Streszczenie
Antylopa była miasteczkiem położonym w widłach rzeki. Obecnie jej społeczność czekała na przybycie cyrku. Jednak sama miejscowość powstała na zgliszczach innej. Na miejscu Antylopy była kiedyś osada Czarnych Węży o nazwie Chiavatta. Jej mieszkańcy popadli w konflikt z kolonizatorami z okolicznych miejscowości. Mieszkańcy Berlina, Grundenau i Harmonii wspólnymi siłami rozprawili się z indiańskim plemieniem zamieszkującym tereny Antylopy.
Od tego czasu miasto się rozwijało. Odnaleziono złoża srebra, pojawiły się szkoły, zaczęto myśleć o budowie uniwersytetu. Pojawiły się także kościoły, gdzie głoszono miłość bliźniego. Przypieczętowaniem świetności miasta miało się stać pojawienie cyrku. Atrakcją miał być występ sachema czyli wodza Czarnych Węży o imieniu Czerwony Sęp. Teraz miał on występować tam, gdzie niegdyś żyli jego bliscy.
Zgromadzeni ludzie zdawali się tego wieczoru nie zwracać uwagi na występy artystów. Oczekiwali pojawienia się sachema, który przed laty został przygarnięty przez akrobatów. Pojawienie się jego osoby wzbudza jednak niepokój. Mieszkańcy zastanawiają się czy może on pamiętać tragiczne wydarzenia sprzed 15 lat.
Sachem pojawia się i wydaje okrzyk wojenny. Jednak na prośbę dyrektora rozpoczyna występ. Uzbrojony Indianin zaczyna śpiewać pieśń wojenną. Opowiada dzieje Chiavatty i jako jedyne dziecko, które przeżyło poprzysięga zemstę. Niepokój wśród publiczności wzrasta. Wydaje się, że wojownik gotów jest skoczyć i rozbić oświetlenie, które spali cały cyrk.
Jednak tak się nie dzieje. Chwilę później wódz zbiera datki od publiczności. Po tych wydarzeniach biesiaduje wspólnie z mieszkańcami Antylopy i staje się wśród nich niezwykle popularnym.
Plan wydarzeń
1. Oczekiwanie mieszkańców Antylopy na przybycie cyrku.
2. Opowieść o dziejach Chiavatty. Podstęp i wymordowanie Indian.
3. Atrakcja wieczoru – występ Czerwonego Sępa.
4. Napięcie mieszkańców Antylopy.
5. Pieśń wojenna sachema.
6. Zakończenie występu i zberanie pieniędzy.
Streszczenie Główną bohaterką osiemnastego – ostatniego tomu „Jeżycjady” pt. „Sprężyna” jest Łucja Pałys – córka Idy...
„Kazania Sejmowe” Piotrka Skargi przez lata uznawano za dzieło o proroczym wręcz charakterze. Ich autor przewidzieć miał upadek i rozbiory Rzeczypospolitej a...
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Hymn to uroczysta pieśń która chwali w niniejszym utworze Boga. Charakteryzuje się wzniosłym nastrojem a podmiot liryczny wypowiada się by zaprezentować jakieś...
Piotr Skarga był kaznodzieją króla Zygmunta III Wazy jezuitą jedną z najważniejszych postaci polskiej reformacji. Jego najważniejsze dzieła to bardzo popularne...
Geneza „Wieża” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego po raz pierwszy opublikowana została w lipcu 1958 r. w paryskiej „Kulturze”. Opowiadanie to powstało...
„But w butonierce” to bodaj najbardziej znany wiersz jaki spisał poeta-futurysta Bruno Jasieński. Już po tytule widać sposób w jaki autor zamierza obchodzić...
Opublikowane w 1597 roku „Kazania sejmowe” Piotra Skargi należą do arcydzieł literatury staropolskiej. Wśród kazań szczególne znaczenie ma kazanie...
Streszczenie Ballada „To lubię” rozpoczyna się zwrotem do Maryli. Jest ona zachęcana do spojrzenia na piękny krajobraz. Na skraju lasu znajduje się cerkiew w...
