„Sonety krymskie” to cykl utworów napisanych przez Adama Mickiewicza. Bezpośrednia przyczyną ich powstania była podróż poety na Krym. Sonety posiadają szereg cech, które świadczą o ich romantycznym rodowodzie. Skupienie na duchowości, przeżyciach wewnętrznych, patriotyzmie, orientalizacja to tylko niektóre z tych cech. Romantyczne cechy można także odnaleźć gdy zechce się zanalizować postać bohatera sonetów.
„Stepy akermańskie” to utwór, który otwiera cały cykl. Pokazany w nim bohater to osoba niezwykle samotna. Zestawienie człowieka z bezkresem stepu potęguje wrażenie niezwykłego poczucia opuszczenia i samotności, która towarzyszy wędrowcy. Bohater jest także patriotą. Osobą, która tęskni do swojej ojczyzny. Pojawiający się wątek Litwy oraz kontekst podróży Adama Mickiewicza na Krym pozwalają dostrzec w bohaterze samego poetę.
Bohater podróżujący po Krymie jest także osobą, która chętnie poznaje odmienną dla niego kulturę. Romantyczny orientalizm widoczny jest na poziomie języka, ale i wtedy gdy bohater spotyka Mirzę – przewodnika po obcej dla niego krainie oraz kulturze. Bohater to postać niezwykle refleksyjna, odwiedzając poszczególnie miejsca wyciąga ona wnioski na temat widoków, które ma okazję podziwiać. Dostrzega chwiejność ludzkiej potęgi i moc natury, co widoczne jest między innymi w utworze zatytułowanym „Bakczysaraj”.
Dominująca samotność bohatera pozwala nie tylko dostrzec w nim osobę, która niezwykle mocno tęskni za krajem, ale i bohatera, który posiada cechy bohatera bajronicznego. Cierpienie jest jedną z nich. I choć można dostrzec wiele różnic pomiędzy tymi postaciami, romantyczny charakter bohatera jest widoczny w każdym z 18 utworów.
Postać wykreowana przez Adama Mickiewicza jest także pielgrzymem. Postać dzięki temu zyskuje kolejny wymiar, a podróż zyskuje także charakter metafizyczny. Pozwala to także na wyraźniejsze dostrzeżenie kontrastu pomiędzy postacią Europejczyka oraz Mirzy.
Bohater „Sonetów krymskich” to bohater romantyczny, patriota i podróżnik, dla którego wędrówka ma głębszy wymiar, nie jest zaś tylko przemieszczaniem się do celu. Tworząc tę osobę, poeta dał jej wiele cech własnych.
Czytając powieść „Opium w rosole” warto choć na moment zatrzymać się na samym tytule i zastanowić się nad jego symbolicznym znaczeniem. Opium to narkotyk...
„Rozłączenie” napisał Słowacki 20 lipca 1835 r. będąc nad szwajcarskim jeziorem Leman (czyli Jeziorem Genewskim). Liryczny krajobraz wywołał w poecie podniosły...
Błyskotliwy biskup-poeta Ignacy Krasicki w satyrze „Żona modna” wykpił skłonność swoich współczesnych do bezmyślnego podążania za płynącymi z zagranicy...
W wierszu zatytułowanym „Krótkość żywota” Daniel Naborowski przedstawił dojmującą wizję ludzkiego życia ukazując je jako toczące się w cieniu nieubłaganie...
W czasie podróży z Baku do Moskwy Seweryn Baryka opowiadał synowi jak wygląda Polska którą odwiedził w czasie wojny. Zgodnie z jego słowami na kształtowanie...
Pewnego popołudnia udałem się nad rzekę ze swoimi najlepszymi kumplami Maćkiem i Damianem. Jak zwykle wsiedliśmy na rowery i popedałowaliśmy ze wszystkich sił. Trzeba...
Wizja świata ukazana w „Szewcach” Stanisława Ignacego Witkiewicza budzi u czytelnika ciekawość i niepokój. Ten drugi stan nasila się wraz z postępem...
„Wesele” Stanisława Wyspiańskiego jest wielkim dramatem narodowym sytuującym pisarza na pozycji czwartego wieszcza. Dzieło to porusza najistotniejsze sprawy związane...
Patriotyzm jest od czasów starożytności istotnym tematem literatury. Autorzy zastanawiają się jak najlepiej służyć swojej ojczyźnie jaka nagroda powinna spotkać...
