Danuta Wawiłow – polska poetka, tłumaczka literatury rosyjskiej i radzieckiej, prozaik, autorka utworów dla dzieci oraz słuchowisk radiowych. Przyszła na świat 14 kwietnia 1942 r. w Koźmodiemiansku (dzisiejsza Rosja). Zmarła natomiast 29 maja 1999 r. w Warszawie.
Danuta Wawiłow już od najmłodszych lat wiedziała, że chce pisać. Już w wieku 8 lat prowadziła dziennik, a także założyła zeszyt, w którym gromadziła tytuły wszystkich swych przyszłych książek.
Pisarka ukończyła filologię rosyjską na Uniwersytecie im. Łomonosowa w Moskwie. Później studiowała też filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim.
Za swą twórczość otrzymała wiele prestiżowych nagród literackich – m. in. w 1986 r. otrzymała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów.
Przez wiele lat zmagała się z guzem mózgu, który ostatecznie stał się przyczyną jej śmierci (o swojej chorobie pisała w swych ostatnich felietonach na łamach „Filipinki”).
Pochowana została w Warszawie na Cmentarzu Komunalnym Północnym.
Charakterystyka twórczości
Danuta Wawiłow była przede wszystkim pisarką literatury dziecięcej, ale pisała też wiersze i utwory prozą. Książki dla dzieci pisała wspólnie z mężem – Olegiem Usenko (baśnie poetyckie: „Bajka o królewiczu”, „Baśń o kalejdoskopach i babie”, „O stu królach Lulach”), a także z córką – Natalią Usenko (opowieść fantastyczna „Wierzbowa 13”). To właśnie zaraz po urodzeniu córki, zaczęła pisać wiersze dla dzieci.
Debiut pisarki przypada na rok 1961, kiedy to na łamach dwutygodnika „Współczesność” ukazały się jej wiersze. Niedługo potem (1977 r.) wyszedł jej pierwszy tomik wierszy dla dzieci - „Rupaki”.
Pierwszymi czytelnikami jej wierszy i krótkich utworów prozatorskich były jej dzieci – córka Natalia i syn Kostek.
Wśród najbardziej znanych utworów Danuty Wawiłow znajdują się m. in.: „Rupaki”, „Wędrówka”, „Bajka o stu królach Lulach”, „Strasznie ważna rzecz”, „Trójkątna Karolina”, „Szybko”, a także książeczki wydane w serii „Poczytaj mi, mamo”, czyli m.in. „Ten dziwny Eryk”, „Chcę mieć przyjaciela” czy utwór Daktyle”.
Pisarka w swych utworach potrafiła świetnie oddać dziecięcy świat, głównie dlatego, że podchodziła do dzieci z dużym szacunkiem i poważnie traktowała ich problemy. Świetnie wychwytywała też uczucia i emocje, jakimi kierują się dzieci w swym postępowaniu. Jednocześnie darzyła dzieci dużą sympatią i ceniła ich poczucie humoru. Jej utwory poruszają problem odrzucenia, niekochania czy braku tolerancji. Książki Danuty Wawiłow wyrastały z życia i bacznej obserwacji rzeczywistości, w której pisarka zawsze dostrzegała coś cennego, godnego uwagi i nadającego się na opowieść.
Wiele jej książek weszło na stałe do kanonu literatury dziecięcej i wciąż jest wznawianych.
Natalia Usenko – polska pisarka, poetka i tłumaczka. Córka Danuty Wawiłow i Olega Usenko (siostra Kostka). Urodziła się w 1969 r. To przede wszystkim autorka książek i książeczek dla najmłodszych. Pochodziła z pisarskiej rodziny (jej rodzice, dziadek i pradziadek byli pisarzami i poetami).
Natalia we wczesnym dzieciństwie chciała zostać weterynarzem, ale obrała inną życiową drogę (pisarstwo), którą postanowiła kroczyć. Całe dnie spędzała w bibliotekach, redakcjach i antykwariatach, gdzie czuła się w swoim żywiole. Książki towarzyszyły jej niemal bezustannie. Często pisała wspólnie z mamą – Danutą Wawiłow.
Natalia Usenko ma syna Kubę, który zdaje się w przyszłości będzie podążał jej drogą. Cechuje go wybujała wyobraźnia i łatwo przychodzi mu wymyślanie śmiesznych historii i opowieści. Ma też zacięcie poetyckie i pisze piękne wiersze. Mąż pani Natalii jest malarzem i ilustratorem książek.
Charakterystyka twórczości
Natalia Usenko debiutowała już w wieku 15 lat – wtedy wydała swą pierwszą książkę i od tamtej pory bezustannie pisze. W jej twórczości przeważają bajki, wiersze i utwory prozatorskie przeznaczone dla najmłodszych czytelników. Pisarka interpretuje też legendy ludowe.
Łącznie jej dorobek literacki liczy ponad sto pięćdziesiąt książek i książeczek dla dzieci (niektóre wydane wspólnie z mamą – Danutą Wawiłow). Wśród tych utworów znajdują się nie tylko wiersze i bajki, ale też przekłady i autorskie wersje opowieści ludowych.
Pisarka od jakiegoś czasu współpracuje też ze „Świerszczykiem” i publikuje w nim swe utwory.
Wybrana twórczość Natalii Usenko:
- „Wierzbowa 13. Opowieści z Wierzbowej 13”,
- „Kopnięte królestwo”,
- „Wyliczanki”,
- „Zielona ciuchcia”,
- „Osiołek liczy”,
- „Kot, który patrzył na księżyc”,
- „Idealny dzień”,
- „Śnieżny spacer”,
- „Latawiec”,
- „Rozbójnicy”,
- „Co lubią tygrysy”.