty w języku łacińskim.
Najważniejsze wydarzenia
1. Przygotowanie do działalność Jezusa zawiera opis chrztu przez Jana Chrzciciela oraz kuszenia Jezusa przez szatana po poście, który trwał 40 dni i 40 nocy.
2. Działalność Jezusa w Galilei obejmuje pierwsze wystąpienie Chrystusa oraz powołanie uczniów: Szymona i Andrzeja oraz Jakuba i Jana. Następnie znajduje się opis uzdrowienia opętanego, trędowatego i innych uzdrowień.
3. Pierwsze spory z przywódcami ludu. W rozdziale tym znajduje się opis uzdrowienia paralityka, którego niosło czterech mężczyzn. Z powodu tłumu, nie mogli oni przejść, więc został on spuszczony na noszach dachem. Jezus go wtedy uzdrowił. Następnie Jezus udał się do Lewiego, a ludzie byli oburzeni, że przebywa z celnikami i grzesznikami. Jednakże Jezus był miłosierny i miał litość dla każdego.
4. Jezus cudotwórca i nauczyciel to część Ewangelii, która opisuje wybór dwunastu apostołów: Szymona (Piotra), Jakuba, Jana, Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza.
5. Nauczanie w przypowieściach to zbiór kilku przypowieści. Jedną z nich jest przypowieść o siewcy, która opisuje w alegoryczny sposób stosunek ludzi do Pisma Świętego.
6. Bliższe przygotowanie uczniów to opis kolejnych cudów dokonanych przez Jezusa: wstrzymanie burzy na jeziorze, uzdrowienie opętanego, córki Jaira, kobiety cierpiącej na krwotok oraz uzdrowień w ziemi Genezaret.
7. Działalność Jezusa w Jerozolimie rozpoczyna się uroczystym wjazdem do Jerozolimy na ośle. Pojawia się także największe przykazanie: „Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jednym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją dusza, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”.
Opisana zostaje także przypowieść o wdowim groszu, która mówi o tym, że ważniejsze są sprawy duchowe niż materialne i że nie liczy się ilość, lecz jakość darowanych rzeczy oraz intencja, z jaką coś przekazujemy.
8. W kolejnej części pojawia się zapowiedź zniszczenia Jerozolimy. Jezus zaznacza, że jeśli Jego uczniowie ujrzą oznaki zniszczenia, to muszą uciekać do góry. Ostrzega także, by nie wierzyli fałszywym mesjaszom. Gdy przetrwają, to ujrzą Syna Człowieczego.
9. Męka i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Rozdział ten rozpoczyna się opisem zdrady Judasza, który postanowił wydać Jezusa w zamian za pieniądze. W trakcie ostatniej wieczerzy, Jezus zapowiada, że jeden, z dwunastu apostołów go wyda. Przewiduje więc zdradę Judasza. Jezus mówi także Piotrowi, że nim kogut zapieje, on trzykrotnie się go wyprze.
W czasie modlitwy Jezusa w Ogrójcu zjawił się Judasz z arcykapłanami i całując Jezusa w policzek, wydał Go. Arcykapłani schwytali wtedy Jezusa.
Wkrótce Jezus został wydany Piłatowi. Odpowiedział mu twierdząco na pytanie, czy jest królem żydowskim. Następnie przyszedł czas uwolnienia jednego z więźniów – Jezusa lub Barabasza. Jednakże tłum, podjudzany przez arcykapłanów, uwolnił Barabasza. Natomiast Jezus został wydany na biczowanie i ukrzyżowanie.
Następnie Jezus wziął swój krzyż i zaniósł w miejsce, gdzie został ukrzyżowany. Tam też umarł, więc ciało Jego zostało złożone w grocie, którą zasłonięto kamieniem.
10. Po upływie szabatu, Maria Magdalena, Maria i Salome, udały się do grobu Jezusa, by namaścić Jego ciało. Okazało się jednak, że grób był już pusty. Jezus ukazał się wtedy swym uczniom i nakazał im, by szli i głosili słowo Boże. Powiedział też, że kto wierzy, zostanie zbawiony, kto nie wierzy – potępiony. Następnie wstąpił do nieba i zasiadł po prawicy Boga.