„Plastusiowy pamiętnik” to książka, której autorką jest Maria Kownacka. Opowiada o przygodach maleńkiego ludzika z plasteliny – to tytułowy Plastuś. Mieszka on w piórniku u uczennicy Tosi, razem z innymi przyborami szkolnymi, z którymi się przyjaźni.
Plastuś tak opowiada o swoim mieszkanku:
Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoiku, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się "myszka". A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem, jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik.
Na początku książki poznajemy historię powstania Plastusia. Otóż na pierwszych zajęciach po wakacjach dzieci miały ulepić coś z plasteliny. Tosia stworzyła wtedy naszego bohatera i wszystkie dzieci chwaliły ją – nikt nie przygotował nic ciekawszego!
Plastuś traktuje Tosię trochę, jak przyjaciółkę, a trochę jak mamę. Nic dziwnego, że postanawia jej pomóc, kiedy ta popada w kłopoty. Mianowicie kałamarz brudzi wszystkie jej rzeczy. Plastuś próbuje przekonać go do zmiany postępowania, ale bez skutku. Dopiero mądra Tosia sama rozwiązuje swój problem, umieszczając w piórniku wycieraczkę. Dziewczynka okazuje się też wyrozumiała wobec nowej koleżanki, która nie traktuje zbyt dobrze jej rzeczy (uszkadza stalówkę!). Tosia potrafi też pogodzić dwie kłócące się koleżanki, Lodzię i Honorkę (ale o tym opowiada jeden z późniejszych rodziałów).
Później poznajemy historię o nowy mieszkańcu piórnika – pędzelku. Od razu rozpoczyna się kłótnia między nim, a piórem. Pióro czuje się niepotrzebne, bo dowiedziało się, że w Chinach pisze się pędzelkiem. Pędzelek potrafi więc i pisać i malować. Jednak bohaterowie szybko się godzą – dochodzą do wniosku, że wprawdzie pędzelek umiałby pisać w Chinach, ale przecież nie mieszkają w tym kraju! Każdy ma swoją rolę – pióro więc pisze, a pędzelek maluje i wszyscy są ważni.
Tosi, jak każdemu uczniowi, zdarza się zachorować. Również w chwili choroby towarzyszą jej przyjaciele z piórnika. Razem z bratem i koleżanką bawią się w budowanie łódeczek ze skórek pomarańczy – łódeczkami tymi „pływa” po łóżku Plastuś! Nasz bohater spędza też trochę czasu, jako ozdoba choinkowa w szkole. Tosia przeżywa wówczas chwilę grozy, gdy złośliwy Witek kradnie Plastusia. Chłopiec jednak przychodzi po rozum do głowy i niedługo oddaje ludzkika jego właścicielce.
Nasz bohater staje się też znany w całej klasie, gdy pani nauczycielka myli go z kredą i próbuje pisać nim po tablicy. Tosia wyjaśnia, skąd wziął się jej ludzik i wszyscy czują do niego sympatię
Ale to nie wszystkie przygody Plastusia – sięgnijcie po książkę, by ruszyć w magiczną podróż z bohaterem z plasteliny.
Plan wydarzeń:
1. Ulepienie Plastusia.
2. Kłopoty z kałamarzem.
3.Spór Lodzi i Honorki.
4. Choroba Tosi.
5. Nowy mieszkaniec piórnika
6. Choroba Tosi.
7. Opowieść o Plastusiu.
Akcja powieści rozgrywa się pod koniec XIX wieku. Głównym bohaterem powieści jest młody mężczyzna pierwszy oficer statku „Patna”. Poznajemy go kiedy...
Wiersz zatytułowany „Do M***” Adam Mickiewicz napisał w 1823 r. Był to dla niego szczególnie ciężki okres ponieważ w tym czasie zmagał się z negatywnymi...
Dawno temu w Krakowie będącym pod rządami króla Kraka pojawił się smok który ulokował się na wzgórzu wawelskim w jamie pod zamkiem. Był straszliwym...
„Warkoczyk” to wiersz Tadeusza Różewicza który powstał po wizycie poety w Muzeum Auschwitz-Birkenau. Podmiotem lirycznym jest osoba oglądająca gabloty...
„Terrorysta on patrzy” to wiersz Wisławy Szymborskiej traktujący o groźnym zjawisku współczesnego świata jakim jest terroryzm. Jest to tekst w którym...
Streszczenie „Test” Kadet Pirx zbliżał się do końca czteroletniego kursu dla kosmonautów. Pomimo problemów z koncentracją i niezbyt skorej do wchłaniania...
„Echa leśne” są nowelą Stefana Żeromskiego po raz pierwszy opublikowaną w roku 1905. Pisarz w tym krótkim tekście powraca do tematu jaki często przewijał...
Streszczenie Bartek Słowik a wedle oficjalnej wersji zapisanej przez oficera Bartek Mensch był osobą która nie grzeszyła intelektem a i jej uroda zdawała się być...
Wiersz Kazimierza Wierzyńskiego „Lewa kieszeń” to pozornie opis zwykłego dnia. Jednak pod relacją o codziennych czynnościach kryje się pewna myśl filozoficzna...
