„Sonety krymskie” to cykl utworów napisanych przez Adama Mickiewicza. Bezpośrednia przyczyną ich powstania była podróż poety na Krym. Sonety posiadają szereg cech, które świadczą o ich romantycznym rodowodzie. Skupienie na duchowości, przeżyciach wewnętrznych, patriotyzmie, orientalizacja to tylko niektóre z tych cech. Romantyczne cechy można także odnaleźć gdy zechce się zanalizować postać bohatera sonetów.
„Stepy akermańskie” to utwór, który otwiera cały cykl. Pokazany w nim bohater to osoba niezwykle samotna. Zestawienie człowieka z bezkresem stepu potęguje wrażenie niezwykłego poczucia opuszczenia i samotności, która towarzyszy wędrowcy. Bohater jest także patriotą. Osobą, która tęskni do swojej ojczyzny. Pojawiający się wątek Litwy oraz kontekst podróży Adama Mickiewicza na Krym pozwalają dostrzec w bohaterze samego poetę.
Bohater podróżujący po Krymie jest także osobą, która chętnie poznaje odmienną dla niego kulturę. Romantyczny orientalizm widoczny jest na poziomie języka, ale i wtedy gdy bohater spotyka Mirzę – przewodnika po obcej dla niego krainie oraz kulturze. Bohater to postać niezwykle refleksyjna, odwiedzając poszczególnie miejsca wyciąga ona wnioski na temat widoków, które ma okazję podziwiać. Dostrzega chwiejność ludzkiej potęgi i moc natury, co widoczne jest między innymi w utworze zatytułowanym „Bakczysaraj”.
Dominująca samotność bohatera pozwala nie tylko dostrzec w nim osobę, która niezwykle mocno tęskni za krajem, ale i bohatera, który posiada cechy bohatera bajronicznego. Cierpienie jest jedną z nich. I choć można dostrzec wiele różnic pomiędzy tymi postaciami, romantyczny charakter bohatera jest widoczny w każdym z 18 utworów.
Postać wykreowana przez Adama Mickiewicza jest także pielgrzymem. Postać dzięki temu zyskuje kolejny wymiar, a podróż zyskuje także charakter metafizyczny. Pozwala to także na wyraźniejsze dostrzeżenie kontrastu pomiędzy postacią Europejczyka oraz Mirzy.
Bohater „Sonetów krymskich” to bohater romantyczny, patriota i podróżnik, dla którego wędrówka ma głębszy wymiar, nie jest zaś tylko przemieszczaniem się do celu. Tworząc tę osobę, poeta dał jej wiele cech własnych.
Poeci od wieków wypominali swoim rodakom wady i przywary. Satyra była środkiem który miał na celu poprawę obyczajów i sytuacji politycznej zmotywowanie...
Porównanie manifestu napisanego przez Aleksandra Świętochowskiego z wierszem napisanym przez Adama Asnyka pokazuje podejście przedstawicieli dwóch pokoleń do...
Streszczenie „Epilog. Upadek Paryża” W czerwcu 1945 roku Gustaw przebywa w Rzymie gdzie pracuje w redakcji pewnego czasopisma. Któregoś dnia bohater spotyka...
Chociaż akcja „Pana Tadeusza” obejmuje jedynie niewielki wycinek czasu (5 dni roku 1811 i dzien 1812) w poemacie Adama Mickiewicza ukazane zostało bogactwo zwyczajów...
Za koniec średniowiecza uznaje się rok 1492 (podróż Kolumba do Ameryki i zakończenie tzw. Rekonkwisty czyli odbijania z rąk muzułmanów terenów Półwyspu...
Epoka oświecenia przyniosła gwałtowny rozwój myśli społecznej i filozoficznej. XVIII-wieczna Europa zapełniła się utworami krytykującymi wady jej narodów...
Pytanie o wartość tego co jest emitowane we współczesnej telewizji pobudza nas do trudnej refleksji. Z jednej strony zdajemy sobie sprawę że telewizja stanowi dla...
Chłopi z powieści Władysława Reymonta tworzą własną odrębną kulturę będącą swoistą mieszaniną obrzędów religijnych i pogańskich. Bardzo ważną rolę...
Definicja i wyznaczniki gatunku Psalm to utwór o wymiarze religijnym który ma charakter modlitwy. Biblia jest źródłem wielu psalmów które...