Jan Grabowski – biografia i charakterystyka twórczości

Biografia

Jan Grabowski – polski pisarz, pedagog, znawca sztuki, autor monografii i przewodników po Warmii i Mazurach, znany przede wszystkim jako autor powieści dla dzieci, których bohaterami są zwierzęta.

Pisarz urodził się 16 marca 1882 r. w Rawie Mazowieckiej, skąd pod koniec XIX w. przeniósł się do Warszawy, by rozpocząć studia na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej.

Po ukończeniu studiów w 1902 r. rozpoczął pracę nauczyciela matematyki w warszawskich szkołach (1902 - 1906 r.). Aż do odzyskania przez Polskę niepodległości (1918 r.) uczył matematyki w warszawskich gimnazjach. Później karierę kontynuował w Ministerstwie Oświaty. Przerwą w karierze pedagoga był dwuletni pobyt w Monachium, gdzie Grabowski studiował historię sztuki. W 1936 r. odszedł na emeryturę.

Przez krótki czas mieszkał w Toruniu i Chełmie, ale na okres okupacji wrócił do Warszawy. Wyniesione ze studiów doświadczenie wykorzystał po II wojnie światowej w Olsztynie, gdzie zajmował się ratowaniem zabytków i dzieł sztuki zniszczonych podczas wojny. W 1949 r. powrócił do Warszawy.

Charakterystyka twórczości

Grabowski miał szeroką wiedzę i rozległe zainteresowania z różnych dziedzin. Często swe beletrystyczne utwory podpisywał pseudonimami: Antoni Molski oraz Jan Antoni Rawski. Najwięcej serca wkładał w literaturę dziecięcą – bajki oraz powieści i opowiadania przeznaczone dla dzieci. Zostały one zebrane przez autora w zbiór „Opowiadań” w 1950 r., tuż przed jego śmiercią. W zbiorze tym znalazły się utwory do dziś chętnie czytane takie jak chociażby: „Puc, Bursztyn i goście”, „Reksio i Pucek”, „Prawdziwa historia o kotce”, „Kochany zwierzyniec”. Kariera pisarska Grabowskiego rozpoczęta w 1916 r. trwała ponad dwadzieścia lat, a jego książki wciąż cieszą się wielką popularnością. Każde z opowiadań miało wiele wydań.

Wśród publikacji Grabowskiego należy też wymienić podręczniki szkolne (głównie z matematyki), a także monografie dotyczące zabytków Chełma, Grudziądza i Torunia. Z myślą zaś o dorosłych czytelnikach okresu międzywojennego, Grabowski opracowywał broszury krajoznawcze np. z Mazowsza, Mazur i Warmii. Ponadto dokonywał edycji i opracowań takich dzieł jak „Pamiętniki” Paska, bajki Ezopa, „Don Kichota” czy powieści Rzewuskiego i Chodźki.

Grabowski zmarł 19 lipca 1950 r. w Warszawie.