Święta Bożego Narodzenia to magiczny czas kiedy zapominamy o toczących się w ciągu całego roku waśniach, sporach, podziałach i kłótniach. To jedno z najważniejszych świąt w ciągu całego roku. Również dla dzieci z Bullerbyn było to ważne, wyjątkowe przeżycie, do którego chciały się odpowiednio przygotować.
W powieści narratorką jest siedmioletnia Lisa, która wraz z rodzicami i braćmi –Lassem i Bossem mieszka w Bullerbyn – małym miasteczku w południowej Szwecji. Tuż przed Świętami Bożego Narodzenia Lisa martwiła się, że stwierdzenie Lessego jakoby w tym roku miało nie być śniegu może okazać się prawdziwe. Bardzo tego nie chciała, bo lubiła zabawy na śniegu, a także niepowtarzalną atmosferę świąt, jaką mógł wytworzyć tylko otulony śnieżnym puchem krajobraz. Na szczęście jej obawy okazały się niepotrzebne, gdyż do Bullerbyn zawitała któregoś dnia potężna zamieć śnieżna, uniemożliwiająca dzieciom powrót ze szkoły do domu. Na pomoc dzieciom przybył tato Lisy, który zabrał ją i resztę dzieciaków do domu.
W ostatni dzień przed przerwą świąteczną dzieci śpiewają w szkole piękne, świąteczne piosenki i otrzymują od pani podarki – kolorowe książki z obrazkami. Atmosfera przedświąteczna udziela się wszystkim. W domu również nastaje czas wytężonych i pracowitych przygotowań – dzieci przygotowują piękne ozdoby na choinkę, lepią kolorowe koszyczki, wnoszą do ogrodu świąteczne szopki dla ptaków, a także jak co roku uczestniczą w rytuale pieczenia cudownie pachnących pierników. W domu Lisy dzieci otrzymują po kawałku ciasta, by móc ulepić z niego wymyślne kształty, ale najchętniej używają w tym celu foremki w kształcie prosiaczka. W końcu upieczone zostaje największe ciasto, które później jest nagrodą w konkursie polegającym na zgadnięciu ilości ziarenek grochu wsypanych do butelki.
Podczas drugiego dnia przygotowań dzieci udają się do lasu w poszukiwaniu choinki. Jak co roku w wyprawie tej biorą udział wszyscy tatusiowie z sąsiadujących ze sobą zagród razem ze swymi dziećmi.
W samym zaś dniu Wigilii dzieci udają się do dziadziusia Britty i Anny, aby złożyć mu najlepsze życzenia. Oprócz tego zanoszą też kosz pełen smakołyków do Kristin z Zagajnika. Po południu nastaje czas na ubieranie choinki, a potem już pozostaje tylko oczekiwanie na pojawienie się pierwszej gwiazdki na niebie.
Po zmroku dzieci przywdziewają maski krasnoludków i udają się do sąsiednich zagród, by podarować sąsiadom gwiazdkowe prezenty. Gdy gwiazdka się pojawia, wreszcie można zasiąść do długo przygotowywanej przez mamusię kolacji. Stół ugina się od pięknie wyglądających i aromatycznych świątecznych potraw. Wśród nich znajduje się kasza skrywająca migdał. Przesąd głosił, że ten kto go znajdzie, w ciągu najbliższego roku stanie na ślubnym kobiercu.
Po zakończonej wieczerzy na stole zapalne są świece, a Lasse w przebraniu krasnoludka Jultomte rozdaje wszystkim upragnione i długo wyczekiwane prezenty. Wigilijny wieczór kończą wspólne, radosne tańce wokół choinki.
Lisa uważa, że Boże Narodzenie to najcudowniejszy czas w ciągu całego roku i najchętniej chciałaby, by nigdy się nie kończył.
Przedstawiający sąd ostateczny tryptyk Hansa Memlinga powstał najprawdopodobniej w okresie między 1467 a 1471 r. Pierwotnie dzieło przeznaczone było dla jednego z florenckich...
Pozytywiści chcąc poprawić sytuację społeczną i wzmocnić więzi łączące naród stanęli wobec wielu trudności będących dziedzictwem poprzednich epok. Spośród...
Dramat awangardowy jest gatunkiem literackim który powstał w pierwszej połowie XX wieku. Jak wskazuje sama nazwa - rodzaj ten znacznie odróżniał się od klasycznej...
Epoka staropolska to jeden z najwspanialszych a zarazem najbardziej kontrowersyjnych rozdziałów w dziejach Polski. Przez długie lata od okresu oświecenia począwszy...
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów Edgara Degasa „Lekcja tańca” poświęcony jest ulubionemu tematowi artysty – baletowi. Ponieważ Degasa...
W „Lalce” Bolesława Prusa ukazany został panoramiczny obraz rzeczywistości ziem polskich w późnych latach 70 XIX stulecia. Był to okres widocznej zmiany...
Salon Warszawski – interpretacja Scena VII trzeciej części „Dziadów” czyli „Salon warszawski” jest jednym z najważniejszych i najbardziej...
Antropocentryzm to pogląd który jak sama nazwa wskazuje głosi że człowiek powinien znajdować się w centrum być najważniejszym. Pogląd ten pojawił się w okresie...
Impresjonizm który nazywany był również malarstwem plam to kierunek w sztuce który miał swoje odbicie również w literaturze. Jego nazwa wzięła...