Unikalne i sprawdzone teksty

Mieszczaństwo w „Lalce” – opracowanie | wypracowanie

Rozwój nowożytnych miast wiązał się z napływem nowych mieszkańców. Przestrzenie te, z racji dostępności pracy, mieszkań i innych udogodnień, stały się swego rodzaju magnesem dla przedstawicieli różnych warstw społecznych i narodowości. W „Lalce” Bolesława Prusa mieszczaństwo ukazane zostało jako grupa szczególnie złożona i niejednorodna. Dzielące ją różnice spowodowane są wieloma czynnikami – pochodzeniem, majętnością, wykonywanym zawodem itd.

Już w pierwszym rozdziale powieści Bolesława Prusa czytelnik trafia do jednego z warszawskich barów, w którym głośno dyskutuje się o Stanisławie Wokulskim. Zamożny kupiec – postrzegany przez wiele osób jako jedna z najbardziej wpływowych osób ówczesnej Warszawy – podjął ryzykowny krok, decydując się na wyjazd do Bułgarii. Oceniający jego postępowanie mężczyźni nazywają go szaleńcem. Pozwala to wyciągnąć dwa wnioski – mieszczanie nie lubią ludzi wybijających się, a cenią sobie przede wszystkim stabilizację.

Istnieje wiele kryteriów, jakie można zastosować przy opisie mieszczaństwa jako warstwy społecznej ukazanej w „Lalce”. Najbardziej użytecznym zdaje się być kryterium pokoleniowe, gdyż nie tylko doskonale porządkuje tę grupę, ale także pozwala uchwycić pewne tendencje następujących zmian.

Najstarsze pokolenie, które przedstawione zostaje w „Pamiętniku starego subiekta”, reprezentuje Jan Mincel senior. Ciężka praca, żelazna konsekwencja i wciąż doskonalona systematyczność sprawiły, iż mężczyzna stał się właścicielem wspaniałego sklepu w samym centrum Warszawy. Kiedy Rzecki opisuje codzienne życie wewnątrz rodziny Minclów, wspomina o surowości starszego mężczyzny oraz o regularnym i niezmiennym planie jego dnia.

Czas, w którym na scenie dziejowej pojawili się ludzie tacy jak Jan Mincel, był okresem sprzyjającym rozwojowi i bogaceniu się. Zbudowane wówczas fortuny przeszły w ręce następnych pokoleń, a dla niektórych stały się przedmiotem ogromnej zazdrości.

Drugie pokolenie mieszczan reprezentują Ignacy Rzecki i Jan Mincel syn. W wypadku starego subiekta ujawnia się wpływ romantycznych ideałów, które popchnęły go do udziału w Wiośnie Ludów (powstanie węgierskie). Z kolei młody Mincel, podobnie jak ojciec, starał się żyć przede wszystkim pracą. Wskutek tego po krótkim czasie został właścicielem sklepu na Krakowskim Przedmieściu.

Najszerzej opisana została trzecia generacja mieszczan. W jej skład weszli nie tylko ludzie zamieszkujący miasto od pokoleń, ale także dawna szlachta ziemska. Wśród przedstawicieli można wymienić m. in. Wokulskiego, Wirskiego, Stawską, Szumana, Szlagbauma, Ziębę, Lisieckiego, Mraczewskiego, Maruszewskiego itp. Są to ludzie o różnych charakterach i możliwościach. Większość z nich nigdy nie wydostanie się poza horyzont mieszczańskich obowiązków, lecz przed niektórymi otwierają się wspaniałe możliwości (Wokulski, Mraczewski). Nie brakuje jednak krętaczy i hazardzistów, którzy niechętnie myślą o pracy (Maruszewski).

Mieszczanie podejmują różne prace, piastują rozmaite funkcje. W skład tej niejednolitej grupy wchodzą kupcy, urzędnicy, adwokaci, subiekci, lokaje, studenci itd. Wyraźnie widocznym jest jednak fakt, iż brak im inicjatywy i wytrwałości w budowaniu własnego majątku. Nawet w wypadku Wokulskiego pierwszym krokiem do zamożności jest małżeństwo z wdową po Janie Minclu.

W opisie mieszczaństwa widoczny jest kontrast między dwiema mniejszościami narodowymi a Polakami. Niemcy (starsze pokolenia) i Żydzi (trzecie pokolenie) wytrwale pracują, gromadząc pieniądze i poszerzając swoje strefy wpływów. Tymczasem Polacy zdają się być niezaradnymi, pozbawionymi zdolności organizacyjnych. Sklep Wokulskiego przejmuje przecież Szlangbaum, ten sam mężczyzna staje na czele spółki do handlu ze Wschodem.

Bolesław Prus ukazał mieszczaństwo jako warstwę złożoną i zróżnicowaną. W wypadku trzeciej generacji przedstawionej w powieści obraz ten jest nasączony krytyką. Są to głównie ludzie o wąskich horyzontach, patrzący niewiele dalej niż na czubki własnych nosów. Cenią sobie stabilizację, boją się ryzyka, nie mają wielkich ideałów.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Lekarz – zawód czy posłannictwo?...

Zawód lekarza to jedna z najbardziej interesujących profesji. Nieustannie styka się on ze śmiercią ratuje ludzi przed chorobami i przynosi im ulgę w cierpieniu –...

Niezapomniana przygoda - opowiadanie...

Nigdy nie sądziłam że niezapomniana przygoda przytrafi mi się podczas drogi do szkoły. Od zawsze przecież chodziłam tą samą ścieżką przez las. Jednak do ostatniej...

Czy bohaterów „Dywizjonu 303”...

Arkady Fiedler w swojej książce „Dywizjon 303” nazywa polskich pilotów biorących udział w bitwie o Anglię współczesnymi rycerzami. Porównanie...

Czy kultura polska jest kulturą...

Odpowiedź na pytanie czy kultura polska jest kulturą o cechach mieszczańskich nie jest odpowiedzią łatwą. Można bowiem w polskiej kulturze dostrzec elementy twórczości...

Sens przypowieści biblijnych

Zazwyczaj gdy mowa o Biblii mamy na myśli jedną książkę. Gdy chodzi o formę fizyczną będziemy mieli rację – Pismo Święte to najczęściej jeden obszerny tom....

„Jądro ciemności” - znaczenie...

Tytuł „Jądro ciemności” ma znaczenie symboliczne. Po pierwsze odnosi się do Afryki jako kontynentu czarnych ludzi – w sensie dosłownym – ale również...

Biedota w „Lalce” – opracowanie...

„Lalka” Bolesława Prusa jest dziełem w którym ukazana została szczegółowa panorama polskiego społeczeństwa. Co charakterystyczne dla powieści...

Motyw vanitas w literaturze i sztuce...

Słowo „vanitas” to po łacinie „marność”. Przez wieki najpopularniejszym językiem w jakim czytano Pismo Święte była bowiem łacina – i właśnie...

O czym mówią moje książki nocą...

„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....