Geneza, czas i miejsce akcji
Miejscem akcji jest miasteczko Antylopa, które zostało stworzone na miejscu osady Indian. Żyjące tam plemię Czarnych Wężów padło ofiarą kolonizatorów, którzy wprowadzili na tych ziemiach własne zasady, a rdzennych mieszkańców podstępnie unicestwili. Czas akcji jest zbieżny z czasem powstania lektury, miało to miejsce końcem wieku XIX. Inspiracją do stworzenia tejże noweli była podróż odbyta przez Henryka Sienkiewicza, a także jego spostrzeżenia na temat sytuacji politycznej ojczyzny.
Problematyka
Henryk Sienkiewicz w swoim krótkim utworze porusza szereg niełatwych tematów. Przede wszystkim ukazuje on prawa rdzennych mieszkańców i zasad przez nich ustalonych, które nijak nie są respektowane przez osoby, które postanawiają zamieszkań na terenie Antylopy. Widocznym jest także zakłamanie kolonizatorów. Na przestrzeni zaledwie kilkunastu lat potrafili dokonać bestialskiego mordu i w miejscu tego wydarzenia wybudować świątynie oraz głosić miłość i tolerancję. Ważnym jest sposób, w jaki ukazani zostali mieszkańcy. Nie trapią ich wyrzuty sumienia. Wydaje się, że jedyne ich obawy związane są z potencjalną zemstą.
Ta jednak nie nadchodzi. Choć użycie motywu zemsty wydaje się być oczywistym i naturalnym, Henryk Sienkiewicz ukazuje poprzez nowelę jednostkę i jej postawę. Odcięty od swych korzeni, od pamięci, przodków, samotny w swej inności sachem staje się jednym z tych, na których rękach jest krew jego ojców. Pieśń wojenna śpiewana jest przez niego w obcym języku, a to co wydaje się powodem do walki, staje się jedynie jarmarczną sztuczką. Sachem przedstawiony jest jako osoba wyrwana ze swej przeszłości, pogodzona z losem. Niezdolna do walki ani do podtrzymania tradycji. Wydaje się, że takie przedstawienie pełnej ugody postaci stanowi bezpośrednie nawiązanie do sytuacji zaborów i utrzymywania dobrych stosunków z zaborcami.
Charakterystyka bohaterów
Sachem – Ostatni z Czarnych Wężów, niezwykle dostojny, odziany jak na wodza przystało. Jako dziecko został przygarnięty przez cyrkowców. Wzbudza lęk, jednak jego pieśń wojenna okazuje się być sztuczką, a sachem wspólnie z trupą cieszy się sukcesem przedstawienia.
Bohaterem zbiorowym jest społeczność Antylopy, której reakcje zostały przedsawione w noweli. Są to ludzie, którzy zapomnieli o zbrodni, nie są nękani wyrzutami sumienia, lecz jedynie strachem przed zemstą. Są także niezwykle ciekawi, a zarazem dumni ze swojego miasta, które szybko się rozwija.
W swojej twórczości Konstanty Ildefons Gałczyński chętnie sięgał po wątki kultury ludowej miast i miasteczek przetwarzając je jednak po swojemu. Jak pisał Czesław...
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Utwór Ignacego Krasickiego „Wstęp do bajek” otwiera wydany w 1779 roku tom „Bajki i przypowieści”. Wiersz ma formę wyliczenia – wymienione...
Antoni Słonimski napisał wiersz „Alarm” w 1940 roku. Tematem utworu jest atak hitlerowskich Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i naloty bombowe na Warszawę....
Według przyjętych zasad gatunku utwory żałobne poświęcano osobom znaczącym mężom stanu wodzom wybitnym duchownym. Jan Kochanowski odszedł od tej reguły. „Treny”...
Przyjaźń to jedno z najwspanialszych darów jakie człowiek może otrzymać od losu! Zgadzają się z tym najwięksi filozofowie i poeci. Ja również posiadam...
Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...
Tytułowy bohater „Makbeta” Williama Szekspira z pewnością jest jedną z najbardziej wyrazistych i najlepiej nakreślonych postaci w historii literatury. W czasie...
„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...