Przypowieść o dobrym Pasterzu – streszczenie, interpretacja

Streszczenie

Przypowieść o dobrym Pasterzu opisuje wizytę pasterza w owczarni, który udaje się do niej przez bramę, co odróżnia go od złodziei. Gdy już jest w środku,  nazywa swe owce i staje na ich czele, by poprowadzić je na pastwisko. Jest przy nich zawsze i nie opusza ich, a one mu ufają. Dobry pasterz jest nawet gotów poświęcić własne życie dla dobra swych owiec.

Interpretacja

Dobrego pasterza możemy utożsamić z Bogiem, natomiast owce z wiernymi Mu ludźmi. Jezus zatem dba o dobro swoich wiernych i jest gotów oddać  za nich życie, by następnie zmartwychwstać. Natomiast wierni są oddani słowom Boga i bezgranicznie mu ufają.

Złodzieja natomiast można utożsamić z szatanem, który stara się poprowadzić owce inną, niewłaściwą drogą.

W tej przypowieść pojawia się popularny w Biblii motyw pasterza, który prowadzi swe owce. Zna on każdą ze swych owiec z imienia, co świadczy o tym, że o każdą z nich się troszczy i pilnuje, by bezpiecznie powróciła do domu. Nawet jeśli któraś owca zbłądzi, to Dobry Pasterz ją poprowadzi do swej owczarni.

Głównym elementem, który odróżnia pasterza od złodziei i najemników jest brama, która symbolizuje sumienną  pracę pasterza. Natomiast cechą wyróżniającą dobrego pasterza jest wzajemne zaufanie pomiędzy nim a owcami.

Według źródeł, Jezus jako pasterz może występować w roli Mesjasza, natomiast najemnicy i złodzieje to ci, którzy fałszywie podają się za mesjasza.