Napisany przez Aleksandra Świętochowskiego artykuł zatytułowany „My i Wy” jest nazywany manifestem programowym pozytywizmu i jest to nazwa jak najbardziej słuszna. Przede wszystkim zostaje w nim podkreślony szereg różnic, który dzieli młode pokolenie od tego starego, które wydaje się odchodzić w cień.
Już w pierwszych akapitach podkreśla on, że młodzi są siłą przerażającą dla starych pisarzy. Jak sam stwierdza, nie mają oni poczucia winy, ale chęć manifestacji swojego zdania, poglądów, myśli im przyświecających. Takie przedstawienie ma posłużyć podkreśleniu, że młodzi kierowani są wyższymi wartościami – w przeciwieństwie do starych, którym to przyświecają jedynie pobudki osobiste.
Młodzi wydają się być położeni w gorszej sytuacji. Są nieliczni, biedniejsi, mniej poważani. Jednakże nie boją się oni manifestacji swojego zdania, swojej opinii. Pokazują, że potrafią zająć stanowisko i dokonać tego w sposób niezwykle stanowczy.
Autor odpowiada na zarzuty starszego pokolenia – młodzi posądzani są o brak poszanowania dla dokonań tych starszych. Jednakże podkreśla on, że nowe pokolenie żywi ten szacunek, jednakże nie ma zamiaru skupiać się na hołdowaniu przebrzmiałym ideałom. Używając metaforyki zachodu słońca, podkreśla, że czas aby starsi ustąpili miejsca młodym i dali im możliwość realizacji własnych założeń.
Starsi pokazani są jako mur, który powstrzymuje siłę drzemiącą w młodych, moc, która niesie ze sobą zmiany. Takie ukazanie ustępującego pokolenia podkreśla kontrast – z jednej strony są biegnący młodzi, z drugiej zastygłe pokolenie starsze.
Utwór ma na celu ukazanie ważnych różnic, a także zajęcie jednoznacznej pozycji przez młode pokolenie. Kontrastowość, a zarazem bezkompromisowość przekonań autora sprzyja przedstawieniu różnic pomiędzy pokoleniami jako ważnych i co najważniejsze – niemożliwych do pogodzenia. Autor zdaje się poddawać emocjom, jednakże to tylko podkreśla jego zaangażowanie oraz zapał do działania. Podejmuje polemikę, stawiając się na pozycji głosu pokolenia, które przeciwstawia się romantykom. Artykuł ten został opublikowany w roku 1871, w „Przeglądzie Tygodniowym” wydawanym we Warszawie.
Streszczenie Główną bohaterką osiemnastego – ostatniego tomu „Jeżycjady” pt. „Sprężyna” jest Łucja Pałys – córka Idy...
„Kazania Sejmowe” Piotrka Skargi przez lata uznawano za dzieło o proroczym wręcz charakterze. Ich autor przewidzieć miał upadek i rozbiory Rzeczypospolitej a...
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Hymn to uroczysta pieśń która chwali w niniejszym utworze Boga. Charakteryzuje się wzniosłym nastrojem a podmiot liryczny wypowiada się by zaprezentować jakieś...
Piotr Skarga był kaznodzieją króla Zygmunta III Wazy jezuitą jedną z najważniejszych postaci polskiej reformacji. Jego najważniejsze dzieła to bardzo popularne...
Geneza „Wieża” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego po raz pierwszy opublikowana została w lipcu 1958 r. w paryskiej „Kulturze”. Opowiadanie to powstało...
„But w butonierce” to bodaj najbardziej znany wiersz jaki spisał poeta-futurysta Bruno Jasieński. Już po tytule widać sposób w jaki autor zamierza obchodzić...
Opublikowane w 1597 roku „Kazania sejmowe” Piotra Skargi należą do arcydzieł literatury staropolskiej. Wśród kazań szczególne znaczenie ma kazanie...
Streszczenie Ballada „To lubię” rozpoczyna się zwrotem do Maryli. Jest ona zachęcana do spojrzenia na piękny krajobraz. Na skraju lasu znajduje się cerkiew w...
