Chyba mało która postać literacka cieszy się taką sympatią, jak Tomek Sawyer, bohater powieści Marka Twaina! Dowodzi tego nieustająca popularność książek opisujących jego przygody („Przygody Tomka Sawyera”, „Przygody Hucka Finna” i inne) oraz ponad dwadzieścia filmów poświęconych jego osobie! Jak jednak należy ocenić samego Tomka? W końcu niekoniecznie musi być postacią pozytywną – przecież wiele sławnych bohaterów literackich i filmowych nie jest godna naśladowania, chociaż bardzo popularna (na przykład Lord Vader z „Gwiezdnych wojen”). Wydaje mi się, że Tomek, mimo wielu wad, jest jednak osobą dobrą.
Nie da się ukryć, że jest on niesamowitym łobuzem. Uwielbia bójki z kolegami i nie potrzebuje zbyt wielu powodów, by wdać się w kolejną awanturę. Potrafi być również podstępny – na przykład w sprytny sposób zachęca kolegów, by wykonali za niego uciążliwą pracę (malowanie płotu). Kiedy chce zwrócić na siebie uwagę, nie jest w stanie uszanować powagi miejsca – nie tylko szkoła staje się dla niego miejscem nieustannych wygłupów, ale nawet kościół! Tomek bardzo często zapomina, że inni też mają uczucia – potrafi być wielkim egoistą. Kiedy jest niezadowolony, ucieka z domu, by wieść życie pirata. Nie przejmuje się za bardzo tym, że jego ciotka będzie umierać ze strachu, nie wiedząc co się z nim dzieje. Tomek cieszy się, gdy śledzi ludzi w miasteczku i okazuje się, że wszyscy martwią się jego zaginięciem – nie bierze pod uwagę, że to nie jest głupia zabawa i te osoby naprawdę się martwią!
A jednak, przy tym wszystkim Tomek pozostaje osobą w gruncie rzeczy szlachetną. Przysparza zmartwień ciotce, która się nim opiekuje, ale to nie znaczy, że jej nie kocha! Chłopak może łobuzować, ale nie dopuszcza się poważnych przewinień – brzydzi go myśl o kradzieży, nie chce też nikogo skrzywdzić. Potrafi być bardzo odważny, zarówno w sprawach wielkich, jak i błahych. Kiedy Indianin Joe zwala na Muffa Pottera winę za morderstwo, Tomek występuje jako świadek i doprowadza do wskazania prawdziwego zbrodniarza. Decyduje się na takie postępowanie, chociaż dobrze wie, że Joe jest niebezpieczny i lepiej byłoby z nim nie zadzierać. Z kolei kiedy ukochana Tomka, Becky, uszkadza książkę nauczyciela i boi się kary, chłopak bierze winę na siebie – zależy mu na niej tak bardzo, że nie lęka się, iż sam dostanie w skórę.
Tomek Sawyer to postać skomplikowana. Jest sprytny i inteligentny, ale zbyt często wykorzystuje te cechy tylko po to, by płatać figle i zyskiwać rozgłos. Ale tak naprawdę jest dobrym człowiekiem – brzydzi się zbrodnią i potrafi się poświęcać dla innych. Sądzę, że w ostatecznej ocenie właśnie to liczy się najbardziej.
Słowo „vanitas” oznacza po łacinie marność. Biblijna Księga Koheleta zawierająca słowa „marność nad marnościami i wszystko marność” (Koh 1...
Ludzkie losy często kształtowane są przez wzniosłe ideały uczucia i pragnienia. Na kartach największych dzieł literackich spisane zostały historie jednostek które...
W swojej twórczości William Szekspir często odwoływał się do dorobku kultury klasycznej. Będąc jeszcze uczniem szkoły w Stratford przyszły dramaturg miał sposobność...
Mój ojciec jest doprawdy okropny! Właśnie dowiedziałam się że pragnie mnie wydać za naszego sąsiada Anzelma. I to tylko dlatego że Anzelm nie żąda ode mnie posagu!...
„Inny świat” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego przedstawia niezwykle przejmujący obraz sowieckich łagrów. Do tych syberyjskich obozów pracy w czasach...
Sensualizm to słowo które w swoim znaczeniu nawiązuje do zmysłów i to one w opisywanym poglądzie określanym odgrywają największą rolę. Pogląd ten swoje...
Pakt z diabłem nazywany także cyrografem polega na zaprzedaniu duszy szatanowi w zamian za świadczone przez niego usługi. Ów bardzo popularny motyw folkloru zaadaptowany...
Panegiryk jest dość ciekawą formą literacką która nie wiąże się z żadnym konkretnym gatunkiem jej głównym wyznacznikiem jest obecność przesadnego wychwalania...
„Chłopów” Władysława Reymonta można nazwać epopeją wsi ponieważ ukazują drobiazgowy i sugestywny obraz tej warstwy społecznej. Reymont posługując...