„Sonety krymskie” to cykl utworów napisanych przez Adama Mickiewicza. Bezpośrednia przyczyną ich powstania była podróż poety na Krym. Sonety posiadają szereg cech, które świadczą o ich romantycznym rodowodzie. Skupienie na duchowości, przeżyciach wewnętrznych, patriotyzmie, orientalizacja to tylko niektóre z tych cech. Romantyczne cechy można także odnaleźć gdy zechce się zanalizować postać bohatera sonetów.
„Stepy akermańskie” to utwór, który otwiera cały cykl. Pokazany w nim bohater to osoba niezwykle samotna. Zestawienie człowieka z bezkresem stepu potęguje wrażenie niezwykłego poczucia opuszczenia i samotności, która towarzyszy wędrowcy. Bohater jest także patriotą. Osobą, która tęskni do swojej ojczyzny. Pojawiający się wątek Litwy oraz kontekst podróży Adama Mickiewicza na Krym pozwalają dostrzec w bohaterze samego poetę.
Bohater podróżujący po Krymie jest także osobą, która chętnie poznaje odmienną dla niego kulturę. Romantyczny orientalizm widoczny jest na poziomie języka, ale i wtedy gdy bohater spotyka Mirzę – przewodnika po obcej dla niego krainie oraz kulturze. Bohater to postać niezwykle refleksyjna, odwiedzając poszczególnie miejsca wyciąga ona wnioski na temat widoków, które ma okazję podziwiać. Dostrzega chwiejność ludzkiej potęgi i moc natury, co widoczne jest między innymi w utworze zatytułowanym „Bakczysaraj”.
Dominująca samotność bohatera pozwala nie tylko dostrzec w nim osobę, która niezwykle mocno tęskni za krajem, ale i bohatera, który posiada cechy bohatera bajronicznego. Cierpienie jest jedną z nich. I choć można dostrzec wiele różnic pomiędzy tymi postaciami, romantyczny charakter bohatera jest widoczny w każdym z 18 utworów.
Postać wykreowana przez Adama Mickiewicza jest także pielgrzymem. Postać dzięki temu zyskuje kolejny wymiar, a podróż zyskuje także charakter metafizyczny. Pozwala to także na wyraźniejsze dostrzeżenie kontrastu pomiędzy postacią Europejczyka oraz Mirzy.
Bohater „Sonetów krymskich” to bohater romantyczny, patriota i podróżnik, dla którego wędrówka ma głębszy wymiar, nie jest zaś tylko przemieszczaniem się do celu. Tworząc tę osobę, poeta dał jej wiele cech własnych.
„Potop” roztacza przed czytelnikiem bogaty krajobraz Rzeczpospolitej z lat 1655 - 1660. Był to okres bujnego rozkwitu baroku epoki kojarzonej w historii polskiej...
Epilog „Pana Tadeusza” po raz pierwszy dołączono do dzieła w 1860 r. czyli 5 lat po śmierci autora. Najprawdopodobniej powstał on tuż po ukończeniu poematu...
Pisarze i poeci od tysiącleci sławią miłość – miłość nieszczęśliwą tragiczną lub też miłość spełnioną. Opis tej ostatniej zazwyczaj kończy się w chwili...
„Wolność wiodąca lud na barykady” to dzieło które stworzył Eugene Delacroix a jego inspiracją była rewolucja lipcowa. Opis Powstanie przeciwko Karolowi...
Symbole narodowe to takie rzeczy które dla każdego przedstawiciela danego narodu mają szczególną wartość.Dla mnie polskie symbole narodowe też ją posiadają....
Czym jest dla mnie szczęście? Na to pytanie musi odpowiedzieć sobie każdy z nas. Być może jest to najważniejsze pytanie z jakim się spotkamy w życiu. Przecież nikt...
Cezaremu Baryce - głównemu bohaterowi „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego - czytelnik towarzyszy przez całą młodość. Najpierw obserwuje psotnego młodzieńca...
„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego wydane zostało w 1924 r. a więc sześć lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Powieść przedstawiająca losy Cezarego...
Fraszka to krótki utwór pisany wierszem który tradycyjnie podejmował tematykę błahą. Poznane przeze mnie fraszki Jana Kochanowskiego spełniały normę...