Młodym czytelnikom Jan Brzechwa kojarzy się głównie jako autor niezwykle popularnych i znanych przez wszystkich bajek i wierszyków dla dzieci. Utwory te po raz pierwszy zostały zebrane w książeczce zatytułowanej „Tańcowała igła z nitką” (1938 r.), z której pochodzi m. in. tytułowy wierszyk o figlach przyborów do szycia, którym niepostrzeżenie udaje się zszyć fartuszek.
W 1939 r., jeszcze przed II wojną światową, ukazał się tomik wierszy zatytułowany „Dzika kaczka”, w którym znalazł się popularny i często wyśpiewywany do skocznej melodyjki wierszyk o problemach pewnej kaczki z wybraniem się do miasta w celu dokonania dziwnych, nielogicznych sprawunków. Nawet po upieczeniu przez kucharza, dziwaczka robi psikusa, zamieniając się w zająca w buraczkach.
Z kolei nie długo po wojnie, bo w roku 1948, opublikowany został utwór: „Na wyspach Bergamutach”, w którym poznajemy m. in. kota w butach, wieloryba okularnika, słonia z dwiema trąbami czy jabłka w gronostajowych czapkach. Jak mówi jednak puenta wierszyka – te magiczne wyspy wcale nie istnieją. Stąd wymyślone przez Brzechwę „Beragmuty” weszły na stałe do języka polskiego jako określenie czegoś nierealnego, co może istnieć tylko w fantazji.
Niemal każde polskie dziecko zna również wierszyk „Na straganie” relacjonujący rozmowę warzyw, a zakończony stwierdzeniem kapusty, iż „i tak wszyscy zginą w zupie”. Bardzo znany jest również utwór „Entliczek – pentliczek” przybierający formę dziecięcej wyliczanki. Bohaterem utworu jest robaczek, który zamierza zbuntować się przeciwko rodzinnej tradycji i zamiast jabłek skosztować krwistego befsztyka. Niestety w restauracji oferuje mu się jedynie jabłkowe smakołyki.
Wśród wierszy Brzechwy znajdziemy też miniserię na temat czterech dziecięcych przywar. W utworach: „Samochwała”, „Skarżypyta”, „Kłamczucha” i „Leń” poeta w ciekawy sposób obrazuje nieodpowiednie zachowania, wyolbrzymiając ludzkie przywary do tego stopnia, że stają się po prostu śmieszne.
Pewien morał zawiera też wierszyk „Siedmiomilowe buty” opowiadający o panu Michale, który za sprawą swych czarodziejskich trzewików przenosi się do odległych, dowolnie wybranych miejsc. Okazuje się jednak, że choć nowe obuwie jest świetne do dalekich podróży w żaden sposób nie sprawdza się przy krótszych dystansach. Zawsze bowiem prowadzi pan Michała dalej, niż by sam tego chciał. Stąd wniosek, że czasami wymyślne rozwiązania przysparzają nam więcej problemów niż korzyści. Warto zatem niekiedy wybrać bardziej wymagającą i dobrze przemyślaną drogę do realizacji swych zamierzeń i planów.
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
„Niebo” Wisławy Szymborskiej to wiersz w którym mamy do czynienia z filozoficzną refleksją nad światem i intelektualnymi kategoriami służącymi do jego...
Geneza Powieść Antoniego Libery „Madame” ukazała się w 1998 roku. Autor wysłał ją na konkurs wydawnictwa Znak jednak pracował nad nią już od kilku lat....
“Książka” to wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta wykorzystuje topos księgi. Księga w tradycji literackiej to oznaka najwyższej tajemnej wiedzy przeznaczonej...
Streszczenie Król Syzyf był władcą Koryntu. Jego życie wolne było od trosk. Sam zamieszkiwał w pięknym pałacu a kraj przez niego rządzony słynął z dostatku....
„Nn próbuje sobie przypomnieć słowa modlitwy” to wiersz Stanisława Barańczaka. NN oznacza „nazwisko nieznane” – skrót taki często...
