Satyra Ignacego Krasickiego „Żona modna” przynosi błyskotliwą krytykę osób bezmyślnie podążających za zagranicznymi zwyczajami, cieszącymi się w danym czasie popularnością.
Tytułowa „żona modna” to wychowana w mieście panna, która poślubia wiejskiego szlachcica Piotra. Już w trakcie spisywania intercyzy, normalnego w XVIII wieku procesu, widać różnicę mentalności obu stron. Piotr jest zdziwiony, że przyszła małżonka domaga się mieszkania w mieście, gdzie mogłaby spędzać zimę i czas choroby, a także rozważa możliwość zerwania związku, gdyby ukazał się nieudany. Dla tradycjonalisty Piotra węzeł małżeński śmierć kończy.
Żona modna posiada wiele zwierząt domowych – są to:
suczka faworyta.
[…]
W jednej klatce kanarek, co śpiewa kuranty,
W drugiej sroka, dla ptaków jedzenie w garnuszku,
Dalej kotka z kocięty i mysz na łańcuszku.
Można przypuszczać, że nie powoduje nią miłość do braci mniejszych, tylko obyczaj, by kobieta z dobrego domu trzymała takich pupilków. Kiedy mają jechać do domu Piotra, żona domaga się najpierw odpowiedniej karety, później zaś opóźnia wyjazd z powodu migreny. Kiedy wreszcie docierają do posiadłości szlachcica, wprowadza ona w niej nowe porządki. Żąda kompletnego przemeblowania dworku. Po tych remontach szlachci wzdycha: Zgoła przeszedł mój domek warszawskie pałace. Małżonka domaga się od niego kilku pokoi. Mówi:
Ja muszę mieć osobne od spania, od strojów,
Od książek, od muzyki, od zabaw prywatnych,
Dla panien pokojowych, dla służebnic płatnych.
Życzy sobie również odpowiednio urządzonego ogrodu, gdzie mogłaby dumać nad nieszczęściami bohaterów literackich. Nie zwraca natomiast uwagi na uczucia osób ją otaczających. Kpi ze swojego wiejskiego męża przy gościach, a jego czułe słowa nazywa „konceptami z kalendarza” i „prostactwami”. Traktuje również wyniośle starych, wiernych służących, a wreszcie domaga się ich odesłania i zastąpienia służącymi z zagranicy. Do godnego (uczciwego) życia potrzebuje ona : Kucharzy cudzoziemców, pasztetników modnych,/Trzeba i cukiernika. Żona modna jest utracjuszką – nie obchodzi ją, że przebudowa dworku i organizowanie przyjęć uszczuplają fundusze małżeńskie.
Szlachcic Piotr nie jest specjalnie mądrą osobą, a przy tym żeni się z miłości, ale nie do kobiety, a do jej posagu. Niemniej nawet przy nim jego małżonka wydaje się postacią antypatyczną – jest pusta i nieczuła. Nie ma żadnego szacunku dla tradycji, a jedyne, co się dla niej liczy, to bycie na bieżąco z przybywającymi z obcych krajów modami.
Widmo – objawia się Marysi. Jest to zmarły narzeczony dziewczyny malarz Ludwik de Laveaux. Mężczyzna zmarł w Paryżu gdzie wyjechał studiować. Zaręczył się z...
„Kompozycja VII” Wassila Kandinsky’ego wydawać się może dziełem pełnym chaosu i nieuporządkowania. Widz który nie zna korzeni dzieła wyrobić...
Róża ma niezwykły kolor i piękny zapach. Jej płatki są barwy czerwonej. Nieco ciemniejsze im bliżej środka kwiatu jaśniejsze na końcach płatków prezentują...
Homo viator to topos którego nazwa zaciągnięta jest z języka łacińskiego i oznacza podróżnego pielgrzyma. Zatem odnosi się do człowieka wędrującego doświadczającego...
Edyp wychował się w Koryncie na dworze Polybosa i Merope. Wydawać by się mogło że wiódł tam szczęśliwe spokojne życie. Niestety nazywano go podrzutkiem co sprawiało...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Mesjanizm był jednym z najbardziej wyrazistych prądów ideowych w dziejach polskiej myśli. Polacy szukali nadziei na odrodzenie podzielonego przez zaborców państwa...
W wielu filmach i powieściach pojawia się krajobraz wojenny. Właściwie każdy z nas zetknął się z tego typu kinem a także widział fotografie wykonane przez słynnych...
Definicja i wyznaczniki gatunku Elegia to utwór który podobnie jak tren posiada charakter żałobny choć nie zawsze zakres tematyczny elegii tożsamy jest z tematami...
