Ballada to gatunek, który był niezwykle popularnym w okresie romantyzmu. Posiadający zarówno cechy liryki, epiki jak i dramatu, dawał on szerokie pole do manifestacji poglądów przez twórców romantycznych. Ballada zatytułowana „Romantyczność” stała się balladą programową. Ukazała ona najważniejsze poglądy polskich romantyków, zupełnie nowe spojrzenie na rzeczywistość.
Utwór napisany przez Adama Mickiewicza to opowieść o zakochanej dziewczynie, która zdaje się rozmawiać ze swoim lubym. Widzi go jedynie ona, zmarły ukochany nie jest widoczny dla zebranego ludu. Pojawienie się postaci fantastycznej, w tym wypadku ducha, jest wyrazem romantycznego zainteresowania wszystkim tym, co tajemnicze. Pokazuje ono także, że kontakt z tajemniczym duchem nie jest możliwy i dostępny dla każdego. Przenikanie się świata fantastycznego oraz realnego to jedna z cech charakterystycznych dla ballady.
Niemniej ważnym jest występowanie ludu oraz sposób jego prezentacji. Lud wydaje się być paradoksalnie mądrzejszy niż mędrzec, którego jedynym źródłem wiedzy jest „szkiełko i oko”. Odwołanie do ludowości, kultury ludowej jest charakterystyczne zarówno dla ballady jak i dla twórczości całej epoki.
Ważnymi elementami ballady są liczne wykrzyknienia, a także elementy świadczące o przynależności gatunkowej do liryki – epitety oraz porównanie. Wskazuje to na synkretyzm, który cechuje balladę oraz pozwala na lepsze, pełniejsze wyrażenie uczuć. Użycie różnorodnych środków daje szeroki pole do ekspresji, która była tak ważną w romantyzmie.
Ciekawym elementem, który również pozwala na określenie utworu jako balladę programową, jest użycie cytatu zaczerpniętego z twórczości Szekspira. Pisarz ten fascynował romantyków, a tworzone przez niego dramaty stały się dla nich wzorem. Uznanie dla pisarza widoczne jest także w balladzie.
Tworząc balladę pod tytułem „Romantyczność” Adam Mickiewicz dokonał zarówno przedstawienia romantycznego poglądu, jak i wykorzystania gatunku, który stał się ulubionym przez romantyków.
Przedstawiający sąd ostateczny tryptyk Hansa Memlinga powstał najprawdopodobniej w okresie między 1467 a 1471 r. Pierwotnie dzieło przeznaczone było dla jednego z florenckich...
Pozytywiści chcąc poprawić sytuację społeczną i wzmocnić więzi łączące naród stanęli wobec wielu trudności będących dziedzictwem poprzednich epok. Spośród...
Dramat awangardowy jest gatunkiem literackim który powstał w pierwszej połowie XX wieku. Jak wskazuje sama nazwa - rodzaj ten znacznie odróżniał się od klasycznej...
Epoka staropolska to jeden z najwspanialszych a zarazem najbardziej kontrowersyjnych rozdziałów w dziejach Polski. Przez długie lata od okresu oświecenia począwszy...
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów Edgara Degasa „Lekcja tańca” poświęcony jest ulubionemu tematowi artysty – baletowi. Ponieważ Degasa...
W „Lalce” Bolesława Prusa ukazany został panoramiczny obraz rzeczywistości ziem polskich w późnych latach 70 XIX stulecia. Był to okres widocznej zmiany...
Salon Warszawski – interpretacja Scena VII trzeciej części „Dziadów” czyli „Salon warszawski” jest jednym z najważniejszych i najbardziej...
Antropocentryzm to pogląd który jak sama nazwa wskazuje głosi że człowiek powinien znajdować się w centrum być najważniejszym. Pogląd ten pojawił się w okresie...
Impresjonizm który nazywany był również malarstwem plam to kierunek w sztuce który miał swoje odbicie również w literaturze. Jego nazwa wzięła...