Alina i Balladyna to siostry. Są jednak postaciami zupełnie odmiennymi – odróżniają się nie tylko pod względem charakteru, ale także cechami zewnętrznymi. Pierwsza z nich jest dziewczyną o zaróżowionej skórze, jasnych włosach i fiołkowych oczach. Natomiast uroda Balladyna opiera się na kontraście białej cery oraz ciemnych włosów i czarnych oczu.
Młodsza z sióstr – Alina – darzy matkę wielkim szacunkiem. Z chęcią pomaga jej w codziennych obowiązkach, cierpliwie słucha opowieści starszej kobiety, wiedząc, iż odczuwa ona radość w czasie rozmów z córkami. Tymczasem Balladyna spogląda na Wdowę z politowaniem, a gdy kobieta mówi o wizycie zamożnego mężczyzny, uznaje jej słowa za bajki. Ciemnowłosa dziewczyna nie pali się do wykonywania obowiązków, najchętniej poświęcałaby czas zabiegom poprawiającym jej urodę.
Kolejną różnicę między siostrami dostrzec można w ich stosunku do propozycji Kirkora. Alina przyjmuje ją z radością, lecz nie ma zamiaru poświęcać bliskich w imię odmiany swego losu. Już na początku mówi rycerzowi, że jeśli to ona zostanie wybrana, w zamku pojawi się wyłącznie z siostrą i matką, a przyrzeka mu miłość i wierność. Natomiast Balladyna wypowiada te słowa: O panie! jeśli w zamku są czeluście, / Z czeluści ogień bucha, a ty każesz / Wskoczyć - to wskoczę. Jeśli na odpuście / Ksiądz nie rozgrzeszy, to wezmę na siebie / Śmiertelne grzechy, którymi się zmażesz. / Jeżeli dzida będzie mierzyć w ciebie, / Stanę przed tobą i za ciebie zginę... / Czegóż chcesz więcej?. Dopiero usłyszawszy słowa matki, podkreśla (z nadzwyczajną gorliwością, co zdaje się maskować kłamstwo), że kocha i ją, i siostrę.
Gdy zapadła noc, Alina wyraziła radość, ciesząc się, iż zostanie panią Kirkorową lub siostrą pani Kirkorowej. Przestrzegła jeszcze Balladynę, by ta przyłożyła się do pracy. Jednak ciemnowłosa dziewczyna nie myślała o tym – opuściła chatkę, by spotkać się z Grabcem. Alina powiedziała jeszcze, że ona nie porzuciłaby kochanka nawet dla rycerza.
W czasie oczekiwania na powrót dziewcząt Wdowa opowiada Kirkorowi o córkach. W obecności Balladyny ptaki ukrywają się, zaś Alinie zawsze towarzyszy ich świergot. Jednak matka wciąż podkreśla dobroć starszej z córek, pragnie, by to ona została żoną rycerza – wielką damą.
Zbiory przebiegają w myśl spodziewanego scenariusza – Alina szybko cieszy się całym dzbankiem malin, Balladyna ma tylko jedną. W czasie rozmowy z siostrą zaczyna czynić jej wyrzuty: Wyłażą / Z twojego dzbanka maliny jak węże, / Aby mię kąsać żądłami wymówek. / Idź i bądź panią! siostra się zaprzęże / Jak wół do pługa, będzie tłoczyć olej / Z kolących siemion i z brzydkich makówek. Następnie – zazdrosna i rozzłoszczona – sięga po nóż i morduje siostrę.
Balladyna i Alina są zupełnymi przeciwieństwami. Starsza z dziewczyn – wyraźnie faworyzowana przez matkę – z niechęcią podchodzi do siostry (nazywa ją głupią) i wiedzionego przez nie życia. Z kolei Alina – posłuszna, pracowita i pokorna – nie cieszy się taką sympatią Wdowy, a jej nastawienie wyraźnie mierzi zazdrosną i nieprzychylną jej Balladynę.
Zawód lekarza to jedna z najbardziej interesujących profesji. Nieustannie styka się on ze śmiercią ratuje ludzi przed chorobami i przynosi im ulgę w cierpieniu –...
Nigdy nie sądziłam że niezapomniana przygoda przytrafi mi się podczas drogi do szkoły. Od zawsze przecież chodziłam tą samą ścieżką przez las. Jednak do ostatniej...
Arkady Fiedler w swojej książce „Dywizjon 303” nazywa polskich pilotów biorących udział w bitwie o Anglię współczesnymi rycerzami. Porównanie...
Odpowiedź na pytanie czy kultura polska jest kulturą o cechach mieszczańskich nie jest odpowiedzią łatwą. Można bowiem w polskiej kulturze dostrzec elementy twórczości...
Zazwyczaj gdy mowa o Biblii mamy na myśli jedną książkę. Gdy chodzi o formę fizyczną będziemy mieli rację – Pismo Święte to najczęściej jeden obszerny tom....
Tytuł „Jądro ciemności” ma znaczenie symboliczne. Po pierwsze odnosi się do Afryki jako kontynentu czarnych ludzi – w sensie dosłownym – ale również...
„Lalka” Bolesława Prusa jest dziełem w którym ukazana została szczegółowa panorama polskiego społeczeństwa. Co charakterystyczne dla powieści...
Słowo „vanitas” to po łacinie „marność”. Przez wieki najpopularniejszym językiem w jakim czytano Pismo Święte była bowiem łacina – i właśnie...
„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....