„Sonety krymskie” to cykl utworów napisanych przez Adama Mickiewicza. Bezpośrednia przyczyną ich powstania była podróż poety na Krym. Sonety posiadają szereg cech, które świadczą o ich romantycznym rodowodzie. Skupienie na duchowości, przeżyciach wewnętrznych, patriotyzmie, orientalizacja to tylko niektóre z tych cech. Romantyczne cechy można także odnaleźć gdy zechce się zanalizować postać bohatera sonetów.
„Stepy akermańskie” to utwór, który otwiera cały cykl. Pokazany w nim bohater to osoba niezwykle samotna. Zestawienie człowieka z bezkresem stepu potęguje wrażenie niezwykłego poczucia opuszczenia i samotności, która towarzyszy wędrowcy. Bohater jest także patriotą. Osobą, która tęskni do swojej ojczyzny. Pojawiający się wątek Litwy oraz kontekst podróży Adama Mickiewicza na Krym pozwalają dostrzec w bohaterze samego poetę.
Bohater podróżujący po Krymie jest także osobą, która chętnie poznaje odmienną dla niego kulturę. Romantyczny orientalizm widoczny jest na poziomie języka, ale i wtedy gdy bohater spotyka Mirzę – przewodnika po obcej dla niego krainie oraz kulturze. Bohater to postać niezwykle refleksyjna, odwiedzając poszczególnie miejsca wyciąga ona wnioski na temat widoków, które ma okazję podziwiać. Dostrzega chwiejność ludzkiej potęgi i moc natury, co widoczne jest między innymi w utworze zatytułowanym „Bakczysaraj”.
Dominująca samotność bohatera pozwala nie tylko dostrzec w nim osobę, która niezwykle mocno tęskni za krajem, ale i bohatera, który posiada cechy bohatera bajronicznego. Cierpienie jest jedną z nich. I choć można dostrzec wiele różnic pomiędzy tymi postaciami, romantyczny charakter bohatera jest widoczny w każdym z 18 utworów.
Postać wykreowana przez Adama Mickiewicza jest także pielgrzymem. Postać dzięki temu zyskuje kolejny wymiar, a podróż zyskuje także charakter metafizyczny. Pozwala to także na wyraźniejsze dostrzeżenie kontrastu pomiędzy postacią Europejczyka oraz Mirzy.
Bohater „Sonetów krymskich” to bohater romantyczny, patriota i podróżnik, dla którego wędrówka ma głębszy wymiar, nie jest zaś tylko przemieszczaniem się do celu. Tworząc tę osobę, poeta dał jej wiele cech własnych.
Leżałem na szpitalnym łóżku i wpatrywałem się w biały sufit i wiszące na nim lampy. Wokół mnie było sporo zamieszania lekarze i pielęgniarki biegali...
Pewnego styczniowego popołudnia udałem się na sanki. Zima była tego roku wprost cudowna – puszysty śnieg pokrywał wszystko jak okiem sięgnąć! Mróz nie dokuczał...
Średniowieczny utwór zatytułowany „Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią” ukazuje obraz śmierci w sposób dwojaki. Z jednej strony mamy do czynienia...
Motyw danse macabre to jeden z popularnych w średniowieczu motywów który powiązany był z nawołaniem do pamiętania o śmierci i kruchości ludzkiego życia...
Historia Żydów naznaczona jest wielką dwuznacznością. Z jednej strony naród ów wydał niezliczone zastępy wybitnych artystów naukowców...
Znanego przede wszystkim z symbolistycznego „Szału uniesień” Władysława Podkowińskiego nie ominęła fascynacja impresjonizmem który na przełomie XIX...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
Figura matki jest istotna we wszystkich kulturach ale nie będzie przesadą stwierdzenie że szczególną rolę zdobyła w kulturze polskiej. W końcu nawet w języku obiegowym...
Stałam na przystanku tramwajowym cała mokra od deszczu i choć był dopiero ranek już wiedziałam że to będzie najgorszy dzień w moim życiu. Za chwilę miała się zacząć...